به گزارش مشرق، میودراگ بوژوویچ یکی از چهره‌های ویژه فصل ۰۴-۱۴۰۳ فوتبال ایران بود. سرمربی سابق ستاره سرخ بلگراد که در ۲۰ هفته نخست هدایت استقلال خوزستان را بر عهده داشت، به دلیل مشکلات این باشگاه از جمع آبی‌های اهوازی جدا شد و در آستانه دربی تهران روی نیمکت استقلال نشست.
مرد مونته‌نگرویی که استقلال و پرسپولیس را در نیم‌فصل اول برده بود، در استقلال دوران موفقی را پشت سر نگذاشت. پس از شکست در دربی ۱۰۵ مقابل پرسپولیس، استقلال با شکست برابر النصر از لیگ نخبگان آسیا هم کنار رفت و بعد از چند نتیجه نامطلوب، بوژوویچ بدون کسب برد از استقلال جدا شد. اتفاقی که سرمربی پیشین آبی‌ها از نحوه انجام آن به شدت گلایه کرده است.
در پایان این فصل فوتبالی و بعد از قهرمانی جام حذفی، به سراغ بوژوویچ رفتیم و گفت‌وگویی با او انجام دادیم که در زیر آمده است:
* شما فصل را با استقلال خوزستان آغاز کردید و هواداران را با شکست استقلال و پرسپولیس شگفت‌زده کردید. چرا شرایط در اهواز به‌خوبی پیش نرفت؟
از همه لحاظ در اهواز مشکل داشتیم و فهرست کردن آنها سخت است. با این حال، بازیکنان و دستیاران فوق‌العاده‌ای داشتم و نتایج خوبی با هم کسب کردیم. ما به‌صورت منظم پول نمی‌گرفتیم و بازیکنان اعتصاب کردند. من به‌صورت معمول از آنها حمایت می‌کردم؛ اتفاقی که بعداً روابط را در باشگاه خراب کرد. کار کردن در آن فضا سخت بود و زمانی که فهمیدم استقلال خوزستان در لیگ برتر می‌ماند، تصمیم به جدایی گرفتم.
* مدیرعامل باشگاه استقلال خوزستان یک بار گفت که وقتی شما هدایت تیم فوتبال این باشگاه را بر عهده داشتید، با مدیران استقلال مذاکره کردید. این خبر درست بود؟
درست نیست. من مذاکره‌ای با باشگاه استقلال نداشتم و مدیران این باشگاه می‌توانند این مسئله را تأیید کنند. پیشنهاد استقلال در مسیر من به فرودگاه امام خمینی (ره) (برای ترک ایران) به من رسید.
* با توجه به شرایط سختی که استقلال داشت، چرا پیشنهاد این باشگاه را پذیرفتید؟
مدیران استقلال به من گفتند که تیم هیچ شانسی برای قهرمانی لیگ ندارد و خودم همین مسئله را می‌دانستم. آنها فقط به دنبال قهرمانی جام حذفی بودند. این پیشنهاد هم واقع‌بینانه بود و هم وسوسه‌کننده، چون استقلال یک سابقه بزرگ دارد. آنها پنج مربی عوض کرده بودند و به این بی‌ثباتی فکر نکردم. فکر می‌کردم آنها هیچ شانسی برای تغییر دوباره ندارند!
* فعالیت در استقلال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
کار کردن در چنین باشگاهی با این قدمت و هواداران، افتخاری بزرگ و اتفاقی فراموش‌نشدنی بود. استقلال به کمک همین موارد به بزرگترین باشگاه آسیا تبدیل شده است. در نهایت نتیجه خوبی رقم خورد و استقلال به قهرمانی جام حذفی دست یافت. من این قهرمانی را به باشگاه استقلال تبریک می‌گویم؛ به‌ویژه به هواداران. در استقلال مشکلات زیادی با بازیکنان مصدوم داشتیم و تلاش می‌کردیم آنها را به بازی‌ها برسانیم.
