هم تاریخ قبل از شاهنامه فردوسی وجود داشت و هم غیر از فردوسی، شاهنامهنویسان فراوانی آمدند و رفتند. اما فقط شاهنامه فردوسی بود که کنار قرآن در سیاهچادر عشایر، در مکتبخانهها، روی پرده نقالان، زورخانهها، قهوهخانهها، لالایی مادران، رجزخوانی پدران و خلاصه کلام در عروق هویت قوم ایرانی جاری شد و باقی ماند.
«ایرنا صدا» در این پادکست به قلم فرناز حسنعلیزاده، اجرای شقایق کریمی و ابراهیم ربیعی و تصویرگری اکرم شاهبختی روایتی کمتر شنیدهشده از «ایران دوستی» در جهانِ داستانی فردوسی را روایت میکند که با هم میشنویم.