به گزارش همشهری‌آنلاین، به نقل از ایسنا، به نظر می‌رسد کشورهای اروپایی در حال قدرت گرفتن بیشتر هستند. شرایط قاره سبز در حال تغییر است. آلمان، فرانسه، انگلیس و حتی کشورهایی مانند لهستان و فنلاند در حال قدرت گرفتن بیشتر و بیشتر هستند. این مساله بیش از هر چیز معلول حمله روسیه به اوکراین است. این هجوم همانند هجوم عثمانی ها به امپراتوری روم شرقی و فتح قسطنطنیه عمل کرده است. همانطور که بعد از گشودن قسطنطنیه اروپا به لرزه افتاد و شروع به تقویت بنیه نظامی‌خود کرد، حمله پوتین به اوکراین نیز سبب وحشت اروپا گشته است.
با این حال، این تنها عاملی نیست که اروپا را به صرافت انداخته است. کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم به فکر تغییر استراتژی خود افتادند. آنها ترجیح دادند در بحبوحه جنگ سرد، در زمینه امنیتی و سیاسی به آمریکا اتکا کنند و با ایجاد اتحادیه اروپا، یک نهاد اقتصادی بزرگ ایجاد کنند تا بدین صورت از تکرار حوادثی مانند جنگ جهانی اجتناب کنند و همزمان، آسیب های ناشی از دو جنگ بزرگ را جبران کنند.
با این حال، آمریکا در زمان ترامپ این معادله را به هم زد. رئیس جمهور جنجالی آمریکا با شعار «اول آمریکا» حمایت خود از اروپا را به حداقل رساند. این مساله به روسیه جرات داد که به اوکراین حمله کرده و اروپا را نگران هجوم بیشتر مسکو به بالتیک و خاک اتحادیه اروپا کند. اروپا بعد از این حمله توقع حمایت آمریکا از خود را داشت. با این حال، ترامپ همه چیز را تغییر داد. او در دور دوم ریاست جمهوری خود به جای حمایت از اروپا از پوتین حمایت کرد و باعث خشم اروپایی ها گردید. اروپا متوجه شد که دیگر هیچ حامی‌ندارد و مجبور است برای مواجهه با تهدیدات به خصوص تهدید روسیه، به خود متکی باشد. این تجربه ای است که ژاپن و کره جنوبی نیز در دور نخست ریاست جمهوری ترامپ تجربه کرده (اینجا بخوانید) و در دور دوم نیز در حال تکرار آن هستند.
اتفاقی که در اروپا در حال وقوع است چند وجه دارد. یک وجه آن سیاسی است. در این زمینه، شاهد قدرت گیری گروه ها و احزاب راست افراطی هستیم که می‌توان این امر را معلول مستقیم اقدامات ترامپ در آمریکا دانست. وجه دیگر «امنیتی» است که به تسلیح روزافزون کشورهای اروپایی منتج می‌شود. کشورهای اروپایی به سرعت در حال قدرت گرفتن بیشتر نظامی، تولید تسلیحات جدید، خرید سلاح و ساخت بمب های مختلف و حتی تغییر در وضعیت نیروی نظامی‌خود هستند. بد نیست به برخی از اقدامات نظامی‌آنها در یک ماه اخیر اشاره کنیم.
انگلستان
انگلستان اعلام کرده که قصد دارد ۱۲ زیردریایی هسته‌ای جدید بسازد. قرار است این زیردریایی ها از دهه ۲۰۳۰ به نیروی دریایی بپیوندند.
قرار است ۱۵۰ میلیارد پوند برای برنامه سلاح‌های هسته‌ای انگلیس سرمایه‌گذاری شود.
انگلیس قصد دارد ۱.۵ میلیارد پوند برای احداث ۶ کارخانه ساخت مهمات اختصاص دهد.
انگلیس قصد دارد از آمریکا جنگنده‌هایی خریداری کند که قادر به حمل و شلیک سلاح‌های هسته‌ای باشند.
همچنین قرار است لندن ۷ هزار سلاح دوربرد از آمریکا خریداری کند.
جت های جنگنده انگلستان به زودی قادر خواهند بود سلاح‌های هسته ای حمل کنند.
آلمان
موشک کروز Taurus KEPD ۳۵۰ ساخت آلمان با برد بیش از ۵۰۰ کیلومتر به زودی رونمایی می‌شود.
آلمان طرح تشکیل نیروی زمینی نوین با ۲۸۰ هزار نیرو و سرباز را تدوین کرده و به زودی اجرایی خواهد کرد.
آلمان در حال تکمیل مرحله نهایی اشکال‌زدایی و آماده‌سازی برای عملیاتی کردن ناوچه F۲۶۸ آگسبورگ است. این ناوچه مجهز به موشک‌های ضد کشتی سوئدی RBS-۱۵ Mk۳ (با برد ۲۰۰ کیلومتر )، یک توپخانه ۷۶ میلی‌متری OTO Melara ، دو سامانه تسلیحاتی کنترل از راه دور MLG ۲۷ و دو سامانه دفاع هوایی RAM Block II ( هر کدام ۲۱ موشک ) خواهد بود.
آلمان اولین تیپ نظامی‌برون‌مرزی خود را از زمان جنگ جهانی دوم در لیتوانی افتتاح کرد.
فرانسه
فرانسه چهارمین زیردریایی هسته‌ای کلاس باراکودا را به آب انداخت.
ساخت و صادرات جنگنده رافال به اوج خود رسیده است. در آخرین نمونه، فرانسه قصد دارد حداکثر ۱۶ فروند جنگنده رافال به اندونزی بفروشد.
فرانسه قصد دارد تا سال ۲۰۴۵ یک گروه هوایی برای ناو هواپیمابر جدید PA-Ng تشکیل دهد که شامل جنگنده‌های ارتقا یافته رافال F۵، هواپیماهای آواکس E-۲D و یک بخش مهم بدون سرنشین خواهد بود.
یک پهپاد جدید ناونشین توسط شرکت داسو توسعه یافته و برای عملیات مشترک رزمی‌هوایی و زمینی در نظر گرفته شده است.
ایتالیا
ایتالیا رهبری پروژه سلاح لیزری متحرک اتحادیه اروپا را بر عهده گرفت. اتحادیه اروپا پروژه «سیستم‌های انرژی هدایت‌شده» را که قرار است تحت رهبری ایتالیا و در چارچوب ابتکارات دفاعی جدید خود که در ۲۷ مه ۲۰۲۵ اعلام شد، توسعه یابد، تصویب کرد.
لهستان
لهستان قرارداد تسلیحاتی بزرگی با کره جنوبی بسته است. ۹ سامانه موشک‌انداز چندگانه کره ای از مهم ترین تسلیحات خریداری شده توسط لهستان است.
لهستان در حال ساخت زیرساخت‌های نظامی‌خود در نزدیکی کالینینگراد روسیه است.
سایر کشورها
به جز موارد فوق، کشورهای حوزه بالتیک، اروپای شرقی، ترکیه و کشورهای اسکاندیناوی نیز در حال تقویت تسلیحاتی خود هستند.
احیای دوران صلح مسلح
وضعیت اروپا نشان می‌دهد که کشورهای اروپا مانند دوران صلح مسلح (از ۱۸۷۰ تا ۱۹۱۴)، یعنی پیش از وقوع جنگ جهانی اول، در حال قدرتمند کردن خود، ساخت تسلیحات مختلف و خرید سلاح های گوناگون هستند. این مساله اگر با اختلافات سیاسی همراه شود، ممکن است اتفاقاتی از جمله جنگ های جهانی را تکرار کند.
