در کنار نتایج فنی، روحیه تیمی، انسجام تاکتیکی و افزایش اعتماد به نفس بازیکنان نیز به وضوح مشهود است. حرکات ترکیبی و استفاده هوشمندانه از بازیکنان جوان، از جمله راهکارهایی بوده که پیاتزا برای ایجاد تحول در تیم ملی اتخاذ کرده است.
قطعا در ادامه راه، با توجه به بیشتر شدن شناخت او از والیبال ایران و البته تواناییهای فنی، ذهنی و روانی بازیکنان، او میتواند تیمی بسازد که بار دیگر در جمع ۱۰ تیم برتر دنیا در رنکینگ جهانی قرار بگیرد. هرچند هنوز زود است عملکرد مربی ایتالیایی را تنها بر اساس نتایج تیم ملی در ۶ بازی تیم ملی در لیگ ملتها قضاوت کرد، اما نشانهها امیدوارکننده است.
یکی از ابهاماتی که در زمان اعلام لیست اولیه پیاتزا به وجود آمده بود، عدم حضور سیدمحمد موسوی و میلاد عبادیپور بود. در ابتدا تصور میشد که این دو ستاره باتجربه قرار است در رقابتهای مهمتری مانند قهرمانی جهان به ترکیب تیم ملی بازگردند؛ اما درخشش جوانانی همچون عیسی ناصری، پویا خانزاده، محمد ولیزاده، مرتضی شریفی، امیرحسین اسفندیار و حتی یوسف کاظمی، باعث شد بازگشت موسوی و عبادیپور به ترکیب اصلی تا حدود زیادی غیرقابل تصور باشد.
از طرفی جو آرام، حرفهای و بدون حاشیه این تیم در مدتی که پیاتزا سرمربیگری آن را بر عهده گرفته، میتواند این پیام را داشته باشد که این مربی به بازیکنان کارآمد، باانگیزه و البته بیحاشیه علاقه دارد و شاکله تیمش در رویدادهای آینده نیز بر همین اساس شکل خواهد گرفت؛ موضوعی که میتواند به ثبات و پیشرفت بیشتر والیبال ایران منجر شود.