مهدی آسیایی، تحلیلگر بازار سرمایه، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره شرایط فعلی بازار سرمایه اظهار داشت: دلیل این رکود بیش از هر چیز به فضای عدم قطعیت شدید اقتصادی و روانی بازمی‌گردد. زمانی که ریسک‌های ژئوپلتیک و ناامنی افزایش می‌یابد، سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند سرمایه خود را از بازارهای پرریسک خارج کنند. تعطیلی بورس در ایام جنگ باعث انباشته شدن صف فروش شد و پس از بازگشایی، این فشار به یکباره تخلیه شد.
وی افزود: بازتاب آسیب‌های جنگ بر سودآوری شرکت‌ها، انتظار کاهش درآمد و کم‌رنگ شدن چشم‌انداز سرمایه‌گذاری جدید نیز مزید بر علت شد و موج فروش را تشدید کرد.
این تحلیلگر بازار سرمایه در پاسخ به اینکه نقش سیاست‌گذاران در وضعیت فعلی چه بوده است، گفت: ساختار بازار و نبود راهبرد شفاف برای حمایت از بازار، نقش مؤثری در این شرایط داشتند. عدم اجرای سیاست‌های ضدچرخه‌ای و موضع انفعالی نهادهای تصمیم‌گیر باعث شد بازار بیشتر از همیشه دستخوش هیجان و ترس شود. اگر حمایت‌هایی مثل تزریق نقدینگی، ورود بازارگردان‌ها و ارائه گزارش شفاف از وضعیت اقتصاد کشور در زمان مناسب انجام می‌شد، شدت ریزش‌ها به این اندازه نبود.
وی تاکید کرد: متأسفانه بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد احساس کردند که در این شرایط تنها رها شده‌اند و همین موضوع نیز به افزایش فشار فروش دامن زد.
آسیایی درباره مسیر برون‌رفت از بحران خاطرنشان کرد: «گام اول، ایجاد شفافیت است. مردم باید بدانند چشم‌انداز آینده کشور چیست و چه برنامه‌هایی برای جبران خسارات قرار است اجرا شود. ثبات در سیاست‌های ارزی، تضمین بازار آزاد ارز، و اصلاح قوانین دست‌وپاگیر همگی حیاتی هستند.
وی تصریح کرد: دولت و سازمان بورس می‌توانند با حمایت از شرکت‌های صادراتی، تسهیل شرایط برای بازارگردان‌ها و راه‌اندازی صندوق‌های تثبیت‌گر، بخشی از اعتماد از دست رفته را بازسازی کنند.
این کارشناس بازار سرمایه توصیه کرد: سهامداران باید تا حد امکان از رفتارهای هیجانی پرهیز کنند و افق سرمایه‌گذاری خود را میان‌مدت در نظر بگیرند. شناسایی شرکت‌های بنیادی و صادرات‌محور، استراتژی معقولی برای حفظ سرمایه در شرایط فعلی است.
وی در پایان درباره چشم‌انداز بازار گفت: بازار سهام در ایران ذاتاً با بحران‌ها و نوسانات بیگانه نیست و در گذشته هم بارها پس از بحران‌ها با اصلاحات تدریجی به رشد بازگشته است. بهبود متغیرهای کلان اقتصادی مانند کنترل نرخ ارز، رفع موانع صادرات و بازگشت آرامش سیاسی و اقتصادی نشانه‌هایی است که می‌تواند آغاز رونق دوباره بازار باشد. البته این فرآیند زمانبر است و نیاز به اجماع و تدبیر جدی دارد.
