سقوط اتلتیکو: عجیب‌ترین لالیگای تاریخ

به گزارش "ورزش سه"، فصل 00-1999 لالیگا، که در آستانه تغییر قرن رخ داد، یکی از شگفت‌انگیزترین فصل‌های تاریخ این لیگ بود. قهرمانی بی‌سابقه، سقوط سه تیم بزرگ و غیرمنتظره، برنده غیرقابل‌ پیش‌بینی جایزه پیچیچی و اتفاقاتی که امروز غیرقابل‌ تصور به نظر می‌رسند، این فصل را به یادماندنی کردند.

قهرمان بی‌سابقه
دپورتیوو لاکرونیا، تیمی که تا آن زمان هرگز لالیگا را نبرده بود، قهرمان شد. این قهرمانی چندان غیرمنتظره نبود، زیرا دپور در سال 1994 (با پنالتی ازدست‌رفته جوکیچ) تا آستانه قهرمانی پیش رفته بود. با هدایت خاویر ایروتا، دپور تا هفته آخر با بارسلونا رقابت کرد. در بازی پایانی، دپور میزبان اسپانیول، رقیب سنتی بارسا، بود. پیروزی اسپانیول می‌توانست جام را به بارسلونای لوئیس فن‌خال برساند که میزبان سلتاویگو، رقیب سنتی دپور، بود. اما دپور با برد 2-0، اولین و تاکنون تنها قهرمانی لالیگای خود را جشن گرفت و با 5 امتیاز اختلاف نسبت به بارسا (که مقابل سلتا 2-2 کرد) به کارش پایان داد. امروز تصور قهرمانی دپورتیوو، که حتی به دسته سوم هم سقوط کرده، غیرممکن است.

سقوط سه غول تاریخی
سه تیم بزرگ و قهرمان سابق لالیگا به سری بی سقوط کردند. سویا، گرفتار بحران مالی و ورزشی بی‌سابقه، با تنها 28 امتیاز قعرنشین شد. رقیب همشهری‌اش، رئال بتیس، با وجود تلاش تا هفته آخر، در رده هجدهم با 42 امتیاز سقوط کرد. بتیس با سه مربی (گرگوئل، هیدینک و هادزیبگیچ) نتوانست نجات یابد. اتلتیکو مادرید، با تیمی که برای قهرمانی بسته شده بود و ستارگانی مثل هاسلباینک، مولینا، کاپدویا، والرون، کیکو و روبن باراخا داشت، به شکلی باورنکردنی در رده نوزدهم سقوط کرد. این تیم با سه مربی (رانیری، آنتیچ و زامبرنو) دو سال بعد به لالیگا بازگشت. در مقابل، نومانسیا، تیمی که اولین فصلش در لالیگا را تجربه می‌کرد، با 45 امتیاز در رده هفدهم ماندگار شد. این فصل اولین سالی بود که سه تیم مستقیماً سقوط کردند و پلی‌آف بین تیم‌های لالیگا و سری بی حذف شد.

پیچیچی غیرمنتظره
سالوا بالستا، مهاجم راسینگ سانتاندر، با 27 گل جایزه پیچیچی را برد. راسینگ در رده پانزدهم با 46 امتیاز قرار گرفت، اما بالستا درخشید و اولین و تنها پیچیچی خود را کسب کرد. نفر دوم، جیمی هاسلباینک از اتلتیکو با 24 گل بود که نتوانست مانع سقوط تیمش شود. کاتانیا از مالاگا نیز با 24 گل درخشید. جایزه زامورا (بهترین دروازه‌بان) هم به مارتین هررا، دروازه‌بان آرژانتینی آلاوس، رسید که در 38 بازی تنها 37 گل دریافت کرد.

جدول عجیب و غریب
آلاوس، تیمی شگفتی‌ساز، با کسب رده ششم به جام یوفا راه یافت و در آن رقابت‌ها تا فینال (شکست مقابل لیورپول) پیش رفت. رده‌بندی بالای جدول نیز عجیب بود: رئال ساراگوسا چهارم شد و باید به لیگ قهرمانان می‌رفت، اما چون رئال مادرید (پنجم لیگ) قهرمان لیگ قهرمانان شد، سهمیه‌اش را گرفت. دپور، بارسا، والنسیا و رئال مادرید به لیگ قهرمانان رفتند و والنسیا در سال 2001 دوباره به فینال رسید. ساراگوسا، آلاوس، اسپانیول (قهرمان کوپا دل ری) و رایو وایکانو به جام یوفا صعود کردند. رایو به دلیل کسب سهمیه اضافی اسپانیا (به دلیل رده‌بندی بالای فدراسیون در بازی جوانمردانه یوفا) و عملکرد خوبش در این زمینه، به این رقابت راه یافت.

آن فصل لالیگا با تمام شگفتی‌هایش، هنوز هم عجیب‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین دوره‌ تاریخ فوتبال اسپانیاست.