«کاتا» فرزند فراموش شده کاراته ایران

به گزارش برنا، کاتای ایران در رقابتهای قهرمانی آسیا، با تنها یک مدال برنز در بخش تیمی مردان، بار دیگر نشان داد که وضعیت این رشته در کشور نگرانکننده است. در حالی که نمایندگان انفرادی مردان و بانوان خیلی زود از دور رقابتها کنار رفتند، نگاهها به سمت مشکلات ریشهای و ساختاری این رشته جلب شده است.
در سالهای اخیر، کاتا همواره در سایه کومیته قرار گرفته و کمتر مورد توجه مسئولان بوده است. تمرکز اصلی بر بخشی بوده که تصور میشد مدال بیشتری به همراه دارد و این موضوع باعث شد کاتا به حاشیه رانده شود. این کمتوجهی در حالی رخ داده که پرورش ورزشکار در کاتا به زمان، تمرین منظم و برنامهریزی دقیقتری نسبت به کومیته نیاز دارد.
یکی از دلایل اصلی افت سطح فنی کاتا در کشور، بیتوجهی به استفاده از دانش مربیان بینالمللی است. در شرایطی که کشورهایی مانند چین، مالزی و هنگکنگ با جذب مربیان ژاپنی پیشرفتهای چشمگیری را تجربه کردهاند، در ایران این ضرورت همچنان نادیده گرفته میشود. نبود مربیان تراز اول خارجی و کمبود حمایت لازم برای ارتقاء فنی مربیان داخلی، فاصله ایران با رقبای آسیایی را هر سال بیشتر کرده است.
از سوی دیگر، در بخش بانوان نیز وضعیت بهمراتب پیچیدهتر است. اختلافنظرها، ناهماهنگیها و نبود کار گروهی، باعث شده عملکرد تیمی ضعیفتر از قبل باشد. برخی افراد به جای تلاش برای بهبود شرایط، درگیر نقد یکدیگرند و تمرکز از مسیر اصلی منحرف شده است. در چنین فضایی، ساختن یک تیم موفق، عملاً غیرممکن میشود.
با وجود تمام این کاستیها، هنوز هم برخی تلاش میکنند ضعف نتایج را به داوری یا بدشانسی در قرعهکشی نسبت دهند اما چنین توجیههایی نمیتواند قابلقبول باشد. واقعیت این است که تیمهای رقیب با دانش فنی بالا، پشتوانه قوی و ساختاری منظم وارد رقابتها شدهاند و فاصله چشمگیری با ما پیدا کردهاند.
به نظر میرسد زمان آن رسیده که نگاهی جدیتر به کاتا داشته باشیم. نمیتوان با نگاه مقطعی و سلیقهای، از این رشته انتظار موفقیت داشت. بازنگری در ساختار، ایجاد ثبات در تیمها، استفاده از تجربههای بینالمللی و پایان دادن به اختلافات داخلی، از جمله اقداماتی است که برای نجات کاتا از وضعیت فعلی ضروری به نظر میرسد.
کاتا، سالهاست که در حاشیه مانده و بیتوجهی به آن، اکنون در نتایج بینالمللی نمود پیدا کرده است. اگر به همین روند ادامه دهیم، نباید انتظار موفقیتهای بزرگ داشته باشیم. کاتای ایران نیازمند توجه، برنامهریزی و حمایت واقعی است؛ نه فقط در گفتار، بلکه در عمل.
گزارش از سعید میرزاییان
انتهای پیام/