خطر شیوع سرخک در ایران: تاثیر ورود غیرقانونی اتباع خارجی
ورود اتباع خارجی از کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان، که شیوع سرخک در آن‌ها بالاست، خطر انتقال این بیماری مسری را افزایش داده است. وزارت بهداشت با شناسایی موارد ابتلا و اجرای برنامه‌های واکسیناسیون، در تلاش برای کنترل این تهدید است.
«علیرضا رئیسی» معاون بهداشت وزارت بهداشت در پاسخ به این سوال که با توجه به این که هشدارهای مبنی بر حضور اتباع و شیوع سرخک در کشور داده شده است، وزارت بهداشت در زمینه نظارت و کنترل این بیماری چگونه عمل خواهد کرد؟ گفت: اولا کسانی که وارد کشور می‌شوند، دو گروه هستند؛ یک گروه کسانی هستند که به‌صورت رسمی وارد می‌شوند، اما گروه دیگر به صورت غیررسمی وارد می‌شوند که مشکل اصلی ما با گروه‌های غیررسمی است.
او افزود: گروه‌های غیررسمی در بعضی مواقع حتی حضورشان بسیار کوتاه‌مدت است، به طور مثال یک یا دو هفته و یا یک ماه می‌مانند و در سکونتگاه‌های غیررسمی هستند، یعنی تحت پوشش شبکه قرار نمی‌گیرند و بیشترین مشکل همین است.
رئیسی تاکید کرد: بهترین کاری که اکنون می‌توانیم انجام دهیم این است که اولاً درخواست داشته باشیم تا مرزها کنترل شود. از طرفی با توجه به اینکه گواهی حذف سرخک و سرخجه را برای کشورمان دریافت کرده‌ایم، اگر مواردی از سرخک وارد شود، با توجه به اینکه ما کودکان زیر نُه‌ماه را واکسن نمی‌زنیم، آن‌ها یکی از گروه‌هایی هستند که می‌توانند مبتلا شوند. به همین دلیل مجبوریم اگر ببینیم یک پاندمی صورت گرفته است، جمعیت وسیعی را دوباره واکسن بزنیم؛ یعنی این موضوع هزینه بزرگی را بر دوش ما می‌گذارد.
وی عنوان کرد: متأسفانه در مرزهای شرقی ما این معضل فعلا وجود دارد. به طور مثال، در بحث فلج اطفال ۲۰ سال است که حتی یک مورد هم در کشور نداشته‌ایم. اما برای اینکه اطمینان حاصل کنیم که حذف فلج اطفال همچنان پابرجا است، مجبوریم در مرز شرقی کشور حتی از فاضلاب‌ها نیز نمونه‌گیری کنیم و به آزمایشگاه بفرستیم که اگر مورد مثبتی در منطقه‌ای دیده شود، دوباره آن منطقه را واکسن بزنیم.
معاون بهداشت وزارت بهداشت اظهار کرد: یعنی کار ما در این زمینه بسیار سخت است. به همین دلیل هیچ راهی وجود ندارد جز اینکه ما به‌طور کامل بتوانیم مرزها را کنترل کنیم که البته همه آن هم دست ما نیست.
وی با اشاره به چالش ورود قاچاقی مهاجران به کشور گفت: وزارت کشور خیلی در این زمینه همکاری می‌کند، ولی واقعیت این است که بسیاری از این افراد به صورت قاچاقی، وارد و خارج می‌شوند. همانطور که می‌دانیم ویروس نیز در یک‌جا نمی‌ماند و کافی است یک نفر وارد شود و انتشار پیدا کند.
