حسن محمدی ادیب روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به برگزاری جشنواره دو روزه کوچ عشایر در روزهای پنجشنبه و جمعه هفته گذشته در منطقه جعفرآباد شهرستان بیله سوار مغان اظهار کرد: فرهنگ عشایری گنجینه‌ای زنده و پویا است و جشنواره کوچ عشایر در راستای حفظ میراث گرانبهای عشایر برگزار شد و همبستگی و نزدیکی مسئولان با جامعه هدف را برای حل و فصل مشکلات آنها نشان داد.
وی افزود: عشایر، نگهبانان میراثی هستند که ریشه در دل تاریخ ایران دارد و جشنواره کوچ عشایر در راستای حفظ و نشر آن ارثیه گران‌بها برگزار شد و با استقبال کم‌نظیر علاقه‌مندانی از داخل و خارج از کشور و با شکوه خاص اجرا شد.
وی ادامه داد: زندگی عشایری، نماد پایداری و هماهنگی با طبیعت است و آنها مردمانی هستند که با سخت‌کوشی، شجاعت و میهمان‌نوازی خود نام مغان را جاودانه کرده‌اند و جشنواره کوچ عشایر، فرصتی برای به اشتراک گذاشتن داستان‌ها و روایت‌های عشایر با نسل جدید است تا به دنیا نشان دهیم که فرهنگ عشایری گنجینه‌ای زنده و پویا است.
محمدی ادیب با قدردانی از رسانه‌ها و خبرنگاران در پوشش و تولید محتواهای گسترده از جشنواره کوچ عشایر و انتشار آنها در رسانه‌ها، خاطرنشان کرد: تلاش می‌کنیم میراث گرانبهای عشایری را برای نسل‌های بعدی حفظ کنیم و نشان دهیم عشایر منطقه مظهر آزادگی، غیرت، عزت و افتخار هستند.
به گزارش ایرنا ، عشایر استان اردبیل با ۲۰ هزار خانوار و با بیش از ۶۶ هزار و ۵۰۰ نفر جمعیت ۵.۴ درصد جمعیت استان و ۵.۶ درصد جمعیت عشایر کشور بوده و از ۲ ایل شاهسون و قره داغ و ۲ طایفه مستقل شاطرانلو و فولادلو تشکیل شده است.
عشایر این استان ساکن در ۱۱ شهرستان ، دارای ۴۵ طایفه بوده و در ۵۷۲ قشلاق، ۲۳۷ ییلاق، هفت زیست بوم، ۵۱ سامانه، هزار و ۵۲۷ "اوبه" (اقامتگاه موقت) زندگی می‌کنند.
عشایر استان اردبیل سالانه ۱۰ هزار و ۵۰۰ تن گوشت قرمز، ۴۳ هزار و ۵۰۰ تن شیر، هزار و ۵۰۰ تن پشم، پنج هزار و ۴۰۰ تن پنیر، هشت هزار و ۱۰۰ تن محصولات باغی، ۹۲ هزار تن محصولات زارعی و ۲۳ هزار متر مربع صنایع دستی مانند فرش، گلیم و جاجیم تولید می‌کنند.
هم‌اکنون عشایر استان در بین ۱۲۰ ایل شناسنامه دار کشور در جایگاه سوم، از لحاظ مرتع در رتبه چهارم، تعداد دام در رتبه پنجم و از لحاظ جمعیت در جایگاه هشتم قرار دارد و یکی از ایل‌های بزرگ کشور محسوب می‌شود.
عشایر استان اردبیل نیمی از سال را در قشلاقات شمال استان و نیمی دیگر را در ییلاقات سبلان و ارتفاعات کوه‌های باغرو و بزغوش سپری می‌کنند و شغل اصلی آنها دامپروری بوده و به نگهداری ۱.۵ میلیون واحد دامی مشغول هستند.
