دعا و اعمال روز سیزدهم ماه رمضان / تلاوت جزء 13 قرآن کریم با صدای استاد معتز آقایی به همراه معنی + ویدئو

درباره قرآن کریم
قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازلشده از سوی خداوند میدانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزهبودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمیتواند مانندی برای آن بیاورد.
قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نامهای قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستانهای انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.
اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن در آینۀ عقل و نقل
قرآن، عربى فصیح و روانى است که آهنگ آن در گوش ها دل انگیز، و تلاوت آن بر زبان ها آسان است. از نظر محتوا نیز، در عین عمیق و پرمایه بودن، درک آن سهل و ساده و آسان است.
اصولاً آن همه حقایق بزرگ و برجسته در قالب این الفاظ محدود با سهولت درک معانى، ریخته شده است، از این نظر خداوند آن چنان تسلطى به پیامبرش بر آیات قرآن، داده بود که به آسانى و در همه جا و براى حل هر مشکل، از آن استفاده مىکرد، و پیوسته بر مؤمنان تلاوت مى نمود.
این مسأله نشان می دهد قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همانگونه که عالمان بزرگ و فلاسفه و دانشمندان عظیم الشأن از آن بهره مىگیرند، مردم عوام (که قادر بر تلاوت قرآن هستند) نیز در حد توان و درک خود از آن استفاده مى کنند. این ویژگى در کتاب هاى دیگر دیده نمى شود.
در بیان اهمیت تلاوت قرآن همین بس که بدانیم مسلمانان هر چه دارند از قرآن است و بهترین راه براى تحصیل روحانیت قلب و صفاى دل و بودن به یاد خدا، تلاوت و تدبر در آیات قرآن است.
در این زمینه امام باقر علیه السلام روایت نموده که پیامبر خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم فرمود: «مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَهٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ اَلْغَافِلِینَ…؛ کسى که ده آیه از قرآن مجید را در شب بخواند نام او در زمره غافلین ثبت نخواهد شد».
پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در روایتی دیگر مى فرمایند: «نَوّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ؛ خانه هاى خود را با خواندن قرآن نورانى کنید».
روایت مى فرماید خانه هایتان تاریک نباشد و قرآن تلاوت کنید و گوش اهل خانه را تلاوت قرآن بنوازد تا کم کم معناى آن را بفهمند و اندیشه کنند و نباید قرآن فقط مخصوص جاى به خصوص باشد.
در روایتی دیگر پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم می فرماید: «… ولِتالِى آیه مِنْ کِتابِ اللّه خَیرٌ مِنْ تَحْتِ العرش الى تُخوم السّفلى؛ براى تلاوت کننده آیه اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زیر عرش تا زمین است موجود است»؛ یعنى ثواب آن بهتر است از آنچه بین عرش و طبقات پائین است.
آن حضرت در فرازی دیگر می فرماید: «… و یدفَعُ عن تالى القرآن بلوى الاخره؛ … و دفع مى شود از تلاوت کننده قرآن بلاى آخرت و گرفتار شدن در آن».
در روایتى دیگر پیامبر صلّى الله علیه وآله وسلّم خطاب به سلمان مى فرماید: «اى سلمان! بر تو است خواندن قرآن، زیرا قرائت آن کفاره گناهان و پوششى براى آتش و امانى از عذاب است … مؤمن زمانى که قرآن مى خواند خداوند با نظر رحمت به او مى نگرد».
تلاوت قرآن در رمضان، دری از درهای بهشت
پیغمبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در آستانه ماه مبارک رمضان طى خطبه اى چنین فرمود: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَهٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَهٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَهِ کِتَابِهِ؛ با نیت هاى خالص و دل هاى پاک از خداوند بخواهید تا شما را در روزه داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد».
آن حضرت در فرازی دیگر از خطبه شعبانیه، که خطبه اى بسیار پر محتوى است، در مورد درهاى بهشت جمله اى دارد، مىفرماید: «إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَهٌ؛[20]درهاى بهشت در این ماه باز است».
از این جمله استفاده مى شود که بهشت هم اکنون وجود دارد، و در ماه رمضان درهاى آن به سوى بندگان صالح خداوند باز است. از جمله قرآنى که تلاوت مى کنیم درى از درهاى بهشت است.
ثواب تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان
وقتى خواب روزه دار که بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بیدارى او که در حال تلاوت قرآن باشد به طریق اولى عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است و کمتر عبادتى به پایه آن مى رسد، زیرا این تلاوت الهام بخش اندیشه در قرآن، و اندیشه و تفکر، سرچشمه اعمال صالح است.
