جلد روزنامه‌ها/ بی‌توجهی به ادعای جمیلۀ علم‌الهدی دربارۀ فحشا در همایش دیروز

عصر ایران؛ سروش بامداد- با این که عکس یا تیتر جلد روزنامه‌های چاپ تهران در روز دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 به همایش دیپلماسی مقاومت ومجمع گفت‌و‌گوی تهران اختصاص دارد اما هیچ‌یک با گرایش‌های مختلف اصلاح طلب، اصول‌گرا یا اعتدالی یا مستقل سخنان جمیله علم‌الهدی همسر مرحوم رییسی را برجسته نکرده‌اند که در حضور میهمانان خارجی و بی هیچ ربطی به موضوع همایش از گشترش فحشا در ایران ابراز نگرانی کرد.

او گفت: "فحشا کشور ما را با مشکلات جدی رو‌به‌رو کرده و لابیست‌های نفوذی که به مقاومت به عنوان یک سد بزرگ نگاه می‌کنند و جایگاه کشور ما را در رهبری مقاومت نمی‌توانند تحمل کنند، دست به کاهش استقامت مردم از طریق گسترش فحشا زده‌اند." در حالی که اول بار است که کسی از مقاومت و فحشا به عنوان دوگانه نقیض هم در یک جمع رسمی سخن می‌گوید.

خانم علم‌الهدی البته منظور خود را از واژۀ "فحشا" مشخص نکرد اما توجه نکردن روزنامه‌ها فارغ از آن که چه گرایشی دارند جدای آن که ربطی میان آنچه او ادعا کرده با روحیات و ادبیات آقای رییسی نیافته‌اند احتمالا به خاطر بار توهین‌آمیز آن است.چرا که اگر منظور او از فحشا گسترش بی‌بند وباری جنسی و تن‌فروشی باشد اعلام و در واقع ادعای آن در حضور میهمانان متنوع خارجی اعم از رییس اقلیم کردستان عراق تا وزیر خارجه طالبان وجهی ندارد و اگر منظور او تغییر پوشش دختران و زنان ایرانی و کنار گذاشتن یونیفورم رسمی چند دهه باشد مصداق اهانت به میلیون‌ها دختر و زن ایرانی است که بعد از جنبش مهسا تغییر پوشش آنها محسوس است و خدای ناکرده اگر منظور او دختران و زنان این سرزمین باشد اهانت به آنان و نگاه نداشتن حرمت همسر مرحوم‌شان است چون به عنوان "همسر شهید رییسی" دعوت شده بود و نه کارشناس تعلیم و تربیت.

بعید هم نیست اگر روزنامه‌ای ادعای او را به عنوان تیتر صفحه اول می‌آورد با تذکر هیأت نظارت بر مطبوعات رو‌به‌رو می‌شد و آن را مصداق سیاه‌نمایی می‌دانست!

اول بار است که همسر یک رییس جمهور فقید به جای ذکر معمول سجایا و توصیف روابط خانوادگی می‌کوشد مواضع خود را توضیح دهد و برای عجیب و بی ربط بودن آن می‌توانید تصور کنید مثلا در سالگرد درگذشت یک رییس جمهور دیگر -هاشمی رفسنجانی- همسر او در نقد احمدی‌نژاد بگوید یا دختر او - فائزه هاشمی- به جای آن که از فراق پدر یا خصوصیات او را بگوید خاطرات زندان و روزنامه زن را در تریبون رسمی مطرح کند!

البته بعید نیست کسانی در حاشیه از خانم علم‌الهدی پرسیده باشند با توجه به نفوذی که داشته خصوصا دخالت‌هایی که در سه سال 1400 تا 1403 در حوزه‌های آموزش و پرورش و آموزش عالی به او نسبت می‌دهند توضیح دهد برای رفع این نگرانی چه کرده است.

تیتر درشت کیهان این است: "پزشکیان، غرب را به بستن تنگه هرمز تهدید کرد". این در حالی است که در سخنان رییس جمهور در مجمع گفت‌و‌گو از تنگه هرمز نامی برده نشد و در واقع تفسیر این جملۀ اوست که با حروف قرمز در زیر تیتر آورده‌اند: "انرژی به آن طرف خلیج فارس نرود، همه فلج می شوند".

این روزنامه علاقه ویژه‌ای به بستن تنگه هرمز به روی غرب به مثابه یک تهدید و ضرب شست دارد و بارها خواستار آن شده هر چند به تازگی به جای آن به ضرورت عذرخواهی ترامپ به خاطر خلیج فارس هم به عنوان شرط استمرار مذاکرات توجه نشان می‌دهد.

چنان که در آغاز اشاره شد کیهان هم به سخنان جمیله علم‌الهدی در صفحه اول ولو در حد سوتتیر توجه نشان نداده و منعکس نکرده است.

