- تاریخش
یکی از اقوام قائم‌مقام فراهانی، محمودخان نام داشت که زمین‌های باارزش میان دو روستا به نام‌های قاسم‌آباد و حسین‌آباد از توابع شمیران را خرید و در آنجا عمارتی ساخت و کم‌کم پای درباریان قاجار را به آنجا باز کرد. زمین‌هایی ارزشمند مابین روستای حسین‌آباد و رستم‌آباد را خرید. به‌دلیلی که معلوم نیست، محمودخان در حوالی سال‌های ۱۲۸۰ شمسی، بخشی از زمین‌هایش را وقف کرد و بخشی را به غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، وزیر دربار مظفرالدین‌شاه که اختیار دربار شاه را داشت فروخت. می‌گویند غلامحسین، سهم بسزایی در آبادانی این روستا داشت و به همین دلیل، نام اینجا را اختیاریه گذاشتند.
- مکتب‌خانه
می‌گویند صاحب‌اختیار، خودش باسواد بود و آبادانی را تنها در طبیعت نمی‌دید و تلاش کرد تا با ساخت مکتب‌خانه‌ای، فرزندان روستای اختیاریه و آبادی‌های اطراف را باسواد کند که موفق هم بود. اما تاریخ این محله، تنها با زندگی‌ها و روییدن‌ها گره نخورده. مثلا میرزاحسن‌خان مستوفی‌الممالک، از درباریان خوشنام قاجار و یکی از وزیران رضاخان پهلوی، در یکی از خانه‌های این محله جان باخت.
در روزگاری که اختیاریه، هنوز بخشی از تهران نشده بود، یک رویداد دیگر هم رخ داد؛ در مرداد ۱۳۳۲ شمسی، وقتی کودتای سرلشکر زاهدی شکست خورد، زاهدی به همراه پسرش به یکی از باغ‌های همین محل پناه برد و سه روز بعد، وقتی دولت مصدق سرنگون شد، سرلشگر نصیری از طرف شاه، فرمان نخست‌وزیر زاهدی را به اختیاریه برد و این محله با وقایع تاریخی عصر مشروطه پیوندی دیگر خورد.
- اکنونش
در دهه ۴۰ خورشیدی، وقتی تهران به سرعت گسترش یافت، محله اختیاریه هم به یکی از محله‌های شمالی پایتخت تبدیل شد و باغ‌هایش به سرعت سر فرود آوردند و خانه‌های آجری و سیمانی‌اش، سربلند کردند و خلاصه اختیاریه، محله‌ای شد که اکنون می‌بینید. در شکل جدید این محله قدیمی تهران، خیابانی باریک و البته طولانی هم به نام اختیاریه وجود دارد که با خیابان پاسداران موازی است و خیابان شهید کلاهدوز آن را قطع و به دو بخش اختیاریه شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. اگر جمعه‌ها هوس حلیم هم کردید، می‌توانید به حلیم‌فروشی‌های فراوان این محله سری بزنید و بعد از ایستادن در صف‌های طولانی، حلیم هم نوش‌جان کنید.
