به گزارش رکنا، سیدحسن موسوی چلک در مراسم رونمایی از کارزار رسانه‌ای «نه به کار کودک»، به ارائه آمارهای پذیرش کودکان کار و خیابان در سال ۱۴۰۳ در سازمان بهزیستی پرداخت و پیش از ارائه این آمار گفت: هر آماری که به صورت کشوری غیر از این اعلام شود، مورد تایید سازمان بهزیستی نیست. آماری که ارائه می‌شود، واقعی است و به تعداد افرادی بازمی‌گردد که به مراکز ما مراجعه کرده و خدمات دریافت کرده‌اند؛ هیچ عددی کم یا زیاد نشده است.
پذیرش بیش از ۱۲.۵ هزار کودک کار و خیابان در مراکز بهزیستی / میانگین سن کودکان پذیرش شده؛ ۱۰ سال
بر اساس اعلام موسوی‌چلک، در سال ۱۴۰۳، ۱۲ هزار و ۶۶۳ کودک دارای پرونده فعال در حوزه کودکان کار و خیابان، از خدمات بهزیستی استفاده کردند. از این تعداد ۲۴۶۶ کودک در مراکز شبانه‌روزی و ۹۸۹۷ نفر در مراکز روزانه تحت حمایت قرار گرفتند. ما تلاش می‌کنیم با توسعه مراکز روزانه، فرصت حضور کودکان در خیابان را کاهش دهیم.
معاون امور سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، میانگین سن کودکان کار و خیابان که در مراکز بهزیستی پذیرش می‌شوند را ۱۰ سال عنوان کرد و گفت: این کودکان حداقل سه خدمت را از سازمان دریافت می‌کند. میانگین سنی پرونده‌های فعال نیز ۱۳ سال است.
۶۰ درصد کودکان خدمات گیرنده «ایرانی» بودند
وی با بیان اینکه در سال ۱۴۰۳، ۶۰ درصد از کودکانی که از بهزیستی خدمات دریافت کردند، ایرانی و ۴۰ درصد اتباع بوده‌اند، تصریح کرد: از آنجایی که به همه کودکان نظام دسترسی نداریم، طبیعتا این آمار پایین‌تر از تعداد کودکانی است که نیازمند خدمات هستند. تقریبا یک‌چهارم از تعداد ذکر شده، دختر هستند و این درحالیست که میزان آسیب‌پذیری دختران برای کار در خیابان به مراتب بیشتر از پسران است.
استنباط نادرست برخی افراد از وضعیت کودکان کار و خیابان / ۷۳ درصد کودکان کار و خیابان با والدینشان زندگی می‌کنند
موسوی چلک به استنباط نادرست برخی افراد از وضعیت کودکان کار و خیابان اشاره کرد و گفت: بسیاری گمان می‌کنند همه این کودکان، بی‌خانمان هستند. در حالی که طبق آمار سازمان، ۷۳ درصد با والدینشان، ۲۱ درصد با مادرشان، ۲ درصد با پدر و ۴ درصد به صورت جداگانه زندگی می‌کنند.
فقر و اعتیاد عمده علت حضور کودکان در خیابان
وی درباره نوع کار این کودکان نیز توضیح داد و افزود: ۱۵ درصد از کودکان زباله‌گرد به سازمان مراجعه کرده‌اند و ۵۲ درصد در سایر مشاغل خیابانی فعالیت می‌کنند. وقتی از علت حضور کودکان در خیابان صحبت می‌کنیم، هیچگاه یک عامل تعیین‌کننده نیست، زیرا پدیده‌های اجتماعی تک‌عاملی نیستند. اما طبق مصاحبه‌های همکاران ما، فقر و اعتیاد بیشترین سهم را در این مسئله داشته است.
۷۸ درصد از این کودکان در حال تحصیل و ۲۲ درصد بازمانده از تحصیل هستند
وی در ادامه با اشاره به وضعیت تحصیل کودکان کار و خیابان، تصریح کرد: نکته خوشحال‌کننده این است که بیشتر کودکان کار همچنان به تحصیل ادامه می‌دهند، گرچه این موضوع نشان می‌دهد که کودکان در کنار درس مجبور به کار برای تأمین معاش خود و خانواده‌اند. براساس آمارها ۷۸ درصد از این کودکان در حال تحصیل و ۲۲ درصد بازمانده از تحصیل هستند.
معاون امور سلامت اجتماعی بهزیستی درباره خدمات ارائه‌شده در سال ۱۴۰۳ توسط بهزیستی افزود: ۳۶۲۸ کودک ثبت‌نام در مدرسه داشته‌اند، یعنی اگر این خدمات انجام نمی‌شد، این امکان برای آن‌ها فراهم نبود. همچنین برای ۲۵۲۷ کودک هزینه مدرسه پرداخت شده است. بیش از ۵۲ هزار نفر در کلاس‌های تقویتی، بیش از ۱۷هزار نفر سبد کالا و بیش از ۱۵هزار نفر کارت خرید کالا دریافت کرده‌اند. حدود ۱۹هزار وعده غذای گرم توزیع شده و بیش از ۴۳هزار خدمت مشاوره روانشناسی در مراکز و خارج از آن ارائه شده است.
موسوی چلک در ادامه نظام مسائل کودکان کار و خیابان را در سه دسته مشکلات اقتصادی، بی‌ثباتی بازار اشتغال و مشکلات فرهنگی تقسیم کرد و ادامه داد: در بخش مشکلات اقتصادی، فقر، تورم و شکاف طبقاتی، فراوانی بیشتری دارند. در بخش بی‌ثباتی، مقررات‌زدایی، موقتی‌سازی قراردادهای کاری و سرکوب دستمزد و در بخش فرهنگی، فقر فرهنگی و کاهش مهرورزی نقش دارد.
معاون امور سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در ادامه همچنین به چالش‌های مدیریتی در این حوزه پرداخت، تصریح کرد: مسائل مدیریتی دارای سه مولفه از جمله سیاست‌های مهاجرتی نامشخص، چالش‌های اجرایی و ضعف نظام نظارتی است. آمارهای سازمان بهزیستی در سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که به سمت خدمات روزانه و مبتنی بر جامعه در حال حرکتیم و در حوزه نظارتی، رویکرد انفعالی بیشتر بود اما اکنون در تلاش برای اتخاذ رویکرد فعال هستیم.
