رسوای زمانه؛ شاهکار مشهور و خاطرهانگیز بهادر یگانه و جادوی آواز علیرضا قربانی

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، بهادر یگانه، متخلص به یگانه بیستم بهمن ماه 1299 در روستای شیان تهران متولد و در چهارم مهرماه 1363 در تهران در گذشت. وی شاعر، ترانهسرا و حقوقدان بود که با خلق ترانههایی بیبدیل سهم بسزایی در شکوفایی موسیقی سنتی ایرانی داشته است. تصنیفهای خاطرهانگیز و زیبای «رسوای زمانه» و «راز دل» از جمله آثار ترانهسرایی او است که خوانندگان بسیاری از جمله علیرضا قربانی تاکنون از آن الهام گرفتهاند.
بهادر یگانه پس از پایان رساندن تحصیلات متوسطه در وزارت کشور استخدام شد و با ادامه تحصیل از دانشکده حقوق فارغالتحصیل گردید. وی پس از چندی به جهت عشق فراوان به ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفته و تا مدارج عالی پیش رفت.
یگانه چند سالی در استانداری استان فارس مشغول به کار شد تا این که در سال 1343 از شیراز به تهران رفت. مدتی در شهرداری پایتخت مشغول به خدمت گردید تا سرانجام درسال 1353 درسمت دادستان اداری بازنشسته شد. او همچنین بهعنوان اولین و آخرین کارشناس اشعار مسروقه، مدتی در دادگستری مشغول فعالیت بود. بهادر یگانه سالها بهصورت استاد پروازی در دانشکده اقتصاد دانشگاه اصفهان به تدریس ادبیات فارسی اشتغال داشت.
بهادر یگانه سال 1363 در 63 سالگی بر اثر ایست قلبی در تهران درگذشت.
متن تصنیف رسوای زمانه
شمع و پروانه منم مست میخانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
یار پیمانه منم از خود بیگانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
چون باد صبا دربه درم با عشق و جنون هم سفرم
شمع شب بی سحرم از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
تو ای خدای من شنو نوای من
زمین و آسمان تو می لرزد به زیر پای من
مه و ستاره بال تو می سوزد به ناله های من
رسوای زمانه منم دیوانه منم
وای از این شیدا دل من مست و بی پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من رسوا دل من
ناله تنها دل من داغ حسرتها دل من
سرمایه سودا دل من رسوا دل من رسوا دل من
خاکستر پروانه منم خون دل پیمانه منم
چو شور ترانه توئی چون آه شبانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم