دامون قنبرزاده: جوکر تهِ خطِ یک بازیگرِ شگرف است/واقعاً باورم نمی‌شود اکبر عبدی به این‌جاها رسیده باشد
ساعد نیوز:«احسان علیخانی، که روزگاری خود مبدع برنامه‌های خوب تلویزیونی بود، حالا با ساخت فصل‌های جدید «جوکر» در مسیری قدم گذاشته که بیشتر از سرگرم کردن مخاطب، حرمت هنر را زیر سؤال برده است. آیا ارزشش را دارد؟»
به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز،دامون قنبرزاده منتقد سینما نوشت: واقعاً باورم نمی‌شود اکبر عبدی به این‌جاها رسیده باشد. خیلی عجیب است که یک بازیگر بی‌نظیر قدر خودش را نداند و این‌طور سقوط کند. چرا اکبر عبدی‌ای که با کلی از بزرگان تاریخ سینمای ایران، از علی حاتمی تا داریوش مهرجویی دم‌خور بود، باید این‌طور خودش را به قهقرا بکشاند؟ کاری به کیفیت «جوکر» ندارم که هیچ‌وقت تماشایش نکرده‌ام، اما تماشای لحظه‌هایی از این برنامه که بازیگر بزرگی مانند اکبر عبدی ـ برای بار هزارم و آن هم به این شکل ـ در جلد زن‌ها فرو رفته بدون آنکه مثلاً نشانی از آن بازی‌های زنانه و درستش در «آدم‌برفی» یا «خوابم میاد» داشته باشد، برایم شوک‌آور است.
.
البته او سال‌هاست که با قدم گذاشتن در راهی به‌شدت فاجعه‌بار، نشان داده انگار خودش هم نمی‌داند چه‌گونه باید از استعداد بی‌نظیرش محافظت کند؛ «استخونای بابام»، «نقره‌داغ»، «عشقولانس» و ده‌ها فیلم دیگر که از اسم‌شان هم پیداست چه‌جور چیزی هستند، آسیب شدیدی به وجهه‌ی هنری اکبر عبدی زدند و او را از «اجاره‌نشین‌ها» و «مادر» به جایی رساندند که در یکی از همین فیلم‌های درب و داغان، شخصیتِ منفی روبه‌رویش را با بوی عرق زیر بغلش شکنجه می‌کند و او را به حرف می‌آوَرَد! همین تصویر کافی بود تا اکبر عبدی خود را بی‌اعتبار کند.
.
او اگر از هر کدام از آن بزرگان سینمای ایران که در فیلم‌های‌شان بازی کرد، فقط یک خط می‌آموخت، حالا باید در صدر مجلس نشسته بود. اما حیف که حالا در نقش نیوشا زینلی (!) آخرین خاطره‌های خوبِ کارنامه‌ی پربارش را خراب می‌کند. شاید نداشتن یک مشاور درست، تصمیم‌های اشتباهِ شخصی، غم نان و چیزهایی از این دست، موجب این روند رو به قهقرا شد که به هر صورت غم‌انگیز است. خیلی‌ها به این صحنه خندیده‌اند، بدون آنکه توجه کنند اکبر عبدی از کجا به این‌جا رسید ...
.
حالا حضور او در «جوکر»، آن هم به این شکل، تهِ خطِ یک بازیگرِ شگرف است. او باز هم مدرسه‌اش دیر شد ...
