تأثیر عملیات روانی رسانه‌ها بر مذاکرات ایران و آمریکا
رسانههای غربی به دنبال کنترل فضای مذاکرات هستند؛ اما عملیات روانی رسانه‌ها به ویژه رویترز و سی‌ان‌ان چگونه بر روند مذاکرات ایران و آمریکا اثر می‌گذارد؟
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، علی فهیمی‌مقدم، استاد دانشگاه و کارشناس امور رسانه، در یادداشت اختصاصی که در اختیار تسنیم قرار داده، چگونگی تأثیرگذاری عملیات روانی «رویترز» و «سی‌ان‌ان» بر روند مذاکرات ایران و آمریکا را شرح داده است. متن یادداشت به این شرح است:
"پس از سخنان قاطعانه رهبر انقلاب و تأکید ایشان بر ادامه غنی‌سازی، جریان رسانه‌ای غربی دست به کار شده و طی چند روز گذشته، تلاش دارد با ایجاد یک حربه رسانه‌ای، بار دیگر دوگانه کذایی یا جنگ یا تسلیم را دوباره علم کند.
رسانه‌هایی مانند سی‌ان‌ان و رویترز با خبرسازی مبنی بر آمادگی اسرائیل برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و تهدید به فعال‌سازی مکانیسم ماشه از سوی اروپا، به کارکرد اصلی خود یعنی ابزار دولت‌های غربی برای مرعوب‌سازی و انجام عملیات روانی روی آورده‌اند.
یکی از خبرسازی‌ها را سی‌ان‌ان اینگونه انجام داده است؛ «به گفته منابع متعدد، نگرانی‌های فزاینده از حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران نه تنها از پیام‌های علنی و خصوصی مقام‌های ارشد اسرائیلی ناشی می‌شود که گفته‌اند در حال بررسی چنین اقدامی هستند، بلکه از ارتباطات شنود شده اسرائیل و رصد تحرکات نظامی این دولت است که ممکن است نشان‌دهنده یک حمله قریب‌الوقوع باشد.»
در سال های اخیر به‌ویژه از نیمه دوم دهه 1380 که مذاکرات هسته‌ای ایران موسوم به 5+1 شروع شد، غول‌های رسانه‌ای غرب به این جمع‌بندی رسیدند که بر هم زدن تعادل سیستمی ایجاد شده در جمهوری اسلامی با تحریم و تهدیدهای نظامی از بین رفتنی نیست پس باید شیوه‌های دیگری برای آن ابداع کنند؛ بنابراین در غفلت و انفعال و بعضاً بازی رسانههای داخلی در زمین آنها، سه عامل را در دستور کار خود قرار داده‌اند: برجسته سازی، عامل بازدارنده و عامل شتاب‌زا.
برجسته‌سازی؛ به مخاطبانشان می‌گویند به چه چیزی فکر کنند! در این زمینه اقدام به دستاوردسازی می‌کنند تا به مخاطبان خود القا کنند؛ اولویت تو توجه به آن چیزی است که ما می‌گوییم! در رابطه با ایران این رسانه‌ها به جریان پهلوی به عنوان ظرفیت و فرصت پرداخته، سقوط آن را جبران‌ناپذیر برای توسعه ایران به مخاطب القاء می‌کنند.
عامل بازدارنده؛ در عالم سیاست می‌گویند "تأثیرات عاطفی"، یعنی نمایش تصویرهای حزن‌انگیز از فلاکت، بدبختی، فقر، قحطی، ناهنجاری‌های اجتماعی و ... که باعث می‌شود مردم تحت تأثیر چنین تصاویری هر آنچه رسانه بر او القا می‌کند به عنوان اهرم فشار و انتقاد علیه حاکمیت خود به کار گیرند. عامل فقر و فلاکت در جامعه را همان می‌داند که این رسانه‌ها تبلیغ می‌کنند؛ می‌توان به سخنرانی ترامپ در عربستان اشاره کرد که کاملاً روان‌شناختی و حساب شده بود که حتی پاسخ مسئولین ایران نتوانست شوک وارد شده از این سخنرانی بر پیکر جامعه ایران را التیام بخشد.
عامل شتاب‌زا؛ عامل کاتالیزوری است و فضا را برای هرگونه مشاوره توسط سیاستمداران تنگ می‌کند تا آنها را به تصمیم‌گیری عجولانه در مسائل بین‌المللی وادارند. تبلیغات گسترده از آمادگی اسراییل برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران از جمله عامل شتاب القاء شده از سوی این رسانه‌هاست.
هر سه عامل همواره در رسانههای غربی به ویژه سی‌ان‌ان نه تنها علیه ایران بلکه همواره در رویدادهای بین‌المللی و حتی داخل آمریکا با هدف تأثیرگذاری بر تصمیم سیاستمداران آمریکایی خود، را نشان داده تا جاییکه در حوزه رسانه تبدیل به "نظریه سی‌ان‌ان" یا "سی‌ان‌ان تئوری" شده است.
مراکز مطالعاتی و رسانه‌ای دنیا به خوبی جامعه سیاسی ایران و ویژگی‌های رفتاری حاکم بر آن را بخوبی رصد و تحلیل می‌کنند و تقریباً به آن تسلط پیدا کرده‌اند، از سوی دیگر بازیگران مخالف مانند جریان‌های معاند و مخالف نظام را نیز به خوبی می‌شناسند و ظرفیت آن را به خوبی می‌دانند؛ لذا سعی می‌کنند تا محیط را براساس ویژگی‌های ذاتی آن جریان، بازتعریف کرده، در مسیری که خواست خودشان است سوق دهند.
حالا رسانههای داخلی ما می‌تواند از دوقطبی کردن فوتبال که عامل تفکیک قومیتی است، توهین به مذاهب که عامل گسست مذهبی است، فشار حداکثری به دولت و دولت‌سازی که عامل ایجاد خودی و غیرخودی است، و ... دل بکند و تمرکزش در جهت منافع ملی و تقابل با ترفندهای رسانه‌ای غرب باشد؟!
انتهای پیام/
