دو هدف بزرگ کریستیانو رونالدو تا پایان فوتبال

به گزارش "ورزش سه"، کریستیانو رونالدو با پیروزی پرتغال مقابل اسپانیا، یک جام دیگر به کلکسیون افتخارات فردی باورنکردنی‌اش اضافه کرد، سی‌وششمین عنوان که با گل تساوی ۲-۲ او در این دیدار به‌دست آمد؛ گلی که نهمصدوسی‌وهشتمین گل دوران حرفه‌ای‌اش بود.

این نخستین باری بود که رونالدو در یک فینال برای پرتغال گل می‌زد و همچنین نخستین باری بود که پرتغال در ۲۱ سال اخیر در یک مسابقه رسمی موفق به شکست اسپانیا می‌شد.

او شاید در میان چهره‌های جوان‌ و آماده این رقابت‌ها چون لامین یامال، امباپه، دمبله، دوئه، موسیالا، ویرتز یا حتی ویتینیا، آماده‌ترین یا پرزرق‌وبرق‌ترین نبوده، ولی در نهایت تمام توجهات را به خود جلب کرد. لبخندش گویای لذتی بود که مشهورترین شماره ۷ تاریخ فوتبال از پیروزی می‌برد؛ بازیکنی که همچون لیونل مسی، رقیب همیشگی‌اش در آن‌سوی آتلانتیک، از بردن سیر نمی‌شود.

این سومین جام رونالدو با تیم ملی پرتغال است، تیمی که پیش از حضور او هیچ جامی نداشت. حالا پرتغال دوباره جان گرفته، تیمی بسیار جدی و در حال صعود است؛ تیمی که با نسل جدید و قدرتمندش تبدیل به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در جام جهانی آینده شده. نسلی که در سایه این غول اهل مادیرا رشد کرده است.

پرتغال حالا خط میانی حسادت‌برانگیزی دارد: برناردو سیلوا، ویتینیا، برونو فرناندز؛ در خط دفاعی بازیکنانی چون دیوگو دالوت از منچستریونایتد یا نونو مندز که شاید بهترین دفاع چپ دنیا باشد؛ و در خط حمله هم ستاره‌هایی چون رافائل لیائو، گونچالو راموس، دیوگو ژوتا و البته چاشنی تمام‌کننده‌ای به نام کریستیانو، بهترین شماره ۷ تاریخ فوتبال که حتی در سن بالای ۴۰ سال نیز می‌تواند نقش بزرگی داشته باشد.

آیا کسی هنوز شک دارد که رونالدو در جام جهانی حضور خواهد داشت؟
مربی‌اش می‌گوید:«اول از همه باید شخصیت و هویت قهرمانانه داشت. ما تیمی هستیم با کاپیتانی که در هر لحظه می‌داند چه چیزی لازم است. کریستیانو رونالدو کاپیتانی بی‌نقص است، ما از فوتبال و تجربه‌اش برای پیروزی استفاده می‌کنیم.»

رونالدو نیز خودش می‌گوید:«می‌دانم چند سالم است، ولی هنوز همان عطش را دارم.»

پله و روماریو؟ هزار گل؟
همگان معتقدند که پله واقعاً اولین کسی بود که به رکورد ۱۰۰۰ گل رسید، چرا که روماریو آمارش را با گل‌هایی در بازی‌های آماتور و حتی دوستانه پر کرده بود و طبق اعلام فیفا، او بیش از ۲۰۰ گل تا رسیدن به آن عدد فاصله داشت.

کریستیانو اکنون تنها ۶۲ گل با این رکورد فاصله دارد، در حالی‌که هنوز یک فصل کامل دیگر در عربستان در پیش دارد، جایی که خودش گفته قصد ترک آن را ندارد، به‌علاوه تمام مرحله مقدماتی جام جهانی در گروه F مقابل تیم‌هایی مانند ارمنستان، مجارستان و ایرلند. تصور این‌ه تا تابستان آینده به آن عدد نرسد، سخت است، مخصوصاً با توجه به اینکه فقط در این فصل، در ۵۰ بازی ۴۳ گل به ثمر رسانده است.

بسیاری اکنون رویای فینالی را در سر دارند که روزی غیرممکن به‌نظر می‌رسید، اما حالا دیگر آن‌قدرها هم دور از ذهن نیست: نیویورک، ۱۹ ژوئن ۲۰۲۶، آرژانتینی که از عنوان قهرمانی دفاع می‌کند مقابل پرتغالی که دنبال نخستین قهرمانی خود است، با مسی ۳۹ ساله و رونالدوی ۴۱ ساله. با ۸۶۵ گل مسی (تا آن زمان شاید ۹۰۰!) و ۴۴ جام، چه پایان افسانه‌ای‌تری می‌شود برای این دو اسطوره‌ تصور کرد؟

رونالدو شاید دیگر مثل قبل ندود، نپرد، و قدرت بدنی سابق را نداشته باشد، اما همان عطش سابق را دارد، هنوز برای حریفان ترسناک است (کافی است حرف‌های بازیکنان اسپانیایی در آستانه بازی را مرور کنید)، همچنان به هم‌تیمی‌هایش انگیزه می‌دهد و هنوز هم حس گل‌زنی‌اش را از دست نداده، همان‌طور که مقابل اسپانیا دیدیم.

شاید فقط ۵۰ درصد کریستیانوی سابق باشد، ولی همان هم خیلی است؛ همچنان تیم را پیش می‌برد و با بلوغ و وقاری که از تجربه‌اش آمده (مانند رابطه‌ی گرمش با لامین یامال)، در دیپلماسی هم رشد کرده است.