شعرخوانی غم‌انگیز هوشنگ ابتهاج از جنس زخمی کهنه، عشقی بی‌انتها؛ وقتی درد را با واژه می‌سوزاند + ویدئو / نگاهت می کنم خاموش و خاموشی زبان دارد ...
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعدنیوز، امیر هوشنگ ابتهاج (6 اسفندِ 1306 – 19 مردادِ 1401)، متخلّص به ه. ا. سایه، شاعر و پژوهش‌گر بود. او نخستین کتابش به نام نخستین نغمه‌ها را در سال 1325 منتشر کرد. از آثار دیگر او می‌توان به تصنیف «سپیده» و غزل‌های «در کوچه‌سار شب»،
نگاهت می‌کنم، خاموش و خاموشی زبان دارد
زبانِ عاشقان، چشم است و چشم، از دل نشان دارد
چه خواهش‌ها در این خاموشیِ گویاست، نشنیدی؟
تو هم چیزی بگو، چشم و دلت گوش و زبان دارد
بیا تا آنچه از دل می‌رسد، بر دیده بنشانیم
زبان‌بازی به حرف و صوت، معنی را زیان دارد
چو هم پرواز خورشیدی مکن از سوختن پروا
که جفتِ جانِ ما، در باغِ آتش آشیان دارد
الا ای آتشین پیکر، بر آی، از خاک و خاکستر
خوشا آن مرغِ بالاپر، که بالِ کهکشان دارد
زمان فرسود دیدم، هرچه از عهدِ ازل دیدم
زهی این عشقِ عاشق‌کش، که عهدِ بی زمان دارد
ببین داسِ بلا، ای دل مشو زین داستان غافل
که دستِ غارتِ باغ است و قصدِ ارغوان دارد
درون‌ها شرحه شرحه‌ست، از دم و داغ جدایی ها
بیا از بانگِ نی بشنو، که شرحی خون فشان دارد
دهانِ سایه می‌بندند و باز از عشوه عشقت
خروشِ جانِ او آوازه در گوشِ جهان دارد
"هوشنگ ابتهاج"
کتاب‌شناسی
نخستین نغمه‌ها، 1325
سراب، 1330
سیاه‌مشق، فروردین 1332، نسخه نهایی: 1378، انتشارات کارنامه
شبگیر، مرداد 1332
زمین، دی 1334
چند برگ از یلدا، آبان 1344
یادنامه، مهر 1348 (ترجمه شعر هوانس تومانیان شاعر ارمنی، با همکاری نادر نادرپور، گالوست خاننتس و روبن)
تا صبح شب یلدا، مهر 1360
یادگار خون سرو، بهمن 1360
حافظ به سعی سایه (دیوان حافظ با تصحیح ابتهاج)
آینه در آینه (برگزیدهٔ اشعار)، با گزینش محمدرضا شفیعی کدکنی، 1369
تاسیان (اشعار ابتهاج در قالب نو)، انتشارات کارنامه، مهر 1385
پیر پرنیان‌اندیش (خاطرات سایه در گفت‌وگو با میلاد عظیمی و عاطفه طیه)، انتشارات سخن، 1391
بانگ نی، انتشارات کارنامه، 1395
هدیه (برگزیدهٔ اشعار)، به خط عبدالله فرادی، انتشارات محمود افشار، 1397
