دلایل "شل شدن کمر" در مردان حین رابطه جنسی؛ یک بررسی جامع و راهکارهای درمانی
ساعدنیوز: زودانزالی یا "شل شدن کمر" مشکلی رایج در مردان است که می‌تواند رابطه جنسی و اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار دهد. این مقاله به بررسی جامع دلایل جسمی و روانی این عارضه، از جمله اختلالات هورمونی، استرس و اضطراب می‌پردازد.
به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، "شل شدن کمر" یا به اصطلاح علمی‌تر، انزال زودرس، یکی از شایع‌ترین مشکلات جنسی در مردان است که می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر کیفیت روابط زناشویی و اعتماد به نفس فرد بگذارد. این عارضه که با بروز انزال زودتر از حد انتظار و پیش از رضایت طرفین همراه است، از عوامل مختلفی نشأت می‌گیرد که شناخت آن‌ها برای درمان و بهبود وضعیت ضروری است. این مقاله به بررسی جامع دلایل سست و شل بودن کمر در مردان حین رابطه جنسی و راهکارهای علمی و عملی برای مقابله با آن می‌پردازد.
"شل شدن کمر" چیست؟
اصطلاح "شل شدن کمر" در فرهنگ عامه به معنای زودانزالی است. انزال زودرس زمانی رخ می‌دهد که مرد، کنترل کافی بر زمان انزال خود نداشته و زودتر از آنچه که خود یا شریک جنسی‌اش تمایل دارد، به انزال می‌رسد. این وضعیت می‌تواند به صورت اولیه (همیشه وجود داشته) یا ثانویه (بعد از یک دوره عملکرد طبیعی جنسی ایجاد شده) بروز کند و در بسیاری از موارد قابل درمان است.
علل "شل شدن کمر" (زودانزالی)
عوامل مؤثر بر زودانزالی را می‌توان به دو دسته کلی جسمی (فیزیکی) و روانی تقسیم کرد:
1. علل جسمی (فیزیکی)
اختلالات هورمونی: نوسانات در سطح هورمون‌هایی مانند اکسی‌توسین، سروتونین، دوپامین، تستوسترون، و هورمون‌های تیروئید می‌توانند بر عملکرد جنسی و زمان انزال تأثیرگذار باشند. به عنوان مثال، پایین بودن سطح سروتونین در مغز یکی از دلایل اصلی زودانزالی شناخته می‌شود.
مشکلات عروقی و عصبی: بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، بیماری‌های قلبی-عروقی و گرفتگی عروق خونی (آترواسکلروز) می‌توانند بر جریان خون در آلت تناسلی و در نتیجه بر کیفیت نعوظ و کنترل انزال تأثیر بگذارند. همچنین، آسیب به اعصاب لگنی یا نخاع می‌تواند در کنترل انزال اختلال ایجاد کند.
بیماری‌های پروستات: التهاب یا بزرگ شدن پروستات (BPH) می‌تواند بر عملکرد جنسی و زودانزالی تأثیر داشته باشد.
عفونت‌ها: عفونت‌های ادراری، مثانه یا کلیه می‌توانند منجر به درد در ناحیه کمر و لگن شوند که این درد خود می‌تواند بر تجربه جنسی و زودانزالی تأثیر بگذارد.
مصرف برخی داروها: برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، مسکن‌های مخدر و برخی داروهای شیمی‌درمانی می‌توانند به عنوان عارضه جانبی باعث زودانزالی یا اختلال نعوظ شوند.
مشکلات ساختاری آلت تناسلی: در موارد نادر، ناهنجاری‌های مادرزادی یا آسیب‌های فیزیکی به آلت تناسلی می‌توانند در کنترل انزال نقش داشته باشند.
چاقی و سندرم متابولیک: چاقی و شرایط مرتبط با سندرم متابولیک (مانند فشار خون بالا، سطح انسولین بالا، چربی دور کمر بالا) می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات نعوظ و زودانزالی را افزایش دهند.
2. علل روانی و عاطفی
عوامل روانی نقش بسیار پررنگی در بروز زودانزالی ایفا می‌کنند و گاهی اوقات تنها عامل اصلی هستند:
اضطراب عملکرد جنسی: نگرانی در مورد عملکرد جنسی، ترس از عدم رضایت شریک جنسی، یا اضطراب ناشی از تجربه‌های قبلی ناموفق می‌تواند باعث افزایش تحریک‌پذیری و انزال زودرس شود. این اضطراب می‌تواند در روابط جدید یا پس از یک دوره طولانی دوری از رابطه جنسی تشدید شود.
استرس: استرس‌های روزمره، فشارهای کاری و مشکلات زندگی می‌توانند به طور مستقیم بر سلامت جنسی و کنترل انزال تأثیر بگذارند.
افسردگی: افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان می‌توانند منجر به کاهش میل جنسی و اختلال در عملکرد جنسی از جمله زودانزالی شوند.
مشکلات ارتباطی در رابطه: عدم صمیمیت، مشکلات ارتباطی با شریک جنسی، یا نارضایتی کلی از رابطه می‌تواند بر جنبه‌های جنسی نیز تأثیر بگذارد.
عدم اعتماد به نفس: احساس عدم کفایت جنسی یا عدم اعتماد به نفس در توانایی ارضای شریک جنسی می‌تواند به زودانزالی دامن بزند.
