گنج وایکینگی با سکه‌هایی از «ایران» از زیر خاک بیرون آمد
به گزارش سرویس چند رسانه ای ساعدنیوز ، در جریان حفاری‌ها، بقایای 34 ساختمان، یک گورستان و همچنین 1450 شیء باستانی وابسته یافت شدند. میان آن‌ها، یک گنجینه نقره شامل بازوبندها و گردنبندهای زینتی، یک آویز نقره‌ای، مهره‌ها، مرواریدها و آویزهایی ساخته‌شده از سکه کشف شدند.
این گنجینه در یک کوزه سفالی پیدا شد که درون آن یک کیسه پارچه‌ای هم بود. از این کیسه برای نگهداری آویزهای سکه‌ای، دانه‌های غلات، گیاهان دارویی و مرواریدها استفاده می‌کردند. به گفته کارشناسان، آویزها از سکه‌هایی ساخته شده‌اند که منشأ آن‌ها ایران، باواریا، بوهم (چک امروزی)، نورماندی و انگلستان بوده است.
جان هَمیلتون از موزه‌های تاریخی دولتی گفته: «این کشف منحصر به فرد است، نه تنها به دلیل تنوع اشیای نقره‌ای، بلکه به دلیل ارتباط مستقیم آن با سکونتگاه و محل دفن. ممکن است این گنجینه در پایان یک آیین مفصل برای بزرگداشت زن بلندپایه‌ای که درگذشته بود، به خاک سپرده شده باشد.»
این سکونتگاه روی تپه‌ی کوچکی مشرف به جنگل‌های اطراف ویگبی‌هولم در منطقه تبی قرار دارد. شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد از این منطقه بین سال‌های 500 تا 1050 میلادی به‌شکل پویایی برای کشاورزی استفاده شده و با دوران پایانی عصر آهن و آغاز قرون وسطی اولیه هم‌پوشانی دارد.
تکه‌های زیادی از ظروف سفالی هم کشف شدند. در حالی که برخی از این ظروف از خاک رس محلی ساخته شده‌اند، شکل آن‌ها شبیه سفال‌هایی است که در سراسر دریای بالتیک یافت می‌شوند و این نکته نشان می‌دهد برخی از ساکنان این منطقه ممکن است از مناطق دیگر مهاجرت کرده باشند.
تحلیل‌های DNA روی بقایای استخوانی چهار مرد انجام شد. گرچه نمونه‌ها تا حدی دچار فرسایش شده بودند، پژوهشگران توانستند روابط خانوادگی میان بیشتر این افراد را شناسایی کنند، در حالی که به‌نظر می‌رسد برخی از آن‌ها تازه‌واردانی بدون رابطه خویشاوندی بوده‌اند.
منبع: فرادید