* مجتبی جباری از شما بابت استفاده نکردن از مربی بدنساز انتقاد کرد و گفت که چیزهای کافی را به استقلال ارائه نمی‌کردید. نظر شما چیست؟
من پذیرفتم جباری با من کار کند، چون به‌عنوان بازیکن یک اسطوره برای استقلال و فوتبال ایران بود. همه ایرانی‌ها به من می‌گفتند که او شخص بدی است و این اتفاق هم ثابت شد! قرار بود جباری رابطه بهتری میان من و بازیکنان برقرار کند؛ نه اینکه اقتدار مرا پایین بیاورد و علیه من کار کند. جباری یک مربی تازه‌کار است و من ۲۵ سال در این سِمت فعالیت کرده‌ام. او آخرین فرد در باشگاه است که می‌تواند درباره کار من صحبت کند.
از بازیکنان تیم استقلال درباره من سؤال کنید؛ به‌خصوص از بازیکنان باتجربه. اگر آنها بگویند من مربی یا شخص خوبی نیستم، عمیقاً درباره این موضوع فکر می‌کنم. جباری آینده‌دار است. با این حال انسان خوب بودن در زندگی، سخت‌تر از مربی خوب بودن است. او شخص خوبی نیست و خواهیم دید در مربیگری چگونه خواهد بود. این قهرمانی جام حذفی متعلق به جباری نیست؛ بلکه به همه مربیانی تعلق دارد که امسال در استقلال کار کرده‌اند.
* جباری گفت که شما هیچ توجهی به نظرات او قائل نبودید. مشخص بود که رابطه خوبی میان شما و جباری برقرار نبود. موافق هستید؟
چرا من باید به صحبت‌های جباری توجه کنم؟ او در کدام تیم توانسته بود خودش را به‌عنوان مربی ثابت کند؟ جباری مشکلاتی در ذهن خودش دارد و این مسئله را خواهیم دید؛ بعداً این صحبت‌های مرا به یاد بیاورید.
* درباره شکایت از باشگاه‌های استقلال خوزستان و استقلال صحبت کنید. آیا مدیران این دو باشگاه به قول‌های خودشان پایبند نبودند؟
من در اهواز مشکل داشتم، چون پول و شرایط لازم برای کار کردن نرمال نبود. پای هیچ مسئله شخصی در میان نبود. من شهر اهواز و مردم این شهر را که با من مهربان بودند، دوست دارم. در تهران هم دستیاری می‌خواستم که برای من به خدمت نگرفتند؛ فرشاد بختیاری‌زاده یک مربی کاربلد دروازه‌بانان و یک همکار بسیار خوب و صادق است.
آنها (مسئولان استقلال) به من فهماندند که فقط به جام فکر می‌کنند، نه چیزی دیگر. نحوه اخراج من بسیار تحقیرآمیز بود. از طریق تلگرام متوجه شدم که اخراج شده‌ام و نوشته بودند متشکرم! تصور کنید حتی با من تماس نگرفتند تا این تصمیم را اعلام کنند. این اقدام در قبال یک انسان غیرمحترمانه بود.
* پس از حدود ۱۰ ماه کار در ایران، نگرش شما درباره ایران تغییر کرده است یا خیر؟
زمانی که آمدم، نمی‌دانستم چه انتظاری داشته باشم. فوتبال یک شغل ویژه است و افراد خوب در آن کم هستند. این شرایط در همه جای دنیا وجود دارد، اما تاکنون افراد خوب و صادق زیادی دیده‌ام و دوستان زیادی در اهواز و تهران پیدا کردم.
من رابطه خوبی با همه مربیان ایرانی داشتم؛ کسانی که به‌عنوان همکار برای آنها احترام زیادی قائل هستم و همچنین با شما خبرنگاران. ایران یک کشور زیباست با مردمی میهمان‌نواز و غذاهای خوشمزه. همیشه از بازگشت به ایران خوشحال می‌شوم.
* قبلاً مسئله زمین را مشکل اصلی فوتبال ایران دانسته بودید. هنوز بر سر حرف‌تان هستید؟
مشکل فوتبال ایران فقط زمین است؛ من همیشه همین را تکرار می‌کنم. بازیکنان مستعد زیادی در فوتبال ایران هستند که با شرایط کاری بهتر و تکنیک بالاتر می‌توانند در بهترین تیم‌های دنیا به میدان بروند.
