همشهری آنلاین-یکتافراهانی : در کشف جدیدی که بسیاری از دانشمندان را شگفت‌زده کرده، فسیل یک مورچه پیش‌تاریخی پیدا شده که اطلاعاتی جدید در مورد تکامل این موجودات در دوران دایناسورها ارائه می‌دهد. این فسیل نه تنها قدیمی‌ترین گونه مورچه‌ای است که تاکنون شناخته شده، بلکه شیوه شکار آن نیز اسرار خاص خود را دارد.
دریچه‌ای تازه به دنیای تکامل موجودات
در سپتامبر ۲۰۲۴، آندرسون لپکو، پژوهشگر موزه علم‌ز oology دانشگاه سائوپائولو، در حال بررسی مجموعه‌ای از فسیل‌های باستانی در این موزه، به یک فسیل نادر برخورد که تاکنون هیچ‌کس از آن خبر نداشت. این فسیل قدیمی‌ترین نمونه‌ای است که تاکنون از مورچه‌ها کشف شده و ویژگی‌های خاصی دارد که آن را از مورچه‌های امروزی متمایز می‌کند. این کشف، به‌ویژه به‌دلیل قدمت زیاد و ویژگی‌های غیرمعمول این مورچه، توجه بسیاری از دانشمندان را جلب کرده است.
این مورچه که با نام Vulcanidris cratensis شناخته شده، ویژگی‌های منحصر به فردی داشت که نشان می‌دهد برای شکار از روش‌های متفاوتی استفاده می‌کرد. به گفته لپکو، این مورچه دارای فک‌هایی شبیه به داس بود که احتمالاً برای زخمی کردن یا به دام انداختن شکار خود از آن استفاده می‌کرد. این ویژگی‌ها آن‌قدر عجیب و شگفت‌انگیز بودند که حتی پژوهشگران را هم غافلگیر کرده است.
مورچه‌ها امروزه یکی از فراوان‌ترین و شناخته‌شده‌ترین حشرات روی کره زمین هستند، اما این‌گونه همیشه به این اندازه غالب نبوده‌اند. مورچه‌ها در دوران ژوراسیک و اوایل دوران کرتاسه به‌وجود آمدند، زمانی که اجداد آنها از گروهی جدا شدند که در آینده زنبورها و زنبورهای عسل را نیز به‌وجود می‌آورد. این کشف نشان می‌دهد که مورچه‌ها به‌صورت گسترده در دوران‌های پیش از انقراض دایناسورها در سطح زمین پخش شده بودند.
این فسیل جدید به‌دلیل قدمت بسیار بالا و ویژگی‌های خاص خود اهمیت زیادی دارد. به‌ویژه اینکه فسیل‌های مشابه از این گروه مورچه‌ها تا به‌حال در کهرباهای فرانسه و میانمار پیدا شده‌اند، اما به ۹۹ میلیون سال پیش بازمی‌گردند. این فسیل جدید در برزیل که مربوط به زمانی پیش از این کشف‌ها ست، نشان می‌دهد مورچه‌ها در دوره‌ای که به‌مراتب قدیمی‌تر از حد تصور بود در سطح وسیعی از کره زمین پراکنده بوده‌اند.
این مورچه قدیمی دارای ویژگی‌های آناتومیکی خاصی بود که نشان می‌دهند در دوران خود شیوه‌های متفاوتی برای شکار داشت. در حالی که مورچه‌های امروزی فک‌هایی دارند که به‌طور جانبی عمل می‌کنند، این مورچه دارای فک‌هایی بود که به‌طور موازی با سر آن قرار داشتند و از جلوی صورت به سمت جلو کشیده می‌شدند. این ویژگی به احتمال زیاد به آن کمک می‌کرد تا به‌عنوان یک نوع فک‌کش، شکارهای خود را به دام اندازد. قدیمی‌ترین فسیل مورچه
این کشف نه‌تنها تاریخ تکامل مورچه‌ها را دوباره می‌نویسد، بلکه نشان می‌دهد مورچه‌ها از همان ابتدا در تکامل خود ویژگی‌های پیچیده‌ای داشتند. این فسیل که به‌عنوان قدیمی‌ترین فسیل مورچه شناخته شده، همچنان برای دانشمندان یک معما باقی مانده است که باید درباره ویژگی‌های شکار و تکامل آن بیشتر بدانند. این کشف، گامی مهم در درک بهتر فرآیند تکامل حشرات و چگونگی پراکندگی و تکامل آنها در دوران‌های مختلف زمین‌شناسی است.
