دعا و اعمال روز دهم ماه رمضان / تلاوت جزء 10 قرآن کریم با صدای استاد معتز آقایی به همراه معنی + ویدئو

درباره قرآن کریم
قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازلشده از سوی خداوند میدانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزهبودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمیتواند مانندی برای آن بیاورد.
قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نامهای قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستانهای انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.
اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن در آینۀ عقل و نقل
قرآن، عربى فصیح و روانى است که آهنگ آن در گوش ها دل انگیز، و تلاوت آن بر زبان ها آسان است. از نظر محتوا نیز، در عین عمیق و پرمایه بودن، درک آن سهل و ساده و آسان است.
اصولاً آن همه حقایق بزرگ و برجسته در قالب این الفاظ محدود با سهولت درک معانى، ریخته شده است، از این نظر خداوند آن چنان تسلطى به پیامبرش بر آیات قرآن، داده بود که به آسانى و در همه جا و براى حل هر مشکل، از آن استفاده مىکرد، و پیوسته بر مؤمنان تلاوت مى نمود.
این مسأله نشان می دهد قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همانگونه که عالمان بزرگ و فلاسفه و دانشمندان عظیم الشأن از آن بهره مىگیرند، مردم عوام (که قادر بر تلاوت قرآن هستند) نیز در حد توان و درک خود از آن استفاده مى کنند. این ویژگى در کتاب هاى دیگر دیده نمى شود.
در بیان اهمیت تلاوت قرآن همین بس که بدانیم مسلمانان هر چه دارند از قرآن است و بهترین راه براى تحصیل روحانیت قلب و صفاى دل و بودن به یاد خدا، تلاوت و تدبر در آیات قرآن است.
در این زمینه امام باقر علیه السلام روایت نموده که پیامبر خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم فرمود: «مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَهٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ اَلْغَافِلِینَ…؛ کسى که ده آیه از قرآن مجید را در شب بخواند نام او در زمره غافلین ثبت نخواهد شد».
پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در روایتی دیگر مى فرمایند: «نَوّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ؛ خانه هاى خود را با خواندن قرآن نورانى کنید».
روایت مى فرماید خانه هایتان تاریک نباشد و قرآن تلاوت کنید و گوش اهل خانه را تلاوت قرآن بنوازد تا کم کم معناى آن را بفهمند و اندیشه کنند و نباید قرآن فقط مخصوص جاى به خصوص باشد.
در روایتی دیگر پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم می فرماید: «… ولِتالِى آیه مِنْ کِتابِ اللّه خَیرٌ مِنْ تَحْتِ العرش الى تُخوم السّفلى؛ براى تلاوت کننده آیه اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زیر عرش تا زمین است موجود است»؛ یعنى ثواب آن بهتر است از آنچه بین عرش و طبقات پائین است.
آن حضرت در فرازی دیگر می فرماید: «… و یدفَعُ عن تالى القرآن بلوى الاخره؛ … و دفع مى شود از تلاوت کننده قرآن بلاى آخرت و گرفتار شدن در آن».
در روایتى دیگر پیامبر صلّى الله علیه وآله وسلّم خطاب به سلمان مى فرماید: «اى سلمان! بر تو است خواندن قرآن، زیرا قرائت آن کفاره گناهان و پوششى براى آتش و امانى از عذاب است … مؤمن زمانى که قرآن مى خواند خداوند با نظر رحمت به او مى نگرد».
تلاوت قرآن در رمضان، دری از درهای بهشت
پیغمبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در آستانه ماه مبارک رمضان طى خطبه اى چنین فرمود: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَهٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَهٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَهِ کِتَابِهِ؛ با نیت هاى خالص و دل هاى پاک از خداوند بخواهید تا شما را در روزه داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد».
آن حضرت در فرازی دیگر از خطبه شعبانیه، که خطبه اى بسیار پر محتوى است، در مورد درهاى بهشت جمله اى دارد، مىفرماید: «إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَهٌ؛[20]درهاى بهشت در این ماه باز است».
از این جمله استفاده مى شود که بهشت هم اکنون وجود دارد، و در ماه رمضان درهاى آن به سوى بندگان صالح خداوند باز است. از جمله قرآنى که تلاوت مى کنیم درى از درهاى بهشت است.
ثواب تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان
وقتى خواب روزه دار که بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بیدارى او که در حال تلاوت قرآن باشد به طریق اولى عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است و کمتر عبادتى به پایه آن مى رسد، زیرا این تلاوت الهام بخش اندیشه در قرآن، و اندیشه و تفکر، سرچشمه اعمال صالح است.
آری تلاوت قرآن فضیلتى بزرگ است؛ به ویژه در ماه مبارک رمضان که به راستى فضیلت آن بیرون از حد و شمار است، و اجر و ثوابى بس عظیم دارد؛ تا آن جا که ثواب تلاوت یک آیه از این معجزه الهى در این ماه، برابر با تلاوت تمام قرآن در غیر ماه رمضان قرار داده شده است.
دعا و اعمال روز دهم ماه مبارک رمضان
دعای روز دهم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
«اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیکَ بِاِحْسانِکَ یا غایهَ الطّالِبینَ»
خدایا قرارم ده در این ماه از توکلکنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت، قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانت ای هدف نهایی جویندگان.
نماز روز دهم ماه رمضان
برای شب دهم ماه مبارک رمضان بیست رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس و سی مرتبه سوره توحید مورد تاکید است.
