حالا قرار است با کمی صبوری بیشتر، تلهای پهن کنند تا شاید توله خرس به جای خوردت توتهای پارک، هندوانه، سیب، طالبی و... هوس کند و به تله بیفتد.
اگرچه نگرانی در مورد این توله خرس بیتجربه به دلیل وجود سگهای بدون صاحب وجود دارد؛ ولی کارشناسان سازمان همچنان امیدوارند که او را سرحال و سالم پیدا کنند. تا کنون ردپای خرس را در جاهای مختلف پارک دیدهاند. ظاهرا تولهخرس در حال کنجکاوی و شناخت دنیای اطرافش است.
این توله خرس یکی از دو توله خرس قهوهای است که اواخر اردیبهشت امسال یکی از محیطبانان استان فارس، حین گشتزنی آنها را پیدا کرد. مادرشان توسط یک شکارچی متخلف کشته شده و لاشهاش در منطقه ابرج شهرستان مرودشت پیدا شد. خرس قهوهای در ایران سه جمعیت ژنتیکی متفاوت دارند. گروه ژنتیکی البرز، زاگرس و بخش کوچکی در فارس (از مرودشت تا آباده). جمعیت این خرسها بسیار کم است و هر فرد از آنها اهمیت اکولوژیکی و ژنتیکی بالایی دارد. خرسها جزو آن گونههایی هستند که نحوه زیستن در طبیعت را از مادر خود یاد میگیرند.
این توله خرس آنقدر کوچک است که میتوان بغلش کرد. نر است و جثه سهکیلویی کوچکی دارد. در نتیجه هیچخطری برای مراجعین به پارک ندارد.
اگرچه محوطهای که توله خرس گم شده محصور است، در محوطه پارک پردیسان که برای شهروندان آزاد است، هر ۱۰۰ متر یک نیروی حفاظتی ایستاده است تا در صورت خروج احتمالی آن را بگیرد. هرجا سر و صدای سگها بلند میشود نیروهای سازمان به سرعت خود را به آن منطقه میرسانند ولی خیالشان راحت است که در پارک پردیسان درختان زیادی وجود دارد و توله خرس میتواند از آن بالا برود. این روزها که هوا گرم است، امیدها برای پیدا کردن این خرس به غروب و شب موکول شده است. اما در نهایت اگر این روشها به نتیجه نرسند، سراغ روش «دشتبانی» خواهند رفت. روشی که در آن جستجوگران در یک ردیف کل مساحت پارک را وجب به وجب میگردند.