به گزارش رکنا، حسین رستگار با تأکید بر اهمیت هم‌زمان «حلیت» و «سلامت» در فرآورده‌های غذایی، افزود: مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد گونه‌هایی مانند کوسه، مارماهی و شمشیرماهی، به‌دلیل قرار داشتن در سطوح بالای زنجیره غذایی و طول عمر بالا، مستعد تجمع زیستی فلزات سنگین مانند جیوه، کادمیوم و سرب در بافت‌های خود هستند.
وی گفت: این عناصر از طریق تغذیه و محیط زیست وارد بدن این ماهیان شده و در بافت‌های آنها انباشته می‌شود؛ در نتیجه، در صورت مصرف توسط انسان، می‌توانند به بدن منتقل شده و آثار زیان‌باری بر سلامت داشته باشند.
در حالی‌که میزان انباشت فلزات سنگین و مواد مضر در ماهیان حلال‌گوشت بسیار کمتر است، ماهیان حرام‌گوشت معمولاً دارای مقادیر بیشتری از این ترکیبات مضر هستند و مصرف آنها می‌تواند سلامت را تهدید کند.
رئیس مرکز ملی تحقیقات حلال با اشاره به اینکه کنسرو ماهی یکی از محصولات پرمصرف در سبد غذایی خانوارهاست، گفت: بر اساس الزامات ابلاغ‌شده از سوی سازمان غذا و دارو، تولیدکنندگان موظف‌اند تنها از گونه‌های مجاز شرعی و دارای سطوح ایمن آلاینده‌ها استفاده کنند.
به گفته رستگار، کارشناسان حوزه غذا در مراحل مختلف تولید و واردات، ترکیب گونه‌ای محصولات را بررسی کرده و در صورت مغایرت، از صدور مجوز عرضه جلوگیری می‌شود.
وی تأکید کرد: شناسایی گونه‌های مورد استفاده از طریق روش‌های آزمایشگاهی امکان‌پذیر است و این موضوع یکی از محور‌های اصلی کنترل در این مرکز به شمار می‌رود.
او به مصرف‌کنندگان توصیه کرد هنگام خرید کنسرو ماهی، حتماً به اطلاعات مندرج بر روی برچسب، به‌ویژه نوع گونه، شماره پروانه ساخت و نام کارخانه توجه کنند.
رستگار افزود: درج دقیق گونه ماهی و برخورداری از مجوز معتبر، از جمله شاخص‌هایی است که می‌تواند اطمینان نسبی از سلامت محصول را برای مصرف‌کننده فراهم کند.
