به گزارش ایرنا، سید مصطفی میرتبار روز سه شنبه در حاشیه شورای اقتصادی مازندران در گفت و گو با خبرنگاران اظهار کرد: صالحی امیری وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در اواخر سال گذشته سفری را به شهرستان بابل داشت که در این سفر با همراهی نمایندگان شهرستان بازدیدی از برخی اماکن و بناهای تاریخی و میراثی انجام داد و در پایان این بازدیدها صورت جلسه‌ای هم‌در جهت تخصیص اعتبار برای مرمت و بازسازی هشت بنای تاریخی و میراثی به امضا رسید.
او افزود: در همین راستا طی تماسی که با وزیر میراث فرهنگی داشتم، بیان کرد که اعتبار مرمت ۴ بنا از ۸ بنای مورد نظر تخصیص پیدا کرد و در اختیار استان قرار گرفت.
فرماندار بابل با بیان اینکه به زودی مرحله تعیین پیمانکار در دستور کار قرار خواهد گرفت، گفت: این چهار پروژه متشکل از پل تاریخی محمدحسن‌خان، موزه بابل، حمام تاریخی کروکلا و مدرسه علامه است که پس از تعیین پیمانکار مراحل مرمت آغاز خواهد شد.
میرتبار گفت: برای مرمت ۴ پروژه حدود ۱۰۰ میلیارد ریال اعتبار جذب شد و جدای این پروژه‌ها ۴ پروژه دیگر هم به مانند سایت‌موزه بزرودپی، تکیه مغری‌کلا و خانه سعادتی در دستور کار است که در تلاش هستیم در کمترین زمان اعتبارات مرمت این پروژه‌ها هم اختصاص یابد.
مازندران همواره بواسطه برخورداری از داشته‌های طبیعی گردشگران را جذب خود کرده در حالی که تاریخ غنی و میراث فرهنگی آن هیچگاه نتوانسته در سبد گردشگری جای بگیرد و به عنوان جاذبه‌ای مستقل در قاموس گردشگری بگنجد.
معدود مناطق جهان را می شود نام برد که کوه، جنگل های انبوه، دشت های سرسبز، رودخانه های پر آب، دریا و سواحل ماسه ای را با هم داشته باشند و مازندران نیز از همان معدود مناطق است. استانی که در چله زمستان در عین حال که می توان در سواحل آن با هوای معتدل قدم زد، در ارتفاعاتش با برف بازی و سرگرم شد و در دل گرمای تابستان که می توان در دریای خزر تنی به آب زد در بلند آن نسیم خنک را لمس کرد.
حال به همه این داشته ها که سالانه حدود ۳۰میلیون گردشگر را به خود جذب می کند، تاریخی غنی و چند هزار ساله را اضافه کنید تا واقعیت داشته های مازندران را بتوانید درک کنید. استانی با غارهای انسان‌نشین چندین هزار ساله، بناهای تاریخی که هر کدام یک ورق از تاریخ است و همچنین افسانه ها و اسطوره هایی که میراث فرهنگ، تمدن و هویت مازندران و ایران زمین را باخود یدک می کشد.
اما مازندران با همه داشته های تاریخی و میراث فرهنگی خود هیچگاه به عنوان استانی تاریخی برای گردشگران و مسافران شناخته نشد و همواره جاذبه های تاریخی آن در زیر سایه وسیع جاذبه های طبیعی ناشناخته ماندند. سایت موزه گوهرتپه با حدود پنج هزار سال سکونت انسانی، قلعه های بیش از سه هزار ساله، بناهای تاریخی دوران اسلامی، خانه و عمارت های تاریخی با معماری تبری و هزار و یک جاذبه تاریخی از جمله میراث مازندران هستند که هیچگاه در سبد گردشگری جایگاه مناسبی نداشته اند.
در گواه این مسئله می‌توان به آمار بازدیدهای سالانه از موزه ها، سایت موزه ها و بناهای تاریخی استان اشاره کرد که قطره ای در مقابل دریای مسافران و گردشگران است. برای مثال بنابر آمارهای رسمی مثلا در سال جاری تعداد یک میلیون و ۶۵۰ هزار بازدید از بناهای تاریخی و موزه های استان مازندران شده است که ۵.۵ درصد از تعداد گردشگرانی بود که به استان مسافرت کرده اند. البته در این آمار نیز ناخالصی‌هایی وجود دارد مثل تعداد اردوهای دانش آموزی به موزه ها که جزو آمار بازدید است اما به گردشگری و مسافران ارتباطی پیدا نمی کند.
جالب است بدانید که از مجموع بازدید از بناهای تاریخی مازندران حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار مورد یعنی ۸۰ درصد مربوط به بازدید از کاخ رامسر بوده است و باقی ۲۰ موزه استان فقط ۲۰ درصد بازدیدها را شامل می شوند. این درحالی است که آمار دقیقی از بازدید گردشگران از حدود ۲ هزار و ۷۰۰ اثر تاریخی استان در دست نیست که البته به دلیل ناشناسی بازدید چندانی نیز از آنها صورت نمی گیرد.
البته اعداد برای برخی از مجموعه های میراث مازندران که از نظر قدمت ریشه عمیقی در دل تاریخ دارند کم لطف تر است. مثلا سایت موزه گوهر تپه بهشهر با قدمتی چند هزار ساله در سال گذشته فقط ۹ هزار و ۸۳۱ بازدید و سایت موزه وستمین با غنای تاریخی خود تنها هفت هزار و ۵۶۴ هزار بازدید گردشگران را میزبانی کرده است که عددی ناچیز در برابر مسافران چند ده میلیونی استان است. این در حالی است که مثلا برخی شهرهای تاریخی دنیا جاذبه های تاریخی خود را در اولویت گردشگری قرار داده اند.
کمرنگی شناخت گردشگران از داشته های تاریخی مازندران و خلوتی موزه های استان در حالی است که همواره سواحل و جنگل های مازندران مملو از گردشگر و مسافر است به طوری که در برخی روزها حتی در وسعت ساحل چند صد کیلومتری دریا جایی برای نشستن نیست.
برای تصویر سازی دقیق‌تر می توان گفت تقریبا تمامی گردشگران، مازندران را فقط در دریا، ساحل و جنگل خلاصه می بینند در حالی که در دل این استان، تاریخی نهفته است که نه تنها کم از جاذبه‌های طبیعی ندارد، بلکه روایت های خارق‌العاده ای در خود دارند. اما نه تنها مسافران بلکه حتی مردم مازندران نیز از این داشته های فرهنگی بی خبر هستند.
