تحلیلگران بین المللی گزارش می‌دهند: عملیات ترکیبی ایران می تواند جزیره دیگو گارسیا را به گورستان تبدیل کند

نقش ناو شهید مهدوی در اجرای حملات دوربرد: اندیشکده هادسون در تحلیل‌های خود اعلام کرده که ناو لجستیکی شهید مهدوی به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین ناوهای ایرانی، ظرفیت ایفای نقش در عملیات‌های ترکیبی را دارد. این ناو با توانایی حمل موشک، پهپاد و حتی پرتابگرهای مخفی‌شده در کانتینر، می‌تواند به سکویی برای اجرای حملات بالستیک و کروز تبدیل شود.

موشک‌های فاتح و سجیل ابزارهای تخریب باندهای پروازی: تحلیلگران مؤسسه RAND و Jane’s Defence، موشک‌های سری فاتح و سجیل را از دقیق‌ترین تسلیحات بالستیک ایرانی می‌دانند. گزارش هادسون تأکید دارد که این موشک‌ها می‌توانند باندهای فرودگاه‌ها و پایگاه‌های دشمن را از کار بیندازند. این موشک‌ها اگر از روی سکوهای متحرک دریایی شلیک شوند، سطح پیش‌بینی‌ناپذیری تهدید ایران را دوچندان می‌کند.

پهپادها؛ مکمل‌های راهبردی عملیات: ایران در سال‌های اخیر، توان پهپادی خود را نیز به‌شکل چشم‌گیری توسعه داده است. پهپادهایی نظیر شاهد ۱۳۶، شاهد ۱۲۹، فطرس و ابابیل، توانایی اجرای عملیات‌های شناسایی، نقطه‌زنی و انتحاری را دارند. تحلیلگر امنیتی، ایان برمر، معتقد است این پهپادها در هماهنگی با حملات موشکی می‌توانند ساختار دفاعی هر پایگاهی را مختل کرده و آن را در برابر ضربات شدید آسیب‌پذیر کنند.

خسارت اقتصادی احتمالی برای آمریکا: بر اساس گزارش Jane’s Defence Weekly، هر بمب‌افکن B-52 آمریکایی، بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار ارزش دارد. در صورتی که تنها یکی از این بمب‌افکن‌ها در پایگاهی مانند دیگو گارسیا هدف قرار گیرد، خسارتی فراتر از چند صد میلیون دلار (با در نظر گرفتن خسارات زیرساختی و تجهیزات جانبی) به ارتش آمریکا تحمیل خواهد شد.

سناریوی حمله ترکیبی: با توجه به داده‌های تحلیلی، سناریوی احتمالی ایران می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

استفاده از ناو شهید مهدوی برای پرتاب موشک

حملات همزمان از طریق پلتفرم‌ها و سکوهای شناور کوچک برای شلیک کروز

عملیات شناسایی و حمله پهپادی برای نابودی سامانه‌های دفاعی.

بر اساس تحلیل منابع معتبر خارجی، ایران در صورت طراحی یک عملیات ترکیبی و هدفمند، قابلیت تهدید پایگاه‌های راهبردی آمریکا از جمله دیگو گارسیا را داراست. این تهدید نه صرفاً در حد شعار، بلکه با پشتوانه فنی، تاکتیکی و تجربیات میدانی مطرح می‌شود. چنین سناریویی می‌تواند یکی از سنگین‌ترین خسارات را به ساختار نظامی ایالات متحده وارد کند؛ و دیگو گارسیا را به نماد شکست راهبردی در برابر توانمندی ترکیبی ایران تبدیل نماید.