به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال ایران در حالی صعود زودهنگام به جام جهانی ۲۰۲۶ را جشن گرفت که در ۷ بازی اخیر شاگردان امیر قلعه نویی، ۳ بازیکن از خط دفاعی با کارت قرمز از زمین اخراج شدهاند. این آمار نگرانکننده زنگ خطری جدی برای عملکرد تیم ملی در رقابتهای بزرگ، از جمله جام جهانی ۲۰۲۶، است. بررسی این روند نشان میدهد که رویکرد فعلی خط دفاعی نیاز به بازنگری اساسی دارد.
اتفاقی که پیش از آن نیز در جام ملتهای آسیا با اخراج شجاع خلیل زاده و مهدی طارمی نیز اتفاق افتاد تا خشونت بالای بازی درگیرانه ملی پوشان ایران را نشان دهد.
نگاهی به آمار اخراجها
تیم ملی ایران در سه دیدار حساس اخیر، سه اخراج از خط دفاعی را تجربه کرده است:
صالح حردانی در برابر ازبکستان (دقیقه ۵۷)
شجاع خلیلزاده در برابر کره شمالی (دقیقه ۵۱)
میلاد محمدی در برابر قطر (دقیقه ۳۵)
این اخراجها عمدتاً ناشی از بازی خشن یا اشتباهات فردی بوده و فشار زیادی را بر ساختار تیم وارد کرده است. کراتهای زرد و قرمزی که به هیچ وجه برای جلوگیری از موقعیت خطرناک گلزنی رقیبان نبوده است و روی جدالهای نفر به نفر و اشتباهات کاملاً فردی رخ داده است.
مقایسه با استانداردهای جهانی
به طور میانگین، تیمهای ملی در مسابقات مشابه کمتر از ۰.۵ کارت قرمز در هر ۱۰ بازی دریافت میکنند. این در حالی است که ایران با نرخ ۰.۴۳ کارت قرمز در هر بازی در مقایسه با استانداردهای جهانی، در رتبهای بسیار بالاتر از میانگین قرار دارد. این آمار، تیم ملی ایران را در زمره تیمهایی با خشونت تدافعی بالا قرار میدهد که میتواند تهدیدی برای صعود به مراحل نهایی جام جهانی باشد.
خط دفاعی ایران خشن تیم ملی با قلعهنویی
رویکرد کادر فنی در استفاده از قدرت فیزیکی بازیکنان به جای تمرکز بر تکنیک، احتمال خطاهای شدید را افزایش داده است. البته نباید فراموش کرد انتظارات از تیم ملی ایران در سالهای اخیر شیب افزایشی داشته است و بازیکنان ناخواسته تحت فشار برای ارائه بازی مطلوب قرار میگیرند تا مورد قضاوت رسانههای مجازی کشور قرار نگیرند.
از سوی دیگر عدم تنوع کافی در خط دفاعی باعث شده است که بازیکنان اصلی، تحت فشار مداوم، به بازیهای پرفشار تن بدهند که این امر احتمال بروز خطا را افزایش میدهد.
جام جهانی جای قلدری نیست
در تورنمنتی مثل جام جهانی، اشتباهات کوچک میتوانند پیامدهای بزرگی داشته باشند. وجود مدافعانی که مستعد دریافت کارت قرمز هستند، تیم را در معرض خطر قرار میدهد. علاوه بر کاهش توان تیمی، اخراجها باعث میشوند که سایر بازیکنان مجبور به تحمل فشار بیشتری شوند، که این امر ممکن است منجر به نتایج نامطلوب شود.
بدون شک تمرینات فنی برای بهبود تکنیکهای دفاعی میتواند به بازیکنان کمک کند اما باید دید آیا این تفکر در ذهن کادر فنی فعلی جایی دارد یا خیر.
از سوی دیگر شاید وقتش رسیده است علم روانشناسی جایی در ساختار تیم ملی ایران قرار بگیرد چرا که بدون شک جلسات مشاوره روانشناسی میتواند به بازیکنان کمک کند تا در لحظات حساس بازی، آرامش خود را حفظ کنند و از تصمیمات ناشی از هوش هیجانی بپرهیزند.
بازنگری ضروری است
بازنگری در تاکتیکهای تدافعی و توجه به آموزشهای فنی و روانی، تیم ملی میتواند این نقطهضعف را به نقطه قوت تبدیل کرده و در رقابتهای جهانی عملکرد بهتری ارائه دهد. شاید وقتش رسیده است قلعهنویی نهیب اساسی به افکار دفاعی خود و همچنین مدافعانش بزند تا در فرصت اندک باقیمانده تا جام جهانی این مشکل بزرگ را حل کند.