روزنامه های هم‌میهن و سازندگی نیز و هر دو عکس صفحه اول خود را به نشست گفت‌و‌گوی تهران اختصاص داده اند منتها با تصاویر و عنوان‌های متفاوت. سازندگی: پیام صلح تهران و هم‌میهن: هم‌نشینی تهران. سازندگی به تصویر رییس جمهور پزشکیان بسنده کرده ولی هم‌میهن تصویری که پزشکیان و ظریف و امیر خان متقی وزیر خارجه طالبان به اضافه نیچیروان بارزانی رییس اقلیم کردستان عراق را در یک قاب نشان می‌دهد جذاب‌تر دانسته است.

روزنامۀ جوان اما به جای عکس خبری که طبعا می‌توانسته گزینۀ اول روزنامه‌ها باشد سراغ عکس تکراری چهره‌های عراقچی و ویتکاف رفته که بیشتر مناسب صفحات دیگر است در حالی که از همایش دیپلماسی مقاومت و مجمع گفت‌و‌گو می‌توانستند تصاویر متناسب با علاقه و سلیقۀ خود انتخاب کنند.

تیتر اول جوان اما قابل توجه است:"جا ماندن از آینده با حذف سازمان ملی هوش مصنوعی" و انحلال سازمان مربوطه را به درستی یک عقب‌گرد دانسته است. در گیر‌و‌دار بحث‌های سیاسی توجه "جوان" به این موضوع فراتر از انتظار از یک روزنامۀ کاملا ایدیولوژیک با گرایش‌های خاص است.

تیتر «تکریم مردان خدمت» در روزنامۀ وطن‌امروز دور از انتظار نیست چرا که مدیر این روزنامه - مهرداد بذرپاش- قرار بود در بال‌گرد مرحوم رییسی به تبریز بازگردد ولی دقایقی دیر می‌رسد و ترجیح می‌دهد سوار بال‌گرد دوم شود و از محافظان بخواهد کیف و کت او را از آن بال‌گرد بیاورند.جدای این وزیر راه و شهرسازی در آن دولت بود و به همین اعتبار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و جالب این که شورای نگهبان او را با سابقۀ نمایندگی و وزارت و مدیریت روزنامه رجل سیاسی تشخیص نداد اما دو عضو غیر وزیر دولت مرحوم رییسی - یکی معاون و دیگری دستیار و در عین حال شهردار تهران- را تأیید کردند.

روزنامه فرهیختگان هم به بحث‌های دیپلماتیک توجه نشان داده و با تصویر عباس عراقچی وزیر خارجه نوشته: مناظره قبل از مذاکره. مقوله هوش مصنوعی در این روزنامه هم انعکاس دارد.

روزنامه شرق هم عکس صفحه اول را از مجمع گفت‌و‌گو و حین دست دادن رییس جمهور پزشکیان با یکی از میهمانان انتخاب کرده و ترجیح داده تصویری باشد که امیر خان متقی فرستادۀ ویژه و رییس دیپلماسی طالبان چندان به چشم نیاید.

همشهری طبق روال روزهای اخیر تیتر را از گفت‌و‌گویی در تلویزیون همشهری و البته دربارۀ مجمع گفت‌و‌گو انتخاب کرده است. تا چندی پیش هر که برای رسانۀ دیداری خود کلمۀ "تلویزیون" را به کار می‌برد صدا و سیما شاکی می‌شد و خود را مدعی انحصاری صوت و تصویر و هر چه رادیو و تلویزیون در ایران است معرفی می کرد و انصافا باید گفت همشهری این تابو را شکسته است و یک سال دیگر که دوران شهرداری علیرضا زاکانی و شورای شهر چمران تمام شود هر چند کارنامه پر و پیمانی در زمینه پروژه های شهری مانند دو دوره کرباسچی (78-68) و قالیباف(96-84) ندارند اما می توانند به شکستن تابوی تلویزیون غیر صدا وسیما اشاره کنند.

روزنامه صدا و سیما هم به سخنان دختر آقای علم‌الهدی و همسر آقای رییسی در صفحه اول توجه نشان نداده و با انتخاب تیتر و تصویر از رییس جمهور پزشکیان سیاست همیشگی صدا و سیما در قبال رییس جمهورهای غیر اصول گرا را نشان داده که اگر سخنی بگویند که باب میل آنان باشد ابایی از توجه ویژه ندارند کما این که از میان سخنان مختلف حسن روحانی بخش هایی انتخاب می شد که می پسندیدند یا مربوط به کرونا و موضوعات غیر سیاسی بود.

جام جم با تیتر "شهید جمهور به روایت رییس جمهور" خواسته میان دو رییس جمهور فقید و کنونی نسبتی برقرار کند هر چند می‌دانیم در انتخابات تیر سال گذشته رقبای آقای پزشکیان - منهای آقای پورمحمدی- مدعی ادامۀ راه مرحوم رییسی بودند و نه او و پورمحمدی هم به طعنه گفت "اگر خود شهید رییسی زنده بود هم راه خود را ادامه نمی‌داد". به این معنی که اکنون اقتضائات دیگری درمیان است و احتمالا اشاره او به ضرورت مذاکره با آمریکا بود که چند ماه بعد رخ داد.