هیجان یا تحریک بیش از حد: در برخی موارد، هیجان زیاد و تحریک بیش از حد در ابتدای رابطه می‌تواند منجر به انزال زودرس شود.
عادت به خودارضایی سریع: برخی مردان که در دوران نوجوانی به خودارضایی سریع عادت کرده‌اند، ممکن است این الگو را در روابط جنسی نیز تکرار کنند.
راهکارهای درمانی و مدیریتی
درمان "شل شدن کمر" به علت زمینه‌ای آن بستگی دارد و معمولاً ترکیبی از رویکردهای درمانی نتایج بهتری دارد:
1. مداخلات پزشکی و دارویی
داروها:
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs): داروهایی مانند سرترالین (آسنترا) و پاروکستین می‌توانند با افزایش سطح سروتونین در مغز، به کنترل انزال کمک کنند.
پمادها، اسپری‌ها و ژل‌های تأخیری: این محصولات حاوی مواد بی‌حس کننده موضعی مانند لیدوکائین یا پریلوکائین هستند که با کاهش حساسیت آلت تناسلی، زمان انزال را به تأخیر می‌اندازند.
کاندوم‌های تأخیری: این کاندوم‌ها نیز با داشتن مواد بی‌حس کننده موضعی یا طراحی خاص، به کاهش حساسیت کمک می‌کنند.
داروهای تقویت نعوظ (PDE5 inhibitors): در صورتی که زودانزالی همراه با اختلال نعوظ باشد، داروهایی مانند تادالافیل (سیالیس) یا سیلدنافیل (ویاگرا) می‌توانند کمک کننده باشند.
مشاوره با متخصص: مراجعه به متخصص اورولوژی، سکسولوژیست یا روانپزشک برای تشخیص دقیق علت و دریافت برنامه درمانی مناسب ضروری است.
2. تغییرات در سبک زندگی و راهکارهای خانگی
تغذیه سالم: رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی می‌تواند به بهبود کلی سلامت جسمی و جنسی کمک کند. برخی مواد غذایی مانند سیر، زنجبیل، گردو، و مکمل‌هایی نظیر روی، در طب سنتی برای تقویت قوای جنسی و کمک به سفتی کمر توصیه می‌شوند.
ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم، به ویژه تمرینات تقویت‌کننده عضلات کف لگن (تمرینات کگل)، می‌تواند به افزایش کنترل بر عضلات دخیل در انزال و بهبود زودانزالی کمک کند. یوگا نیز با کاهش استرس و افزایش آرامش، می‌تواند مفید باشد.
کاهش استرس: تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق، و اختصاص زمان به تفریحات می‌تواند به کاهش اضطراب و بهبود عملکرد جنسی کمک کند.
ترک سیگار و الکل: مصرف دخانیات و الکل می‌تواند به سیستم عروقی آسیب رسانده و بر عملکرد جنسی تأثیر منفی بگذارد.
استراحت کافی: خواب کافی و باکیفیت برای سلامت عمومی و عملکرد جنسی ضروری است.
3. تکنیک‌های رفتاری
تکنیک "توقف و شروع" (Start-Stop Technique): در این روش، فرد یا شریک جنسی، تحریک را در آستانه انزال متوقف می‌کند تا هیجان فروکش کند و سپس دوباره تحریک را از سر می‌گیرد. این کار چندین بار تکرار می‌شود تا فرد کنترل بیشتری بر زمان انزال پیدا کند.
تکنیک "فشار" (Squeeze Technique): در این روش، زمانی که فرد احساس می‌کند به انزال نزدیک است، شریک جنسی نوک آلت تناسلی را برای چند ثانیه فشار می‌دهد تا احساس انزال از بین برود. سپس رابطه دوباره از سر گرفته می‌شود.
تقویت عضلات کف لگن (تمرینات کگل): این تمرینات به تقویت عضلاتی که جریان ادرار و انزال را کنترل می‌کنند، کمک می‌کند. با تقویت این عضلات، مردان می‌توانند کنترل بیشتری بر زمان انزال خود داشته باشند.
تغییر وضعیت‌های جنسی: امتحان وضعیت‌های مختلف در رابطه جنسی که فشار کمتری به کمر وارد می‌کنند یا کنترل بیشتری را فراهم می‌آورند، می‌تواند کمک کننده باشد.
4. روان‌درمانی و زوج‌درمانی
روان‌درمانی فردی: برای شناسایی و مدیریت عوامل روانی زمینه‌ای مانند اضطراب، افسردگی و عدم اعتماد به نفس.
زوج‌درمانی: در مواردی که مشکلات ارتباطی یا نارضایتی از رابطه نقش دارند، زوج‌درمانی می‌تواند به بهبود ارتباط و حل مسائل جنسی کمک کند.
نتیجه‌گیری
"شل شدن کمر" یا زودانزالی، مشکلی قابل درمان است که نیاز به بررسی دقیق علل زمینه‌ای دارد. با ترکیبی از مداخلات پزشکی، تغییرات در سبک زندگی، تمرینات رفتاری و در صورت لزوم روان‌درمانی، می‌توان به بهبود قابل توجهی دست یافت و کیفیت زندگی جنسی و عاطفی را افزایش داد. مهم‌ترین گام، عدم شرمساری و مراجعه به موقع به متخصصان برای دریافت کمک‌های لازم است. به یاد داشته باشید که هر فردی منحصر به فرد است و برنامه درمانی باید متناسب با نیازهای خاص او تنظیم شود.