از امام علی علیه السلام روایت شده است:
أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عَنْ فَضْلِ الصَّلَاهِ فِیهِ فَقَالَ مَنْ صَلَّی فِی اللَّیْلَهِ الْعَاشِرَهَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- عِشْرِینَ رَکْعَهً (یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَهٍ) الْحَمْدَ مَرَّهً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ثَلَاثِینَ مَرَّهً وَسَّعَ اللَّهُ عَلَیْهِ رِزْقَهُ وَ کَانَ مِنَ الْفَائِزِین
از فضائل ماه رمضان فضائل نماز در آن از ایشان سوال شد، ایشان فرمودند هر کس در شب دهم ماه رمضان بیست رکعت (بخواند در هر رکعت) حمد یک بار و سوره توحید سی بار، خداوند رزق او را وسیع گرداند و از جمله پیروز شدگان قرارش دهد.
دعای اللهم یا من بطشه شدید و عفوه قدیم در روز دهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر:
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای اول):
اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا، ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است،
یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِ
ای خدایی که زشتیام را پوشاندی و زیباییام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی،
یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ] الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ] یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍ
ای خدایی که هنگام رسوایی پردهدری نکردی [پردهی رسوایان را ندریدی]، ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمیداند، ای به هم آورندهی شکست همه شکستگان،
یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِ
ای پناهگاه تمام گریختگان، ای غذادهنده به جنینها در شکم مادران.
یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای آقای من، تو برآورندهی تمام خواستههایی هستی که بر من فرو میآید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گستردهی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن. ای زندهای پاینده،
بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ] فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از رحمتت یاری میجویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زندهام داشتهای، همهی امورم را سامان ده و هیچگاه حتی به اندازهی یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
دعای محمد بن ابی قره در شب دهم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله التاسعه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب سیزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نهم ماه، و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مَا ذَکَرَهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّهَ فِی کِتَابِهِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ دُعَاءُ اللَّیْلَهِ التَّاسِعَهِ
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشتهی «محمّد بن ابی قرّه» در شب نهم
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبِّی وَ أَنَا عَبْدُکَ آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دِینِی
خداوندا، ستایش تو را، معبودی جز تو وجود ندارد، تو پروردگار من هستی و من بندهی توأم، با اخلاص دین [و اعمال] خود به تو ایمان آوردم
أَمْسَیْتُ عَلَی عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ أَتُوبُ إِلَیْکَ مِنْ سُوءِ عَمَلِی
و در حدّ توان خود بر وفا به پیمان و وعدهات شب نمودم، از کردار زشتم به درگاه تو توبه میکنم
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِذُنُوبِیَ الَّتِی لَا یَغْفِرُهَا إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و از گناهانم که جز تو نمیتواند بیامرزد، آمرزش میطلبم. بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ وَ بَلِّغْنِی انْسِلَاخَ هَذَا الشَّهْرِ یَا خَیْرَ الْمَوْلَی
و روزهام را بپذیر و بر من تفضّل کن و به پایان این ماه برسان. ای بهترین مولی
یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَی وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ مَلَإٍ وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ
و ای جایگاه همهی گلهها و ای شنوندهی همهی نجواها و ای گواه بر هر آشکار و ای دانای همهی نهانها
وَ یَا کَاشِفَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّهٍ خَلِیلِ إِبْرَاهِیمَ وَ نَجِیِّ مُوسَی وَ مُصْطَفِی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ
و ای برطرفکنندهی هر بلایی که بخواهی و ای دوست حضرت ابراهیم و نجاتبخش حضرت موسی و برگزینندهی حضرت محمّد-درود خداوند بر آنان-،
أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ
همانند کسی که نیازش سخت است و نیرویش به ضعف گراییده و بیچاره شده است تو را میخوانم،
دُعَاءَ الْغَرِیبِ الْغَرِیقِ الْمُضْطَرِّ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ الَّذِی لَا یَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ إِلَّا أَنْتَ
همانند غریب غرقهی ناگزیر و گرفتار و ناداری که هیچکس برای برطرف کردن گناهانش جز تو را نمییابد، تو را میخوانم.
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ ضُرٍّ وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و رنجوری مرا برطرف نما و روزه
وَ صَلَاتِی فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
و نمازم را در این ماه بزرگ بپذیر. درود بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای سید بن باقی در روز دهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر، دعاء آخر فی الیوم العاشر من إختیار السید علی بن الحسین بن باقی رحمه الله
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای دوم) به نقل از کتاب «اختیار» نوشتهی «سید علیّ بن حسین بن الباقی» -رحمه اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ
ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت میکند.
إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ
معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی] و من به یاد نیاوردم
وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ
و لغزشهایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتیهایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزهداری است.
فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ
پس ای خدایی که صداها با انواع زبانها در انجمنها بهسوی تو بلند است و همه بهصورت مناجات از تو طلب عفو میکنند.
اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ
خدایا، امروز خواستهی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری. ای پناهگاه تمام پناهجویان و سرپرست همهی رهاییجویان
یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِی
ای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید. ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.
إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ
ای معبود من، گاه بندهی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم میکند و من بندهی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریدهی مثل خود رحم میکند، بر من رحم آر.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی] پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.
اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایستهات و حاجیان خانهی محترم خود و عمره بهجاآورندگان عطا کردهای، به من نیز عطا کن، که تو مهربانترین مهربانانی.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِ
ای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را میستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
معبودا، گویا خود را میبینم که در پیشگاهت ایستادهام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است،
فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی
پس در آن وقت [روز قیامت] با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطهی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.
اللَّهُمَ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ
خدایا این دعایی است که دستور دادهای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کردهای. ای دادگر ای وفاکننده،
عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ
از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نمودهایم
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَ
ای مهربانترین مهربانان ای گرامیترین گرامی، ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواستکنندگان و توبهکنندگان،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.