بازاریابی خودروسازان در ایران و آمریکا: دو مسیر متفاوت با نتیجه‌ای یکسان
بازاریابی خودرو در ایران و آمریکا از دو مسیر کاملاً متفاوت عبور می‌کند؛ ایران با وعده‌های دم‌دستی و نمایش‌های پرهیجان، آمریکا با زبان سیاست‌زده و میهن‌پرستانه. اما در نهایت، هر دو بازار مشتری را با اطلاعات ناقص و توهم انتخاب تنها می‌گذارند.
به گزارش برنا، اگر پا به یکی از نمایشگاه‌های خودرو مونتاژکاران داخلی گذاشته باشید، احتمالاً اولین چیزی که به گوش‌تان می‌رسد، صدای موسیقی شاد و عجیب‌وغریب است. نورهای رنگی، بوق‌های پی‌درپی و هیجان مجری که با وعده‌ی قرعه‌کشی‌های غیرمنتظره فضا را گرم می‌کند. همه‌چیز هست به جز معرفی واقعی خودروها. خودروهایی که اغلب مدل‌های مونتاژی چینی‌اند با نام‌هایی تازه، که گاهی در ایران برای چهارمین یا پنجمین بار رونمایی می‌شوند؛ در حالی که ماه‌هاست این خودروها در خیابان‌های چین و برخی کشورهای دیگر در حال ترددند.
اما آن طرف آب‌ها، فضای بازار خودرو کمی جدی‌تر شده است. در آمریکا، خودروسازان این روزها با یک دغدغه جدید مواجه شده‌اند. خودروسازان تبلیغات خود را برای اطمینان بخشی به مصرف‌کنندگان در میان تهدید تعرفه‌های ترامپ بازطراحی می‌کنند.
شرکت‌های خودروسازی حالا در تبلیغات خود از زبان‌هایی استفاده می‌کنند که یا نشان‌دهنده مصونیت از تعرفه‌های ترامپ است یا حس وطن‌دوستی را برمی‌انگیزد تا در شرایط ناپایدار فعلی بازار، نظر مشتریان امریکایی را جلب کنند.
وقتی خودروسازان دنبال واژه‌های مطمئن می‌گردند
این روزها در تبلیغات جدید خودروها در آمریکا، کمتر از شتاب صفر تا صد یا مصرف سوخت گفته می‌شود. در عوض، جملاتی مثل «بدون تعرفه» یا «ساخت آمریکا، برای مردم آمریکا» به گوش می‌رسد. مثلا نیسان خیلی زود روی تولید داخلی مدل‌هایی مثل «Frontier» در می‌سی‌سی‌پی تاکید کرد و گفته این خودرو مشمول تعرفه‌های ترامپ نخواهد بود.
فورد هم پای شعارهای میهن‌پرستانه رفته «Committed to America» یا همان «متعهد به آمریکا» از جمله کمپین‌های اخیرش است. در پایان یکی از این تبلیغات می‌شنوید: «از آمریکا، برای آمریکا».
اما میهن‌دوستی همیشه راست نمی‌گوید
برند جیپ، زیرمجموعه شرکت استلانتیس، پا را فراتر گذاشت و خودش را «میهن‌پرست‌ترین برند آمریکا» معرفی کرد. اما خیلی زود منتقدان سراغش آمدند. چرا؟ چون بسیاری از مدل‌های جیپ مثل بیشتر خودروهای دیگربا قطعاتی ازمکزیک یا کره جنوبی ساخته می‌شوند. طبق تعریف رسمی کمیسیون تجارت فدرال آمریکا (FTC) تنها زمانی می‌شود گفت یک محصول «ساخت آمریکا» است که تقریبا تمام مراحل تولید و همه‌ی قطعاتش در خاک ایالات متحده انجام شده باشد. حتی خودروهایی مثل «تسلا مدل ۳» یا «هوندا Ridgeline» هم این شرط را به‌طور کامل ندارند.
در آمریکا، گرچه ظاهر تبلیغات حرفه‌ای‌تر و پیام‌ها شفاف‌ترند، اما همچنان عنصر فریب به‌شیوه‌ای دیگر وجود دارد. وقتی خودروسازی، با افتخار از ساخت آمریکا بودن خودرویی حرف می‌زند که در واقع با قطعات وارداتی مونتاژ شده، این هم نوعی تحریف واقعیت است اما در پوشش زبان سیاست.
در ایران، بازاریابی معمولا با روش‌های عجیب و وعده‌های دم‌دستی پیش می‌رود، اما در آمریکا، زبان بازاریابی پیچیده‌تر و سیاسی‌زده است و هدفمندتر اجرا می‌شود. با این حال در هر دو مسیر،مشتری نهایتا در برابر توهم «انتخاب» رها می‌شود، بی‌آنکه اطلاعات کامل، شفاف و واقعی در اختیارش قرار گیرد.
