به گزارش ایرنا، محمدرضا کنعانی روز پنجشبه در نخسین نشست شهرداران شهرهای تالابی کشور که در رامسر، خواستگاه کنوانسیون رامسر برگزار شد، هشدار داد که بی‌توجهی به حفاظت از تالاب‌ها می‌تواند آنها را به کانون گردوغبار یا حوضچه‌های فاضلاب و فرسایش بادی تبدیل کند، در مقابل مدیریت صحیح، کارکردهای اکولوژیک و اقتصادی آنها را حفظ خواهد کرد و جامعه محلی منتفع می‌شوند.
وی تالاب‌ها را عرصه‌هایی با قابلیت تبدیل‌پذیری به فرصت یا تهدید توصیف کرد و گفت: اگر از تالاب‌ها محافظت نکنیم، این عرصه‌ها به کانون گردوغبار یا حوضچه‌های فاضلاب تبدیل می‌شوند، اما با حفاظت مناسب، کارکردهای اکولوژیک خود را حفظ خواهند کرد.
وی با تأکید بر پیوند اقتصاد و محیط‌زیست، افزود: برای حفظ تالاب‌ها باید با رویکرد اقتصاد سبز، به سمت اقتصادی کردن این عرصه‌ها حرکت کنیم. اگر بهره‌برداری پایدار از تالاب‌ها و مناطق چهارگانه انجام شود و جوامع محلی از آن منتفع گردند، خودشان از تالاب‌ها حفاظت خواهند کرد.
این مقام مسوول با اشاره به ارزش اقتصادی تالاب‌ها خاطرنشان کرد: بر اساس بررسی‌های کارشناسی، ارزش اقتصادی یک تالاب ۱۰ برابر جنگل و ۲۰ برابر زمین زراعی است. برآوردهای جهانی نیز نشان می‌دهد هر هکتار تالاب بین ۸ تا ۲۱ هزار دلار ارزش اقتصادی دارد
کنعانی‌زاده هشدار داد: خشک‌کردن تالاب‌های واقع در محدوده شهری، تأثیرات مخربی بر کشاورزی، جنگل‌های هیرکانی و فرسایش بادی دارد و تبعات اقتصادی و اجتماعی سنگینی به همراه خواهد داشت. بنابراین، هزینه‌کرد برای حفظ تالاب‌ها بسیار به‌صرفه‌تر از پرداخت هزینه‌های ناشی از تخریب آنهاست.
وی از شهرداران خواست برای درآمد پایدار، ظرفیت اکوتوریسم را در شهرهای تالابی بررسی کنند و افزود: امیدواریم با تدوین طرح‌های توسعه شهری متناسب با ویژگی‌های شهرهای تالابی، از ساخت‌وسازهای غیرمجاز در حریم تالاب‌ها جلوگیری و بسته‌های سرمایه‌گذاری جذابی برای توسعه اکوتوریسم فراهم کنیم.
به گزارش ایرنا، از برگزاری اولین نشست هم‌اندیشی شهرهای تالابی ایران، با حضور نمایندگان شهرهای بابل، گندمان، کیاشهر، بندرخمیر و ورزنه در رامسر روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت به بررسی مسائل مرتبط با حفاظت از تالاب‌ها، مدیریت منابع آب و توسعه پایدار این مناطق پرداخت.
از ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ که مسوولان محیط زیست ١۸ کشور جهان و نهادهای غیردولتی بین‌المللی مانند فائو و یونسکو در هتل قدیم رامسر گرد هم آمدند و نخستین کنوانسیون برای حفاظت از تالاب‌های دنیا را امضا کردند، نام رامسر جهانی شد.
سال ۲۰۰۲ تاسیس مرکز منطقه‌ای کنوانسیون رامسر در مرکز و غرب آسیا مطرح شد و سال ۲۰۰۵ در جلسه‌ای که با حضور بسیاری از وزرای محیط زیست و مسوولان رده بالای مرتبط با این حوزه به میزبانی اسپانیا برگزار شد، اعضای کنوانسیون رامسر به استقرار این مرکز در ایران رای مثبت دادند.
سال ۱۳۸۵ هیات دولت با صدور مصوبه و تامین اعتبار مجوز احداث ساختمان کنوانسیون در رامسر را صادر کرد، سال ۱۳۹۲ هم پس از تکمیل ساختمان، این مرکز که ستاد فعالیت‌های کنوانسیون بین‌المللی رامسر در منطقه غرب آسیا است، در فضایی استاندارد فعالیتش را آغاز کرد.
این کنوانسیون بر حفاظت و بهره‌برداری معقول از تالاب‌ها به ویژه در راستای فراهم کردن زیستگاهی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی تاکید می‌کند، بعد از گذشت سال‌ها، حالا کنوانسیون گستره نگرش خود را چنان افزایش داده که تمام ابعاد حفاظت و بهره‌برداری معقول و پایدار از تالاب‌ها را در بر می‌گیرد و تالاب‌ها را در زمره اکوسیستم‌هایی می‌داند که در حفاظت از تنوع زیستی و رفاه جامعه بشری اهمیت فوق‌العاده‌ای دارند.
علاوه بر این به شناسایی شهرهایی که تالاب های ثبت شده در این کنوانسیون دارند نیز تاکید می کند و بر این اساس شهر تالابی را تعریف کرده است که در این راستا شهری که در حاشیه تالابی که در این کنوانسیون ثبت شده بتواند تاییدیه شهر تالابی را دریافت کند، زمینه برای دریافت کمک های بین المللی به تالاب مورد نظر فراهم خواهد شد. ۲۵ تالاب ایران در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده‌اند.
