به گزارش همشهری آنلاین محسن امینی‌پور یک جوان دهه هفتادی و راننده اتوبوس آبدانان تهران است که با آغاز حمله رژیم صهیونیستی به ایران، کاری کرد کارستان؛ همشهری‌هایش را از تهران تا آبدانان رایگان جابه‌کرد تا در شهر آبا و اجدادی در امان باشند. او معتقد است وقت آن رسیده که هر چه از پدرش درباره همنوع دوستی یاد گرفته را اجرا کند.
تهران-آبدانان؛ رایگان سوار شوید
از همان روز جمعه ۲۳ خرداد که صدای حمله رژیم صهیونیستی آسمان تهران را فرا گرفت و خبر رسید که مسافران تهران آبدانان بی‌وسیله مانده‌اند، پاشنه کفشش را ور کشید و بی معطلی فرمان اتوبوس خالی را به سمت تهران گرداند. محسن امینی‌پور، راهی ترمینال جنوب شد تا مسافران آبدانان را به سلامت از تهران به آبدانان برساند؛ شهری در جنوب استان مرزی ایلام. او به همشهری می‌گوید: «اتوبوس از آبدانان به سمت تهران ساعت ۴ عصر حرکت می‌کند و از تهران به سمت آبدانان ساعت ۱۱ صبح. مسیری تقریبا ۸۰۰ کیلومتری که ۱۲ ساعت طول می‌کشد. آن روز که شنیدم مسافران برای آمدن به آبدانان در استان ایلام هیچ وسیله‌ای ندارند و اتوبوسی هم نیست، یک دقیقه معطل نکردم. با اتوبوس خالی به سمت ترمینال جنوب حرکت کردم.» در بین همه حرف‌هایی که او را به نرفتن به تهران فرا می‌خواند، او رفتن را انتخاب کرد؛ برای کمک به همشهریانش در زمان جنگ ناجوانمردانه اسراییل. به نیت مرحوم پدرش که تازه ۵ ماهی است او را از دست داده و همیشه از کمک به مردم برایش مثال زده، تمام مسافران را رایگان از تهران به آبدانان رساند. این اتوبوس خالی و برگشت رایگان حدود ۴۰ تا ۴۵ میلیون تومان برایش تمام شد. در این باره می‌گوید: «اگر الان به فکر هم نباشیم، پس کی باید ثابت کنیم پشت و پناه هم هستیم؟»
فقط وظیه انسانی من بود
امینی‌پور ۳۳ ساله است و از وقتی یادش می‌آید، از مدرسه که تعطیل شده، کنار دست پدرش رانندگی اتوبوس و فوت و فن‌ها را یاد گرفته. او می‌گوید: «مسیر تهران تا آبدانان خیلی سخت‌گذر و کوهستانی است. برای همین هم فقط مسافران با اتوبوس‌های آبدانان راه می‌شوند. اینجا مثل خوزستان یا اراک یا خرم‌آباد نیست که با اتوبوس‌های گذری راهی شوی. باید با خود اتوبوس آبدانان بیایی. روز اول حمله رژیم صهیونیستی هم همشهری‌های من در ترمینال جنوب تهران مانده‌بودند. این فقط یک وظیفه انسانی بود.» امینی‌پور باز هم یادی از پدرش می‌کند که نیم قرن پیش خط اتوبوس آبدانان تهران را افتتاح کرد و همیشه در گوش پسرش خواند که در دوران جنگ تحمیلی رشادت‌های مردم غیور کشور مایه تسلی و همدلی بود.
کرایه‌های نجومی
امینی‌پور خبر کرایه‌های نجومی این روزها هم به گوشش خورده و مایه دلخوری‌اش شده. می‌گوید: «باورم نمی‌شود چطور برخی از رانندگان در شرایط بحرانی کرایه اتوبوس ۷۰۰ هزار تومانی را تا ۳ میلیون هم حساب می‌کنند؟ به نظر من این پول‌ها برکت ندارد و خیری در آن نیست.» مسافران آن روز تهران آبدانان از اینکه شنیدند آقا محسن حتی یک ریال هم از آنان نمی‌گیرد، فقط برای سلامتی‌اش دعا کردند. امینی‌پور می‌گوید: «حتی به من می‌گفتند تو باید کرایه دو طرفه را حساب کنی نه اینکه رایگان باشد و من می‌گفتم من درس حمایت از مردم کشورم را از پدرم آموختم و لحظه‌ای در آن تردید نمی‌کنم.»
