جام جهانی باشگاه‌ها مثل بازی در پلی‌استیشن است!
به گزارش "ورزش سه"، سؤال سریع: ماملودی سانداونز، دومین حریف دورتموند در جام جهانی باشگاه‌ها، اهل کجاست؟ استرالیا؟ نیوزیلند؟ مکزیک؟ خیر، اشتباه است، آن‌ها از پرتوریا در آفریقای جنوبی می‌آیند.
ابتدای هفته آینده، این تورنمنت پرزرق‌وبرق در ایالات متحده آغاز می‌شود. صحبت از مجموعا یک میلیارد یورو جایزه نقدی است (بیشترین میزان در تاریخ) و مقدار زیادی پرستیژ، آن هم در زمان طلایی پخش تلویزیونی. ۳۲ تیم از شش قاره، ۶۳ بازی. به‌جای خلأ فوتبالی تابستانی، حالا یک سوپرلیگ جدید و جهانی.
در این رقابت‌ها، مسابقاتی را خواهید دید که معمولاً فقط در بازی‌های پلی‌استیشن می‌توان تجربه کرد: بایرن مونیخ یکشنبه ساعت برابر اوکلند سیتی به میدان می‌رود، تیمی که ارزش کل بازیکنانش تنها ۵٫۲ میلیون یورو است، یعنی تنها ۰٫۵۸ درصد از ارزش تیم بایرن! در ادامه مسیر، بایرن باید با بوکاجونیورز از آرژانتین و بنفیکا لیسبون روبرو شود. رئال مادرید-الهلال هم می‌تواند تقابل جالبی باشد یا مثلا اینتر-ریورپلاته! بازی‌های دیگری هم هستند که قطعاً هواداران برای دیدن‌شان لحظه‌شماری می‌کنند.
تنوع تیم‌ها آن‌قدر زیاد است که حتی مارکوس کرشه، مدیر نقل‌وانتقالات فرانکفورت، شخصاً به آمریکا سفر می‌کند تا عملکرد تیم‌های آمریکای جنوبی را در مصاف با غول‌های اروپایی از نزدیک ببیند. استعدادیاب‌های دیگری هم در مسابقات حضور دارند و می‌خواهند بازیکنان جوان تیم‌های خارج از اروپا را زیر نظر بگیرند.
پاری‌سن‌ژرمن، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، اصلی‌ترین مدعی قهرمانی است. دورتموند با گروهی نسبتاً آسان (فلومیننزه، ماملودی سانداونز، اولسان هیوندای) به‌عنوان مدعی پنهان در نظر گرفته می‌شود.
شعار رقابت‌ها چنین است:«هرکس آبروریزی نکند، پول کلان می‌گیرد!» قهرمان تورنمنت بیش از ۱۱۰ میلیون یورو دریافت می‌کند. و حتی اگر مربیان طراز اولی مثل یورگن کلوپ که این رقابت‌ها را «تورنمنتی بی‌فایده» می‌نامند، به این سیرک میلیاردی اعتراض کنند، باز هم این رویداد می‌تواند فوق‌العاده باشد، به یک شرط: ورزشگاه‌ها باید پر باشند!
بیلد
