زهرا لطف‌آبادی، دروازه‌بان تیم نفت آبادان و یکی از چهره‌های شاخص فوتسال زنان ایران، درباره غیبتش در ترکیب تیم ملی در جام ملت‌های آسیا به خبرنگار مهر گفت: واقعیت این است که در این دو سالی که به ایران برگشتم، در خدمت تیم نفت آبادان بودم. در همین دو سال هم قهرمان شدیم و عملکرد خوبی داشتم. کمترین گل خورده لیگ را هم به نام خودم ثبت کردم. با درخششی که داشتم، انتظار داشتم در تیم ملی حضور داشته باشم.
هیچ خصومتی با سرمربی نداشتم
وی افزود: در سال اولی که به لیگ ایران برگشتم؛ در اردوهای تیم ملی نبودم و در مسابقاتی که بچه‌ها اعزام شدند شرکت نداشتم. ولی برای لیگ فصل قبل، دعوت شدم و فکر می‌کنم که واقعاً به خاطر عملکردم مجبور به دعوت کردن من بودند، چون همه چیز گویای عملکردم بود. من با تیم ملی به تاجیکستان هم اعزام شدم و بعد از آن در اردوهای تیم ملی حضور داشتم، تا یکی دو اردوی قبل از اعزام به تایلند که کاملاً از تیم ملی کنار گذاشته شدم.
لطف‌آبادی ادامه داد: در اردوی تایلند مشخص شد که من در لیست اعزامی نیستم. با اینکه می‌دانستم دعوت نشده‌ام، تمریناتم را ادامه می‌دادم. گفتم شاید در لحظه آخر اتفاقی بیفتد، شاید سرمربی نظرش را تغییر دهد. تا جایی که خودم اطلاع دارم هیچ خصومت شخصی‌ای با ایشان نداشتم. همیشه احترام بزرگترها را نگه داشته‌ام و سعی می‌کنم محتاطانه رفتار کنم تا سوءتفاهمی پیش نیاید.
برای تیم ملی از رویاهایم گذشتم
او با انتقاد از برخوردهای پشت‌پرده‌ای که منجر به خط خوردنش شده، گفت: فکر می‌کنم این رفتار محتاطانه من خوشایند سرمربی وقت نبود. به گفته خودش، خصومت شخصی با کسی ندارد، اما فکر می‌کنم برخلاف ادعایش، نتوانست این موضوع را رعایت کند. حتی شنیدم گفته بودند من ظرفیت نشستن روی نیمکت را ندارم و حضورم تیم را به‌هم می‌ریزد. یا اینکه بچه‌ها دوستم ندارند. این‌ها حرف‌هایی‌ست که به گوشم رسیده و نمی‌دانم چقدر صحت دارد.
وی تأکید کرد: اگر این گفته‌ها صحت داشته باشد، واقعاً نمی‌توانم کسی که چنین تصمیمی گرفته را لایق بخشش بدانم. من برای تیم ملی از آرزوها و اهداف بزرگی گذشتم، چون لباس تیم ملی برایم ارزش داشت؛ چه درون زمین، چه روی نیمکت، یا حتی گوشه‌ای از زمین در کنار تیم.
کار با شهرزاد مظفر افتخار است
لطف‌آبادی درباره تغییرات اخیر در کادر فنی تیم ملی زنان و بازگشت دوباره شهرزاد مظفر نیز عنوان کرد: من سال ۲۰۱۷ با مظفر در تیم ملی بودم. آن زمان خیلی‌ها می‌گفتند دعوت‌ها فرمالیته است، اما من با تمام وجود تلاش کردم و در همان اردوهای اولیه توانستم نظرشان را جلب کنم.
وی ادامه داد: حتی وقتی در آن سال در اردوی منتهی به اعزام خط خوردم، با اینکه خیلی ناراحت شدم، اما پذیرفتم چون خود خانم مظفر به من گفتند که یکی دیگر به خاطر تجربه‌اش باید باشد. حرف او برایم محترم بود چون مربی‌ای هستند که همه از نظر فنی و مدیریتی قبول‌شان دارند. کار کردن با مظفر افتخار است و همین که الان سکان تیم ملی دست این مربی است، به نظرم اتفاق بسیار خوبی است.
پشیمانی را دوست ندارم؛ برای همین ماندم
دروازه‌بان تیم نفت آبادان درباره برنامه‌اش برای فصل جدید لیگ گفت: من تصمیم داشتم اگر کادر فنی قبلی باقی می‌ماند، تلاشم را ادامه دهم ولی مطمئن بودم که دیگر جایی در تیم ملی ندارم. با تغییرات جدید، احساس کردم شاید پایان داستان اینجا نباشد. فعلاً در لیگ ایران می‌مانم، چون از پشیمانی بدم می‌آید و دوست دارم پایان این مسیر بدون حسرت باشد.
لطف‌آبادی در پایان گفت: من تا آخرین لحظه پیش از اعزام تیم به چین، تمرین کردم. حتی سه روز مانده به اعزام، تمریناتم را متوقف کردم فقط برای استراحت، چون می‌خواستم اگر اتفاقی افتاد، آماده باشم. هیچ‌وقت چیزی غیر از تلاش برایم مهم نبوده. حالا که خانم مظفر برگشته‌اند، اطمینان دارم که اگر قرار باشد حق به حق‌دار برسد، من تمام تلاشم را کرده‌ام. اگر باز هم به تیم ملی دعوت نشوم، یعنی واقعاً لایقش نبودم.
