همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی پور: در ایران دوست‌داشتنی ما، این واژه لااقل در قرن اخیر و ۸ سال دفاع‌مقدس متبلور شد و همگان دست به‌دست هم دادند تا در برابر ظلم، سر فرو نیاورند و با نثار جان و مال خویش فداکاری کردند.
یکی از نمونه‌های بارز مقاومت در سال‌های دفاع‌مقدس، مردم دزفول بودند. می‌گویند تنها به این شهر، ۱۷۶ موشک، ۲ هزار و ۵۰۰ گلوله توپ و ۳۳۱ راکت هواپیما اصابت کرد؛ اما شهر ایستاد و به نماد مقاومت تبدیل شد.
بیشتر بخوانید:
چهارم خرداد هر سال را روز مقاومت و پایداری می‌دانیم و به پاس تمام انسان‌های سروقامتی که برای ایران جانفشانی کردند؛ تمام‌قد می‌ایستیم. در اینجا به موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس در منطقه عباس‌آباد تهران سری می‌زنیم و قصه مقاومت مردم این سرزمین را با هم مرور می‌کنیم.
- نسل آینده
ایده ساخت موزه‌ای که بتواند نمونه‌هایی از مقاومت مردم ایران را در معرض نگاه نسل‌های آینده قرار دهد، از روزهای دفاع‌مقدس مطرح بود، اما عملی نشد تا اینکه این ایده در سال ۱۳۸۴پی‌ریزی و از سال ۱۳۸۵، عملیات عمرانی‌اش آغاز شد و پس از گذشت ۴سال در سوم خرداد سال ۱۳۸۹، نخستین فاز آن در اراضی عباس‌آباد تهران افتتاح شد.
طراحی این موزه را دانشجویان معماری دانشگاه تهران انجام دادند و به همت شهرداری تهران، ساخت این پروژه عظیم در مساحتی به وسعت ۲۲هکتار و زیربنایی به اندازه ۴۲هزار مترمربع ساخته شد که در ۷تالار، تاریخ مقاومت این سرزمین را در دوره معاصر تا پایان جنگ روایت می‌کند.
- تالار آستانه
در آستانه ورود به موزه، با تالار آستانه مواجه می‌شویم که در قسمتی از آن، نمونه‌هایی از تلفیق تمدن ایران با معارف اسلامی به نمایش درآمده و شما می‌توانید نمونه‌هایی چون چغازنبیل، سازه‌های آبی شوشتر و بناهای ایران باستان و دوره اسلامی را از نظر بگذرانید. آنگاه در بخش دیگری از این تالار، مقاومت مردمانی به نمایش درمی‌آید که در جریان انقلاب مشروطه و قیام ۱۵خرداد حماسه آفریدند و حرکتشان منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد.
- نقطه حیرت
اینجا، نقطه آغاز جنگ تحمیلی است و از در و دیوار، صدای انفجارهای مهیب و عبور هواپیماها و صدای آژیر خطر شما را سر جای خود میخکوب می‌کند؛ این حیرت بازدیدکنندگان، تقریباً معادل همان شوکی است که در روزهای آغاز حمله عراق به ایران، مردم آبادان و خرمشهر را غافلگیر کرد. در این تالار، ماکتی از پالایشگاه آبادان و مسجد جامع خرمشهر هم به چشم می‌آید.
- تجربه جنگ
شب است و فضای تالار پر از سکوت؛ و تنها صدای آب کارون به گوش می‌رسد و پای رزمندگانی که آهسته در حال پیشروی‌اند که یکهو، موشک‌ها به شکلی شبیه‌سازی شده، آسمان شب را می‌شکافند و آشوب به پا می‌کنند. خلاصه که در این تالار، جنگ را از نزدیک می‌چشی و برای لحظاتی سختی‌هایش را تجربه می‌کنی. در این بخش، ویترین هدایای مردمی، اعزام نیروهای داوطلب به جبهه‌ها و ایستگاه صلواتی هم خوش نشسته‌اند.
- اتاق فکر
اگر می‌خواهید از اتاق فکر عملیات‌های دفاع‌مقدس خبردار شوید، باید سراغ این سالن بروید. روایتی از شهید آوینی، سید شهیدان اهل قلم از جنگ، عملیات‌های آبی و خاکی و نقشه‌ها و رمزهایشان و نمایشی از نقش منافقین در ناامنی‌های دهه ۶۰، ازجمله بخش‌های جذاب این تالار است. در بخش پایانی این تالار هم نمایه‌هایی از شلیک موشک‌های کاتیوشا، نمایش پهپادها و میادین مین، شما را میخکوب می‌کند.
- پلاک
ابتدا با پلی معلق از جنس چوب و پلاستیک مواجه می‌شوید و صدا و تصاویر رزمندگانی که از روی آن در حال عبورند و شهید همتی که دلاوری می‌کند. در این تالار علاوه بر شهدا، به جانبازان و نقش مؤثرشان در جنگ و البته مشکلات زندگی روزمره‌شان پس از جنگ اشاره می‌کند و درپایان، با سقفی پلاک‌پوش روبه‌رو خواهید شد که مزین به نام برخی شهدا به تفکیک استان است.
- پیروزی
تصاویری از شادی مردان و زنانی که در شهرهای بزرگ و کوچک، نفسشان به نفس رزمندگان گره خورده و با پیروزی یک عملیات، در شهرها غریو شادی سر می‌دهند، به ما یادآوری می‌کند که در جبهه و پشت جبهه، همه دست به‌دست هم دادند تا پیروزی حاصل شود. حتی وقایع پس از قبول قطعنامه ۵۹۸و نامردی منافقین در عملیات مرصاد هم در این تالار، به نمایش گذاشته می‌شود.
- تالار پایانی
در این تالار، فضای سرپوشیده به پایان می‌رسد و تو به نور خواهی رسید، جایی که هفت شهر عشق را طی کرده‌ای و پله‌های خروج، تو را به قله اوج هدایت می‌کنند؛ جایی در بیرون فضای موزه که همه‌جای موزه، زیر پای توست و پرچم سه رنگ ایران، پیش رویت. در این سالن، تصاویری از بازگشت آزادگان، یادبودی از شهدای هسته‌ای و ماکت‌هایی از سانتریفیوژها به چشم می‌آیند. در تالاری مجزا به نام تالار پروانه‌ها هم آثاری موزه‌ای و تصاویر سه‌بعدی از فرماندهان شهید پیش روی ماست.
- بخش‌های تکمیلی
موزه روباز، ادوات نظامی، سراسر نمای کروی و ۳۶۰درجه برای نمایش فیلم، یادمان شهدای گمنام و سردار سلیمانی، باغ‌راه و حتی سالن غذاخوری، از دیگر بخش‌های تکمیلی این موزه باشکوه است.
