روایت معاون سیاسی وزیر خارجه دولت رئیسی از چرایی ناکامی ها در توافق احیای برجام
معاون وزیر خارجه دولت سیزدهم می‌گوید که در ۲۰ اسفند ۱۴۰۰، به چارچوب قابل قبول توافق [احیای برجام] دست پیدا کردیم و پیش‌نویس مورد توافق همه، نهایی شد.
علی باقری‌کنی گفت: زمانی که دولت آیت‌الله رئیسی مستقر شد، مذاکراتی با طرف مقابل، یعنی ۱+۴، از اول سال ۱۴۰۰ شکل گرفته بود و به جاهایی هم رسیده بود.
او در برنامه "مردم‌دار" ادامه داد: وقتی دولت مستقر شد، تصمیم گرفته شد که این مسیر ادامه پیدا کند، ولی قاعدتاً مطالبات راهبردی جمهوری اسلامی باید تامین شود. این مسیر در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ ادامه کرد و تا ۲۰ اسفند آن سال، به چارچوب قابل قبولی از توافق دست پیدا کردیم و پیش‌نویس مورد توافق همه نهایی شد.
باقری‌کنی تصریح کرد: جنگ میان اوکراین و روسیه در آن مقطع، باعث شد که یک وقفه‌ای در روند نهایی‌سازی توافق ایجاد شود، اما پس از مدتی دوباره این روند فعال شد.
معاون وزیر خارجه دولت سیزدهم ادامه داد: ما عملاً در شهریور ۱۴۰۱ پیش‌نویس نهایی که مورد توافق بود را داشتیم. در سفر ما به نیویورک به همراه شهید رئیسی، من ملاقات‌هایی با نمایندگان انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا داشتم؛ آنها هم با آمریکا ارتباط داشتند و این متن نهایی شد. قرار بود بعد از انتخابات کنگره آمریکا که در نیمه آبان بود، توافق امضا شود، اما اتفاقات نیمه دوم سال ۱۴۰۱ باعث شد که آنها یک سوء محاسباتی داشته باشند و این روند به تاخیر افتاد.
او تصریح کرد: اینکه آمریکایی ها می‌گفتند به ایران امتیازاتی بیشتر از برجام داده شده، از دلایلی بود که آن ها در جدیت خود در مسیر نهایی‌سازی توافق دچار اخلال شدند.
وی خاطرنشان کرد: تدبیری که آنها به اصطلاح خود کردند، این بود که در این مقطع، کاری کنیم که توافقی صورت نگیرد، ولی در عین حال بحرانی هم ایجاد نشود؛ به همین جهت هم بود که در سال ۱۴۰۲، مذاکرات مسقط شکل گرفت.
