از سقط جنین تا هتلهای خارجی/ رسواییهای جنسی محمدرضا شاه پهلوی با زنان اروپایی و آمریکایی

به گزارش سرویس تاریخ ساعدنیوز، در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی، فساد جنسی بخشی جداییناپذیر از ساختار دربار و زندگی خصوصی شاه بود. این فساد محدود به شخص شاه نمیشد، بلکه اطرافیان نزدیک، از جمله علم، فردوست و حتی برخی از اعضای خانواده سلطنتی مانند اشرف و شمس پهلوی نیز در آن نقش داشتند. خود شاه بارها در گفتگو با اسدالله علم، روابط متعدد و بیقید خود را با افتخار بازگو کرده و گاه حتی تعداد زنانی که در یک روز با آنها رابطه داشته را بیان میکرد. نقل قولهایی از او درباره ستارههایی مانند سوفیا لورن و گریس کلی، نشاندهنده میل او به ارتباط با زنان مشهور بینالمللی است.
شاه نهتنها با زنان متأهل یا هنرمند، بلکه با دختران نوجوان، مستخدمهها و زنان بیپناه نیز رابطه برقرار میکرد. در مواردی حتی دختران دبیرستانی یا دانشجو از خیابان شناسایی و به دربار منتقل میشدند. اسدالله علم، وزیر دربار، عملاً مسئول اصلی تهیه و تنظیم این روابط بود. او با استفاده از نفوذ و قدرت درباری، زنان جوان را از داخل و خارج کشور برای شاه «تهیه» میکرد. اصطلاح «زن روز» که در مکاتبات و یادداشتهای علم تکرار میشود، به بخشی از این سیستم اشاره دارد.
بسیاری از این زنان پس از ارتباط با شاه، دچار بحرانهایی مانند بارداری ناخواسته، فشار برای سقط جنین یا تبعید میشدند. برخی از آنها با پرداخت پول یا هدیههای گرانبها ساکت نگه داشته میشدند، و برخی دیگر از کشور اخراج یا به طور مرموزی ناپدید میشدند. مدارکی وجود دارد که نشان میدهد حتی مسئولان سفارتخانههای ایران در اروپا وظیفه داشتند زنان مناسب را برای شاه شناسایی کنند. در یکی از موارد عجیب، دختری جوان که در اروپا در مؤسسه پرستاری مشغول تحصیل بود، پس از معرفی به شاه، بهسرعت با پرواز اختصاصی به ایران منتقل شد و به اقامتگاه تابستانی او برده شد.
این فساد، گرچه تا پیش از انقلاب در مطبوعات داخلی سانسور میشد، اما مطبوعات خارجی بارها از آن پرده برداشتند. مجلات اروپایی و آمریکایی، بارها درباره روابط شاه با زنان خارجی، مهمانیهای شبانه در کاخ نیاوران، و حتی نقش اشرف پهلوی در تأمین دختران زیبا گزارشهایی منتشر کردند.
در نهایت، فساد جنسی گسترده شاه نهتنها یکی از وجوه پنهان قدرت او بود، بلکه به یکی از نمادهای انحطاط اخلاقی ساختار سلطنتی تبدیل شد. روایتهای متعدد از این فساد، بخشی از دلایلی است که باعث فاصله گرفتن روزافزون مردم از دربار و فروپاشی مشروعیت رژیم شد.