آری تلاوت قرآن فضیلتى بزرگ است؛ به ویژه در ماه مبارک رمضان که به راستى فضیلت آن بیرون از حد و شمار است، و اجر و ثوابى بس عظیم دارد؛ تا آن جا که ثواب تلاوت یک آیه از این معجزه الهى در این ماه، برابر با تلاوت تمام قرآن در غیر ماه رمضان قرار داده شده است.
دعا و اعمال روز سیزدهم ماه مبارک رمضان
برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و ادا کردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز سیزدهم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:
دعای روز سیزدهم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ وَوَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَصُحْبَهِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِکَ یا قُرَّهَ عَینِ الْمَسَاکِین
ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدر صبر و تحمل عطا کن و بر تقوی و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار به یاری خودت ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان
نماز روز سیزدهم ماه رمضان
شب سیزدهم ماه مبارک رمضان، نخستین شب از لیالی بیض (یعنی شبهای روشن) است که اعمالی به شرح زیر برای آن ذکر شده است:
غسل
چهار رکعت نماز (هر دو رکعت یک سلام) که در هر رکعت سوره حمد و سپس 25 مرتبه سوره توحید را بخواند.
دو رکعت نماز که در شب سیزدهم ماه رجب و شعبان نیز خوانده میشود; در هر رکعت، بعد از سوره حمد سورههای یس، ملک، و توحید خوانده شود. در شب چهاردهم نیز این نماز به چهار رکعت در دو سلام خوانده میشود.
خواندن دعای «مجیر» در شبهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم
دعای سید بن باقی در روز سیزدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه عشر و یومها و ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم الثالث عشر من دعوات غیر متکرره، دعاء آخر فی الیوم الثالث عشر من إختیار السید ابن باقی رحمه الله
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای دوم) به نقل از کتاب اختیار نوشته سیدابن باقی:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی أَنْبِیَائِهِ وَ مَلَائِکَتِهِ
به نام خداوند رحمتگر مهربانان و ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است و درود خداوند بر پیامبران و فرشتگان او.
اللَّهُمَّ رَبَّ هَذَا الْیَوْمِ الْکَرِیمِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُشَرَّفِ الْعَظِیمِ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَعُودَ عَلَی إِسَاءَتِی بِإِحْسَانِکَ
خداوندا پروردگارا، در این روز ارجمند از ماه والا و بزرگ، از تو میخواهم که در برابر بدکاری من با نیکوکاریات
وَ عَلَی سَفَهِی بِرَحْمَتِکَ وَ عَلَی ذُنُوبِی بِمَغْفِرَتِکَ وَ عَلَی سَیِّئَاتِی بِتَجَاوُزِکَ وَ عَلَی إِفْرَاطِی بِصَفْحِکَ
و در برابر نابخردیام با رحمتت و در برابر گناهانم با آمرزشت و در برابر بدیهایم با گذشتت و در برابر زیادهرویام با چشمپوشیات و
وَ عَلَی ضَعْفِی بِمَعُونَتِکَ وَ عَلَی فَقْرِی بِغِنَاکَ وَ سَعَتِکَ وَ عَلَی بُؤْسِی بِفَضْلِکَ وَ عَلَی قُنُوطِی بِعِبَادَتِکَ [بِعِنَایَتِکَ ] وَ عَلَی عُسْرِی بِیُسْرِکَ
در برابر ناتوانیام با یاریات و در برابر نیازمندیام با بینیازی و گسترندگیات و در برابر گرفتاریام با تفضّلت و در برابر نومیدی بیش از حدّم با عبادتت [ظ: عنایتت] و در برابر سختیام با آسان نمودنت، مهرورزانه برخورد کنی،
فَإِنَّکَ یَا رَبِّ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ وَ الْبَلَاءِ الْحَسَنِ الْجَسِیمِ وَ الْفَضْلِ الْکَرِیمِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
زیرا ای پروردگار من، تو صاحب بخشش بزرگ و بلای زیبای بزرگ و تفضّل باکرامت هستی، ای مهربانترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای محمد بن ابی قره در شب سیزدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه عشر و یومها و ما نختاره من عده روایات،
