به گزارش تجارت نیوز، کارشناسان عقیده دارند که تاثیر آدم‌های متفاوت در ساختار حکمرانی ایران چندان مهم نیست و مهم سازمان کار است که ادم‌ها جهت می‌دهد.
غلامرضا لطیفی، اقتصاددان:
- ما از سال 1327 ساختار برنامه‌ریزی در ایران داشتیم و 6 برنامه قبل از انقلاب تهیه کردیم. از این تعداد 5 برنامه اجرا می‌شود و آخرین برنامه با انقلاب مصادف می‌شود. بعد از انقلاب یک برنامه در زمان جنگ تهیه شد اما به تصویب مجلس نرسید. بعد از جنگ هم ما 7 برنامه نوشتیم و الان هم در برنامه هفتم قرار داریم. بسیاری از این برنامه‌ها در سطح کلیات است. بسیاری از نیازهای جامعه هم اصلا در برنامه دیده نمی‌شود.
- من یک مقاله دارم که برای برنامه‌ریزی نوشته شده است. عنوان این مقاله «فراتر از برنامه‌ریزی» است. در واقع ویژگی‌هایی وجود دارد که خارج از عرف برنامه‌ریزی است و جامعه خودش بدون برنامه‌ریزی به آن ویژگی‌ها خواهد رسید. جامعه مسیر خود را می‌رود و اگر این مسیر را به رسمیت نشناسیم و بخواهیم حتی با برنامه‌ریزی جلوی آن را بگیریم به نتیجه نخواهیم رسید.
مهم‌ترین مساله در ایران سازمان کار است / سازمان کار است که به آدم‌ها جهت می‌دهد
- یکی از مسائل اساسی ما نظام آموزشی است. متکلم وحده بودن معلم در نظام آموزشی ما یک اشتباه است. معلم به جای مونولوگ باید به دیالوگ روی بیاورد. زمانی عزیزی کتابی نوشته بود به نام «غلط ننویسیم». بعدها کتاب دیگری چاپ شد که عنوانش «غلط بنویسیم» بود. چه اشکالی دارد که غلط بنویسیم؟ چرا اصرار داریم که همه باید 20 شوند؟ 15 چه ایرادی دارد؟ ویژگی‌های مطلق اندیشی ما متاسفانه در تاریخ ما ریشه دارد.
- به نظر من مهم‌ترین مساله در ایران سازمان کار است. سازمان کار است که ادم‌ها را جلو می‌برد. ما فکر می‌کنیم که اگر حسن را با حسین عوض کنیم اتفاق خاصی رخ می‌دهد و معجزه می‌شود ولی اینگونه نیست. سازمان کار است که به آدم‌ها جهت می‌دهد.
متن و ویدیو کامل گفتگو با غلامرضا لطیفی را اینجا بخوانید.
