در ۲۴ ساعت گذشته، منطقه خاورمیانه شاهد تحولی تعیین‌کننده بود؛ جمهوری اسلامی ایران در پاسخی قاطع، مشروع و هوشمندانه به سال‌ها تجاوز، ترور فرماندهان و دانشمندان خود و نقض آشکار حاکمیت ملی، حمله‌ای موشکی را علیه رژیم صهیونیستی به انجام رساند. این عملیات، که در اوج اقتدار و خودباوری ایران و با هدف بازدارندگی فعال صورت گرفت، نه تنها یک پاسخ نظامی مقتدرانه بود، بلکه پیامی سیاسی و استراتژیک با ابعادی فراتر از مرزها را در خود جای داده بود. این تازه شروع ماجراست و جهانیان باید بدانند آنچه مشاهده شد، تنها نمایی از توان واقعی ایران در دفاع از مظلومان و مقابله با متجاوزان بود.
از منظر علمی و فنی، نمایش خیره‌کننده توان موشکی ایران در این عملیات، بار دیگر ضعف‌های ساختاری و عملیاتی سیستم‌های پدافندی رژیم صهیونیستی را، علی‌رغم حمایت‌های بی‌چون و چرای نظامی و اطلاعاتی از سوی قدرت‌های جهانی از جمله ایالات متحده، برملا ساخت. انبوهی از موشک‌ها با دقت و سرعت بالا، موفق به عبور از لایه‌های دفاعی چندگانه و پیچیده‌ترین سامانه‌های رهگیری شدند؛ دستاوردی که تحلیلگران نظامی را به بازنگری جدی در مفروضات پیشین خود درباره برتری دفاعی اسرائیل و متحدانش واداشت. این رویداد، نه تنها پرده از توهم «گنبد آهنین» و سایر سیستم‌های مشابه برداشت، بلکه نشان داد که فناوری بومی و اراده ملی می‌تواند بر پیشرفته‌ترین سامانه‌های وارداتی غلبه کند. این در حالی است که نبرد در شرایطی کاملا غیرعادلانه و نابرابر آغاز شد، چرا که رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از حریم هوایی کشورهای همسایه، از جمله اردن و سوریه، به برتری تاکتیکی دست یافته بود. اما حتی این نابرابری نیز نتوانست مانع از تحقق اهداف مشروع ایران شود و این خود گواهی روشن بر قدرت بی‌بدیل موشکی و نظامی ایران است که بسیار فراتر از این نمایش ابتدایی است.
از بعد سیاسی و ژورنالیستی، این عملیات زلزله‌ای در معادلات قدرت منطقه‌ای و جهانی ایجاد کرد. سال‌ها بود که هیمنه پوشالی آمریکا و اسرائیل بر منطقه سایه افکنده بود، اما پاسخ قاطع ایران، سقف این هیمنه را فرو ریخت. این حمله نه تنها مشروعیت اقدامات تروریستی و تجاوزکارانه را زیر سوال برد، بلکه به وضوح نشان داد که دوران بلامنازع بودن قدرت‌های استکباری در خاورمیانه به سر رسیده است. تصمیم قاطع ایران برای اقدام مقتدرانه، گواهی بر استقلال عمل و خودباوری ملی در اتخاذ تصمیمات حیاتی است؛ پیامی که نشان می‌دهد دوران دیپلماسی اجباری و تسلیم‌طلبانه به پایان رسیده است.
این رویداد تاریخی، مهر تاییدی بر این حقیقت کوبنده است: در این آوردگاه نوین منطقه‌ای، که با عزم و اراده راسخ و تکیه بر توان بومی و قدرت الهی رقم خورد، جمهوری اسلامی ایران بی‌شک پیروز این میدان است. این پیروزی نه تنها در عبور موفقیت‌آمیز موشک‌ها از سیستم‌های دفاعی دشمن خلاصه می‌شود، بلکه در شکست روانی و استراتژیک رژیمی نهفته است که خود را شکست‌ناپذیر می‌پنداشت و بر حمایت بی‌دریغ حامیان غربی خود می‌بالید. خون پاک شهدا که سال‌ها در راه اعتلای این مرز و بوم و مقابله با ظلم بر زمین ریخته شد، هرگز پایمال نخواهد شد و این تازه آغاز راهی است که تا ریشه‌کن شدن ظلم و برقراری عدالت ادامه خواهد داشت. این رویداد، سرآغاز فصل جدیدی در منطقه است؛ فصلی که در آن بیداری ملت‌ها و اراده برای دفاع از حاکمیت ملی و مقاومت در برابر استکبار، معادلات قدرت را به نفع عدالت و مقاومت تغییر خواهد داد.
