به گزارش خبرنگار ایرنا، در حالی که ناباروری همچنان از دغدغههای خاموش میان زوجهای جوان محسوب میشود، بسیاری از زنان کشور، درد و رنج درمانهای طاقتفرسا و هزینههای سنگین را به امید چشیدن حس شیرین مادر شدن، به جان میخرند.
ناباروری یکی از چالشهای خاموش میان زوجهای جوان در ایران است اما هزاران زن ایرانی با امید به شنیدن صدای «مامان» و در آغوش گرفتن نوزاد، رنج درمانهای طاقتفرسا و هزینههای سنگین پزشکی را به جان میخرند و وارد مسیر دشوار درمانهای ناباروری، از جمله «آی وی اف» میشوند.
فرآیند درمان ناباروری با روشهای نوین، از جمله آی وی اف، مسیری طولانی و طاقتفرسا دارد؛ از تحمل دردهای ناشی از جراحی، تزریقهای مکرر و تغییرهای شدید هورمونی تا مواجه شدن با اضطراب مداوم، استراحتهای مطلق طولانی، نگاههای گاه سرزنشآمیز اطرافیان و فشارهای مالی.
این مسیر برای بسیاری از زنان تنها یک تصمیم خانوادگی یا آغاز زندگی مشترک نیست، بلکه کوششی است برای تحقق آرزوی مادر شدن، حتی به قیمت مواجهه با دردهای جسمی و روانی.
آی وی اف چیست؟
آی وی اف یا لقاح آزمایشگاهی، یکی از پیشرفتهترین روشهای درمان ناباروری است که در آن تخمک و اسپرم در محیط آزمایشگاهی ترکیب شده و پس از تشکیل جنین، به رحم منتقل میشود؛ روشی که اغلب نیازمند چندین مرحله درمانی و صبر و استقامت بالای زنان است.
الهام- ص، ۳۶ ساله و کارمند یکی از دستگاههای اجرایی ایلام، تجربه خود را اینگونه بیان میکند: وقتی فهمیدیم برای مادر شدن مشکل دارم، دنیا روی سرم خراب شد اما تسلیم نشدم، مسیر آی وی اف برایم شبیه یک جنگ تمامعیار بود؛ سوزن، دارو، سونوگرافی و شبهای پراسترس، اما امید به شنیدن نام «مامان» همه سختیها را برایم قابل تحمل کرد.
وی افزود: چندبار در بیمارستان تهران و یکبار در بیمارستان مادر یزد آی وی اف انجام دادم و سرانجام نتیجه گرفتم و حالا مادر یک پسر کوچولو هستم.
الهام با اشاره به روزهای دشوار درمان، از حمایت خانواده، همسر و پزشک معالج خود که در طول روند درمان همراهش بودند، قدردانی میکند و بر ضرورت حمایت روانی و عاطفی ویژه زنان نابارور تأکید دارد: «استرس از دست دادن جنین برای ما مثل یک کابوس مداوم است.»
اما نازنین- ن، ۴۹ ساله و معلم بازنشسته، قصهای متفاوت اما پررنج را روایت میکند: چهار بار آی وی اف کردم و هر بار شکست خوردم، بدنم ضعیف شد و فشار مالی زیادی را تحمل کردیم اما با هر بار شکست، دوباره برخاستم چون مادر شدن برایم رویا بود.
وی میگوید: بالاخره باردار شدم اما چند سال بعد، دخترم را به دلیل ابتلا به سرطان خون از دست دادم و زندگیام دوباره به نقطه اول برگشت.
مشکلات جدی ناباروری و هزینههای سنگین درمان
بر اساس برآوردهای متخصصان، حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد زوجها در ایران با مشکل ناباروری مواجه هستند که بخشی از آنها نیازمند درمانهایی مانند آی وی اف هستند.
هزینه هر دوره درمان آی وی اف با توجه به نوع دارو و خدمات مورد استفاده، بین ۵۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان و گاه بیشتر است که اغلب زیرپوشش بیمه قرار نمیگیرد.
پزشک شکوفه ملکی، متخصص زنان و درمان ناباروری، در گفتوگو با ایرنا با اشاره به سختیهای این مسیر گفت: زنانی که وارد فرآیند آی وی اف میشوند، باید هم از نظر جسمی و هم از لحاظ روحی قوی باشند.
وی بیان کرد که استرس، افسردگی و اضطراب در این مسیر رایج است و بدون همراهی خانواده و حمایت روانی، تحمل این فرآیند بسیار دشوار میشود.
ملکی با تأکید بر ضرورت حمایت روانی و اجتماعی زنان در روند درمان افزود: فرآیند درمان فشار زیادی به بدن و روان زن وارد میکند و گاه نیازمند چندین بار تلاش و تکرار است اما بسیاری از زنان با تلاشی تحسین برانگیز این مسیر را تا رسیدن به هدف ادامه میدهند.
در جامعهای که مادر شدن هنوز از ارزشهای مهم فرهنگی و اجتماعی به شمار میرود، فشارهای بیرونی و انتظارهای خانوادگی گاه زنان را به سوی درمانهای پرریسک سوق میدهد، حتی اگر سلامتیشان در معرض خطر قرار گیرد. با وجود این دشواریها، بسیاری از زنان در پایان این مسیر، به آرزوی خود میرسند و تولد نوزادی که با رنج و عشق به دنیا آمده، شیرینی خاصی دارد که درد گذشته را به خاطرهای دور تبدیل میکند.
با وجود همه چالشها، سختیها و فشارهای روانی و مالی، بسیاری از زنان ایرانی با تلاشی ستودنی مسیر درمان ناباروری را طی میکنند تا رویا و آرزوی مادر شدن را به واقعیت تبدیل کنند.
کارشناسان بر لزوم حمایت همهجانبه روانی، اجتماعی و مالی از زنان نابارور تأکید دارند و معتقدند تحقق این هدف، مستلزم افزایش آگاهی، حمایت بیمهها و همدلی خانواده و جامعه است.
تحقق آرزوی مادر شدن برای هزاران زن ایرانی، تنها به پیشرفت علم پزشکی وابسته نیست، بلکه نیازمند همدلی و همراهی مداوم جامعه و مسوولان به ویژه نهادهای حمایتگر نیز خواهد بود.
بر اساس آمار وزارت بهداشت، ۱۵ تا ۲۰ درصد زوجهای ایرانی با مشکل ناباروری مواجه هستند که بخشی از آنان نیازمند درمانهای پیشرفته همچون آیویاف هستند.
افزایش هزینههای درمان ناباروری و نبود پوشش کامل بیمهای، روند دستیابی به این خدمات را برای بسیاری از زنان و خانوادهها با دشواری همراه کرده است.
در سالهای اخیر مراکز درمان ناباروری در کشور توسعه یافتهاند، اما همچنان حمایتهای مالی، روانی و اجتماعی بیشتری مورد نیاز است تا امید مادر شدن در دل زنان نابارور پررنگتر شود.