همشهری آنلاین-لیلا شریف: تکرار حوادثی را که بلای جان دانش‌آموزان شده‌اند، باید فراتر از یک حادثه و تصادف ساده تفسیر کرد چرا که این قبیل تصادف‌ها با پایان یافتن زندگی نوجوانان و جوانانی همراه می‌شود که هرکدام می‌توانند آینده ایران را دگرگون کنند.
۲۰دانش‌آموز اهل قزوین و ۶دانش‌آموز کرجی دیروز لحظات سختی را تجربه کردند؛ عده‌ای راهی مدرسه بودند و عده‌ای دیگر خود را برای آخرین اردوی مدرسه آماده کرده بودند اما خاطره خوش با تلخی تصادف گره خورد. براساس اطلاعات منتشر شده از اورژانس و پلیس راهور باید گفت که ۶دانش‌آموز کرجی و یک راننده که به‌دلیل تصادف سرویس مدرسه با خودروی سواری آسیب دیده بودند، برای مداوا راهی بیمارستان شدند.
در مورد دانش‌آموزان قزوینی اما داستان متفاوت بود؛ جمعیت هلال احمر در دقایق اولیه از آسیب دیدن ۲۰دانش‌آموز خبر داد و پس از آن سرهنگ حسین ولی تویسرکانی، رئیس پلیس ترافیک شهری پلیس راهور فراجا اعلام کرد:«این حادثه ناشی از برخورد اتوبوس با یک شیء ثابت بوده و علت وقوع آن نقص فنی در سیستم ترمز وسیله نقلیه اعلام شده است. این اتوبوس متعلق به شرکت واحد بود و دانش‌آموزان در قالب اردوی بسیج دانش‌آموزی در حال حرکت به سمت یک مکان تاریخی بوده‌اند.»
۲حادثه برای دانش‌آموزان در یک روز، آژیر خطر سرویس‌های مدارس را به صدا درآورد و بار دیگر حوادث تلخی مانند بریدن ترمز اتوبوس مدرسه فرزانگان کرمان، آتش گرفتن سرویس مدرسه‌ای در ارومیه و... را به ذهن والدین متبادر کرد؛ حوادثی که به مرگ دانش‌آموزان و آرزوهای والدینشان منجر شد. هر چند در بزنگاه‌های چنین حوادثی، مسئولان میان‌دار می‌شوند؛ از تلاش برای پرداخت خسارت و دیه به بازماندگان حرف می‌زنند و برای خاطیان خط و نشان می‌کشند اما داستان در واقعیت به شکل دیگری ادامه پیدا می‌کند. باز هم اتوبوس‌های فرسوده در شهرهای مختلف و سرویس‌های غیراستاندارد مدرسه، فهرست حوادث گره خورده با نام دانش‌آموزان را طولانی‌تر می‌کنند.
