عاشقانه ترین موزیک ویدیو تاریخ سریالهای ایرانی با آواز محسن چاوشی، نگاه های عاشقانه شهاب حسینی و شعر حسین صفا

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، حسین صفا در 30 آذر ماه 1359 در تهران به دنیا آمد. او اصالتا آذری است. از نوجوانی تحت تاثیر عمویش به شعر و ترانه علاقهمند شد و سرودن را آغاز کرد. او هم در قالب غزل و هم سپید شعر سروده و کتابهایی چاپ کرده، اما عمده شهرتش در میان مردم به خاطر ترانههایی است که خوانده شده و بر لبهای مردم جاری است. آخرین آثار شنیده شده از او آلبوم «ابراهیم» محسن چاوشی است که تمام اشعار این آلبوم، غزلهایی از کتاب «منجنیق» اوست. حسین صفا یک شاعر پیشرو است و پیشنهادهای منحصر به فردی به شعر و ترانه امروز فارسی ارائه داده است. او بیشتر خودش را شاعر میداند تا ترانه سرا.
حسین صفا از همان اولین آلبوم محسن چاوشی یعنی «نفرین»، همکاری اش را با او شروع کرد. در این آلبوم او یک ترانه به نام «کفتر چاهی» دارد. به همین ترتیب او در آلبومهای بعدی چاوشی نیز ترانههایی داشته، اما این همکاری در آلبومهای اخیر او بیشتر شد در حدی که هم اینک محسن چاوشی در آخرین آلبوم خود به نام «ابراهیم» سراسر از اشعار حسین صفا استفاده کرده و خیلیها معتقدند که نقش حسین صفا و اشعارش به نقش چاوشی در این آلبوم میچربد و به نوعی «ابراهیم» را آلبوم حسین صفا میدانند! از معروفترین و اثرگذارترین ترانههای صفا که با صدای چاوشی اجرا شده؛ ترانهی «خوزستان» است که سال (1397) به مناسبت آزادی خرمشهر منتشر شد و فضایی اعتراضی نسبت به خشکی و آلودگی هوا و وضع نامساعد معیشتی مردم خوزستان داشت.
متن ترانه دوست داشتم
تو این فکر بودم که با هر بهونه
یه بار آسمونو بیارم تو خونه
حواسم نبود که به تو فکر کردن
خود آسمونه خود آسمونه
تو دنیای سردم به تو فکر کردم
که عطرت بیاد و بپیچه تو باغچه
بیای و بخندی تا باز خنده هاتو
مثل شمعدونی بذارم رو طاقچه
به تو فکر کردم به تو آره آره
به تو فکر کردم که بارون بباره
به تو فکر کردم دوباره دوباره
به تو فکر کردن عجب حالی داره
تو و خاک گلدون با هم قوم و خویشین
من و باد و بارون رفیق صمیمی
از برکه باید یه دریا بسازیم
یه دریا به عمق یه عشق قدیمی
دوست داشتم با تمام وجودم
عزیزم هنوزم تورو دوست دارم
الهی همیشه کنار تو باشم
الهی همیشه بمونی کنارم
به تو فکر کردم به تو آره آره
به تو فکر کردم که بارون بباره
به تو فکر کردم دوباره دوباره
به تو فکر کردن عجب حالی داره