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای دوم):
دعاء آخر فی اللیله الثالثه عشر
دعای دیگر در شب سیزدهم ماه رمضان:
یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَبِّ یَا اللَّهُ یَا مُهَیْمِنُ یَا اللَّهُ یَا رَبِّ یَا مُتَکَبِّرُ یَا اللَّهُ یَا رَبِّ
ای خدا ای رحمتگستر ای پروردگار، ای خدا ای نگاهبان چیره، ای خدا ای پروردگار ای متکبّر، ای خدا ای پروردگار
یَا مُتَعَالِی یَا اللَّهُ یَا رَبِّ یَا مُفِیدُ [مُعِیدُ] یَا اللَّهُ یَا رَبِّ یَا ذَا الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا اللَّهُ یَا رَبِّ
ای والا، ای خدا ای پروردگار ای بازگشتدهنده [سودرسان]، ای خدا ای پروردگار ای بخشندهای که معبودی جز تو وجود ندارد، ای خدا ای پروردگار
یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا اللَّهُ یَا رَبِّ یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ
ای شکوهمند و بزرگوار. ای خدا ای پروردگار، ای کسی که زیبایی را آشکار نمودی و زشتی را پوشاندی
یَا مَنْ لَنْ یُؤَاخِذَ بِالْجَرِیرَهِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ
و مرا به جنایت کیفر ننمودی و پردهام را ندریدی، ای کریمانه گذشتکننده، ای نیکو درگذرنده، ای گسترندهی آمرزش،
یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یَا خَلِیلَ إِبْرَاهِیمَ وَ نَجِیَّ مُوسَی وَ مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
ای گشایندهی دو دست به رحمت، ای دوست حضرت ابراهیم و نجواکننده با حضرت موسی و برگزینندهی حضرت محمّد، بر محمّد و خاندان او درود فرست
وَ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانٍ صُمْتُهُ لَکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و در این ماه مرا از آتش جهنّم آزاد کن و این ماه رمضان را آخرین ماه رمضانی که برای تو روزه داشتم، قرار مده ای مهربانترین مهربانان.
وَ سَلْ مَا شِئْتَ وَ ظُنَّ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی قَدِ اسْتَجَابَ لَکَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی
در اینجا هر حاجتی داشتی بخواه و یقین کن که خداوند متعال دعای تو را مستجاب کرده است. ان شاء اللّه تعالی.
دعای پیامبر (ص) در شب سیزدهم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه عشر و یومها و ما نختاره من عده روایات، دعاء آخر فی اللیله الثالثه عشر مروی عن رسول الله ص
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده و دعاهای مخصوص این شب (دعای سوم) دعای منقول از پیامبر:
یَا جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارَ الْأَرَضِینَ وَ یَا مَنْ لَهُ مَلَکُوتُ السَّمَاوَاتِ وَ مَلَکُوتُ الْأَرَضِینَ
ای شکوهمند چیره بر آسمانها و زمینها و ای کسی که فرمانروایی برتر آسمانها و زمینها از آن تو است
وَ غَفَّارَ الذُّنُوبِ وَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ الْغَفُورُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ الرَّحِیمُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ الَّذِی لَا شَبِیهَ لَکَ
و ای بسیار آمرزندهی گناهان و شنوا و آگاه، بسیار بخشاینده و سرافراز، بردبار و مهربان، بینیاز یگانهای که نه مانندی برای تو وجود دارد
وَ لَا وَلِیَّ لَکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی وَ الْقَدِیرُ الْعَزِیزُ الْقَادِرُ وَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
و نه سرپرستی برای تو است، تو والا و برتر و قدرتمند [سرافراز] و توانمند و بسیار توبهپذیر و مهربانی،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و مرا بیامرزی و بر من رحم آری، به راستی که تو مهربانترین مهربانی.
دعای پیامبر (ص) در شب سیزدهم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتابهای بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلثَّالِثَهَ عَشْرَهَ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شبهای ماه رمضان میخواندند. شب سیزدهم:
یَا جَبَّارَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ مَنْ لَهُ مَلَکُوتُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرَضِینَ غَفَّارَ اَلذُّنُوبِ
اَلْغَفُورَ اَلرَّحِیمَ اَلسَّمِیعَ اَلْعَلِیمَ اَلْعَزِیزَ اَلْحَکِیمَ اَلصَّمَدَ اَلْفَرْدَ لاَ شَبِیهَ لَکَ
أَنْتَ اَلْعَلِیُّ اَلْأَعْلَی اَلْعَزِیزُ اَلْقَادِرُ أَنْتَ اَلتَّوَّابُ اَلرَّحِیمُ
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ اَلرّٰاحِمِینَ
دعای اللهم انی اسالک بطاعتک و ولایتک و ولایه
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه عشر و یومها و ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم الثالث عشر من دعوات غیر متکرره
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای اول):
اللَّهُمَّ إِنِّی أَدِینُکَ بِطَاعَتِکَ وَ وَلَایَتِکَ وَ وَلَایَهِ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ وَ وَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَبِیبِ نَبِیِّکَ
خدایا، با اطاعت و ولایت تو و ولایت پیامبرت حضرت محمّد و ولایت محبوب پیامبرت امیر مؤمنان
وَ وَلَایَهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سِبْطَیْ نَبِیِّکَ وَ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ جَنَّتِکَ وَ أَدِینُکَ
و ولایت امام حسن و حسین دو نوادهی پیامبرت و دو سرور جوانان بهشت، نسبت به تو دینورزی میکنم.
یَا رَبِّ بِوَلَایَهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی
ای پروردگار من، نیز به ولایت علیّ بن حسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علیّ بن موسی
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ صَاحِبِ الزَّمَانِ أَدِینُکَ
و محمّد بن علی و علیّ بن محمّد و حسن بن علی و آقا و مولایم صاحب الزمان، به تو دینورزی میکنم.
یَا رَبِّ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلَایَتِهِمْ وَ بِالتَّسْلِیمِ بِمَا فَضَّلْتَهُمْ رَاضِیاً غَیْرَ مُنْکِرٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ [مُتَکَبِّرٍ]
ای پروردگار من، به اطاعت و ولایت آنان و با تسلیم در برابر آنچه آنان را بدان برتری بخشیدهای و درحالیکه خشنودم و بیآنکه انکار و یا گردنکشی کنم،
عَلَی مَا [معنی] أَنْزَلْتَ فِی کِتَابِکَ
براساس آنچه در [مضمون] کتابت فروفرستادهای، نسبت به تو دینورزی میکنم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَ خَلِیفَتِکَ وَ لِسَانِکَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِکَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و از ولیّ و جانشین و زبان خود و کسی که به عدل و داد برخاسته
وَ الْمُعَظِّمِ لِحُرْمَتِکَ وَ الْمُعَبِّرِ عَنْکَ وَ النَّاطِقِ بِحُکْمِکَ وَ عَیْنِکَ النَّاظِرَهِ وَ أُذُنِکَ السَّامِعَهِ
و حرمت تو را بزرگ میدارد و از طرف تو سخن میگوید و به دستورها و احکام تو زبان میگشاید و دیدهی بینا و گوش شنوای تو است
وَ شَاهِدِ عِبَادِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلَی خَلْقِکَ وَ الْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِکَ وَ الْمُجْتَهِدِ فِی طَاعَتِکَ
و گواه بر بندگانت و حجت بر آفریدههایت میباشد و در راه تو جهاد نموده و در طاعتت میکوشد، دفاع کن
وَ اجْعَلْهُ فِی وَدِیعَتِکَ الَّتِی لَا تَضِیعُ وَ أَیِّدْهُ بِجُنْدِکَ الْغَالِبِ وَ أَعِنْهُ وَ أَعِنْ عَنْهُ
و او را در سپردهی خود که هرگز ضایع نمیگردد قرار ده و با لشکر چیرهی خود یاری کن و به او یاری رسان و از او دفاع کن
وَ اجْعَلْنِی وَ وَالِدَیَّ وَ مَا وَلَدَا وَ وُلْدِی مِنَ الَّذِینَ یَنْصُرُونَهُ
و من و پدر و مادرم و فرزندان آن دو و فرزندان مرا از کسانی قرار ده که او را یاری نموده
وَ یَنْتَصِرُونَ بِهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا
و در امور دنیا و آخرت به او یاری میرسانند. شکست و رخنهی ما را به واسطهی او، به هم آور و شکاف ما را به واسطهی او، ببند.
اللَّهُمَّ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ دَمْدِمْ بِمَنْ نَصَبَ لَهُ وَ اقْصِمْ رُءُوسَ الضَّلَالَهِ حَتَّی لَا تَدَعَ عَلَی الْأَرْضِ مِنْهُمْ دَیَّارا
خدایا، به واسطهی او ستم را بکش و دشمنان او را نابود کن و سران گمراهگران را بشکن تا اینکه هیچکس از آنان را بر روی زمین رها نگذاری