فلاحتپیشه : تهدید نظامی آمریکا، مذاکره با ایران را به تعویق کشاند / دیپلماتها روی میدان مین حرکت میکنند

به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، حشمت الله فلاحت پیشه کارشناس مسائل بین الملل در مورد چرایی به تعویق افتادن مذاکرات ایران و آمریکا به "چند ثانیه"می گوید:
از ابتدا مشخص بود که مسیر مذاکرات با چالشهای فراوانی همراه خواهد بود و این روند با فراز و فرودهای متعددی پیش خواهد رفت.
آنچه برای ترامپ اهمیت داشت، این بود که بازگشایی باب مذاکره با ایران را بهعنوان یکی از دستاوردهای 100 روز نخست دولت خود معرفی کند.
بهمحض امضای توافق مربوط به بهرهبرداری از منابع معدنی اوکراین، موضوعات جدیدی به مذاکرات ایران اضافه شد و ترامپ مواضع تازهای شکل گرفت؛ بهگونهای که عملاً شرایط برای آغاز دور جدید مذاکرات از بین رفت.
یکی از مهمترین اتفاقاتی که رخ داد این بود که ایران پذیرفت وارد مذاکراتی شود که در بستر "فشار حداکثری" شکل گرفته است. در ادامه، آمریکاییها فشار جدیدی را نیز به این مسیر افزودند؛ یعنی تهدید نظامی.
اگرچه پیشتر هم نیروهای نظامی آمریکا در منطقه حضور داشتند، اما برای نخستین بار وزیر دفاع آمریکا بهصراحت تهدید کرد که در صورت شکست مذاکرات، احتمال اقدام نظامی علیه ایران وجود دارد.
این تهدید موجب شد که ایران احساس کند مذاکرات دیگر تنها در سایه فشار اقتصادی نیست، بلکه با تهدید نظامی نیز همراه شده است. این موضوع یکی از دلایل تعویق در آغاز دور جدید مذاکرات بود.
در این میان، عوامل خارجی نیز نقش خود را ایفا کردند. برخی طرفهای ثالث بهصورت فعال تلاش دارند روند مذاکرات را تحت تأثیر قرار دهند.
اروپاییها میدانند که آمریکا مکانیسم ماشه را در اختیار دارد و تلاش میکنند در برابر آن، امتیازاتی از هر دو طرف، ایران و آمریکا، کسب کنند.
از سوی دیگر، اسرائیل بهدنبال آن است که قبل از هرگونه توافق، حتی یک حمله نظامی محدود علیه ایران انجام شود تا ضمن ایجاد بیثباتی، موضع ایران را در مذاکرات تضعیف کند.
از زمان آغاز جنگ 7 اکتبر، اسرائیل تلاش کرده ظرفیتهای دفاعی و تهاجمی ایران را تضعیف کند تا بر روند مذاکرات اثرگذار باشد.
نگرانی ترامپ نیز در این میان قابل توجه است؛ او نگران است که اگر پای یک درگیری نظامی به میان کشیده شود، مسیر دیپلماتیک برای همیشه مسدود می شود.
همه این عوامل نشان میدهند که دیپلماتها در شرایطی شبیه به حرکت در میدان مین فعالیت میکنند؛ شرایطی که در هر لحظه ممکن است با تهدیدات جدیدتری مواجه شوند.
تا زمانی که ایران و آمریکا از تابوهای خود عبور نکنند، رسیدن به توافق امکانپذیر نخواهد بود. طرفین باید واقعگرایانهتر با شرایط برخورد کنند.
در حالیکه چهرههایی مانند مارکو روبیو یا دونالد ترامپ برای جلب رضایت جنگطلبان آمریکایی، مواضع تندی علیه ایران اتخاذ میکنند و مدام دستور کار مذاکرات را تغییر میدهند، تمام اجزای سیاست خارجی ایران نیز نباید صرفاً تماشاگر میز مذاکرات عمان باشند.
ایران باید نقشی فعالتر در شکلدهی به یک سازوکار امنیتی در منطقه ایفا کند. تنها از این طریق است که میتوان تهدیدنمایی از جانب ایران را کاهش داد و در مقابل اسرائیل را در انزوا قرار داد.
لازم است سایر نهادهای دولت نیز، بهجای نظارهگری، در فرآیند کاهش بهانهها برای تهدید ایران نقشآفرینی کنند. تنها در این صورت است که میتوان فضایی پایدار برای مذاکرات و صلح در منطقه ایجاد کرد.