نتیجه خصوصی سازی خودروسازان برای مردم؛ هیچ!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اسب بخار، دومین گام بلند و بزرگ خصوصی سازی برداشته شده است. براساس آن‌چه معاونت اقتصادی سایپا گفته است، اسامی متقضیان طی نامه ای به وزارت صمت ارسال خواهد شد. پس از آن نیز سایر فرآیندها از جمله بررسی وضعیت و اهلیت خریدارن انجام و برای رقابت روانه بورس خواهند شد.

خریدارانی که اهلیت کسب می کنند در روز موعود برای تصاحب ۴۲ درصد سهام بلوکی سایپا در قالب مزایده رقابت می کنند، یعنی هر که بیش‌تر پرداخت کند، برنده خواهد شد. پس از آن، برنده می تواند در بدترین حالت دو صندلی در هیئت مدیره کسب کند و تأثیرگذار شود. در حال حاضر به نظر می رسد رقابت اصلی میان کرمان موتور تقویت شده با بانک شهر، کنسرسیوم انتخاب و هلدینگ دات وان خواهد بود.

هر یک از این طرف ها با تکیه بر استدلال هایی که دارند خود را محق ترین برای مدیریت این شرکت می دانند. در این میان اما همچنان یک پرسش اساسی بی پاسخ مانده است؛ این همه تلاش برای خرید یک شرکت زیان‌ده و تحت تسلط حاکمیت اقتصادی برای چیست؟ آیا قرار است که حاکمیت پس از این واگذاری به طور کلی از بنگاه‌داری خارج شود؟ آیا پس از مشخص شدن برنده این مزایده، سیاست گذاری مدیریت شرکت به هیئت مدیره واگذار خواهد شد؟ یا این‌که همچنان آن‌ها باید در یک دایره محدود و مسدودشده دولتی تصمیم گیری کنند؟ آیا حاکمیت خود را برای خروج از قیمت گذاری دستوری آماده کرده است؟ آیا خصوصی شدن این شرکت ها فرصت بازی در زمین دیگری غیر از چین را فراهم خواهد کرد؟ آیا سیاست های بین المللی کشور راه ورود شرکت های مطرح به کشور را هموار می کند؟

به بیان ساده تر، غیر از کسب درآمد سهام‌داران دولتی و حاکمیتی از محل خصوصی سازی، این تحول بزرگ برای مردم چه دستاوردی خواهد داشت؟ آیا حاکمیت می تواند در این خصوص شفاف سازی کند؟ آیا باید در آینده نه چندان دور شاهد افزایش واقعی کیفیت محصولات تولید داخل بود؟ یعنی این افزایش غیر از گزارش های شرکتی و منابع دیگر واقعاً ملموس می شود؟ آیا کاهش قیمت خواهیم داشت؟ یا در کل واقعاً فرقی نخواهد کرد و راننده خودروی معیوب تغییر می کند؟