به گزارش تجارت نیوز، در پی اجرای سیاست «اول آمریکا» توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده کانادا تلاش دارد وابستگی خود به این بازیگر در حوزه انرژی و زیرساخت را بهطور نسبی کاهش دهد. این در حالی است که روابط آمریکا و کانادا همواره بسیار نزدیک بوده، با این حال، از آنجایی که ترامپ به دنبال بازنگری در روابط با نزدیکترین متحدان و شرکای خود به شیوهای است که بسیاری آن را نامطلوب میدانند، حتی کانادا نیز به فکر فاصلهگرفتن از ایالات متحده افتاده است.
خیز کانادا برای فاصله گرفتن از آمریکا
در صدر اخبار روز جمعه ۲۷ ژوئن، پایان مذاکرات تجاری میان آمریکا و کانادا توسط ترامپ قرار داشت؛ دلیل آن، پافشاری کانادا بر حفظ مالیات خدمات دیجیتال عنوان شد. اما در کنار این مسئله، تلاش کانادا برای کاهش وابستگی به بازار آمریکا در بخش انرژی و صنایع استخراجی نیز اهمیت زیادی دارد؛ صنایعی که در اقتصاد کانادا نقش پررنگتری نسبت به دیگر کشورهای پیشرفته دارند.
در همین راستا، روز پنجشنبه ۲۴ ژوئن، مجلس سنای کانادا قانونی با عنوان «قانون اقتصاد یکپارچه کانادا» One Canada Economy Act را تصویب کرد که هدف آن تسریع در تایید پروژههای بزرگ انرژی و زیرساختی است تا زمینه لازم برای کاهش وابستگی به همسایه جنوبی فراهم شود.
به نوشته نشنال اینترست از سال ۱۹۹۴ تاکنون، چه در قالب پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی«نفتا» و چه در نسخه بازبینیشده آن (توافقنامه ایالات متحده–مکزیک–کانادا) توسط ترامپ، زیرساختهای انرژی کانادا بهطور گسترده به ایالات متحده گره خوردهاند. خطوط لوله نفت و گاز طبیعی و شبکههای انتقال برق بهگونهای از مرز دو کشور عبور میکنند که با نگاهی به نقشه، نمیتوان مرز جغرافیایی را تشخیص داد.
اما همین موضوع کانادا را بهشدت به بازار بزرگ آمریکا برای صادرات متکی کرده است. بهویژه در حوزه نفت و گاز. کانادا بهدلیل محدودیتهای زیرساختی، هیچ مسیر صادراتی جایگزین ندارد و یا مسیرهایی با حجم بسیار محدود را در اختیار گرفته است.اکنون که ترامپ به خروج از توافق USMCA تهدید کرده و تعرفههای سنگینی از جمله تعرفه ۱۰ درصدی بر واردات انرژی از کانادا اعمال نموده، این کشور بهدنبال حذف سریع گلوگاههایی است که مانع از صادرات به دیگر بازارها هستند.
ترکش های جنگ تعرفه ای ترامپ
پروژه کلیدی در این مسیر، توسعه خط لوله ترنسمونتین (TMX) است که از دوره اول ریاستجمهوری ترامپ و به دلیل نگرانی از پایداری روابط دو کشور مطرح شد. این پروژه ظرفیت خط لوله موجود را سه برابر کرده و به ۸۹۰ هزار بشکه در روز رسانده است. خط لوله مذکور نفت را از منطقه آلبرتا به ساحل اقیانوس آرام در بریتیش کلمبیا منتقل میکند.
بخش عمدهای از این نفت به چین صادر میشود، هرچند مقداری نیز راهی سواحل غربی آمریکا شده که با توجه به تعرفهها، ممکن است کاهش یابد.دولت آلبرتا همچنین در حال جذب سرمایهگذاران خصوصی برای ساخت یک خط لوله دیگر با ظرفیت یک میلیون بشکه در روز به سمت بندر پرنس روپرت در ساحل شمالغربی بریتیش کلمبیاست. در گذشته، ساخت خطوط لوله از آلبرتا به سواحل غربی بهدلیل مخالفتهای فعالان محیط زیست و گروههای بومی، با موانع سیاسی روبهرو بود؛ مسئلهای که باعث شده ظرفیت اولیه ترنسمونتین تنها ۳۰۰ هزار بشکه در روز باشد.
اکنون اما، نیاز برای جبران سیاستهای آمریکا باعث شده تا دولت کانادا با تصویب قوانین تسهیلگر جدید، بر مخالفتهای محلی فائق آید. این قوانین قدرت مخالفت دولتهای ایالتی و گروههای بومی را کاهش داده و حتی بحث ساخت خط لوله به سمت شرق کانادا نیز مطرح شده، با هدف صادرات نفت به اروپا یا هند.در زمینه گاز طبیعی، کانادا تاکنون فقط از طریق خطوط لوله به آمریکا صادرات داشته و تولید گاز طبیعی مایع (LNG) در سطحی بسیار محدود و صرفا برای مصارف داخلی (مثلا در جوامع دورافتاده) صورت میگرفت.
این روند اما در ۲۲ ژوئن تغییر کرد، زمانی که پروژه گاز طبیعی مایع شرکت شل در شهر کیتیمت در بریتیش کلمبیا، نخستین تولید گاز طبیعی برای صادرات را آغاز کرد.با توجه به وضعیت فعلی روابط آمریکا و کانادا و احتمال افزایش تعرفه ۱۰ درصدی بر انرژی، احتمال آغاز پروژههای جدید افزایش یافته است. در صورت پیشرفت هر ۷ پروژه LNG کانادا، وزارت منابع طبیعی این کشور برآورد میکند ظرفیت صادراتی به ۶.۶۲ میلیارد فوت مکعب در روز برسد؛ عمدتاً در بازه زمانی بین سالهای ۲۰۲۷ تا ۲۰۳۰.با توجه به اینکه هر دو کشور آمریکا و کانادا مازاد گاز طبیعی دارند، منطقی است که کانادا به دنبال بازارهای صادراتی جدیدی فراتر از ایالات متحده باشد. با این حال، موانع تعرفهای میتواند حجم صادرات را از سطح اقتصادی منطقی فراتر ببرد و بر تصمیمگیریهای آینده تاثیرگذار باشد.