بازرسان آژانس در سایت هسته‌ای فردو سال گذشته با شکاف عمده‌ای در اطلاعات خود مواجه شدند، آن‌گاه که کامیون‌هایی حامل سانتریفیوژهای پیشرفته وارد این تأسیسات شدند/آنها اطلاعی نداشتند این سانتریفیوژها از کجا آمده/نقاط کور شامل ندانستن تعداد سانتریفیوژها یا محل تولید و نگهداری آنها/دیپلمات‌های غربی میگویند هر گ
بازرسان سازمان ملل که بر سایت هسته‌ای فردو در ایران نظارت دارند، سال گذشته با شکاف عمده‌ای در اطلاعات خود مواجه شدند؛ آن‌گاه که کامیون‌هایی حامل سانتریفیوژهای پیشرفته غنی‌سازی اورانیوم وارد این تأسیسات شدند که در دل کوهی در جنوب تهران ساخته شده است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
رویترز نوشت: بازرسان سازمان ملل که بر سایت هسته‌ای فردو در ایران نظارت دارند، سال گذشته با شکاف عمده‌ای در اطلاعات خود مواجه شدند؛ آن‌گاه که کامیون‌هایی حامل سانتریفیوژهای پیشرفته غنی‌سازی اورانیوم وارد این تأسیسات شدند که در دل کوهی در جنوب تهران ساخته شده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در حالی‌که ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اطلاع داده بود که صدها سانتریفیوژ اضافی از نوع IR-6 در فردو نصب خواهد شد، بازرسان هیچ اطلاعی نداشتند که این ماشین‌های پیچیده از کجا آمده‌اند. این موضوع را یک مقام مطلع از فعالیت‌های نظارتی سازمان ملل، به شرط ناشناس ماندن، به خبرگزاری رویترز گفت.
گزارش‌های فصلی آژانس نشان می‌دهد که نقاط کور کلیدی شامل ندانستن تعداد سانتریفیوژهایی است که ایران در اختیار دارد، یا محل تولید و نگهداری ماشین‌ها و قطعات آنها. همچنین، آژانس توانایی انجام بازرسی‌های سرزده از مکان‌هایی را که ایران اعلام نکرده، از دست داده است.
ایالات متحده گفت‌وگوهای جدیدی را با ایران آغاز کرده است که هدف آن اعمال محدودیت‌های تازه هسته‌ای بر تهران است. با این حال، به گفته بیش از دوازده نفر از افراد آشنا با فعالیت‌های اتمی ایران از جمله مقام‌ها، دیپلمات‌ها و تحلیل‌گران، برای موفقیت هرگونه توافقی، این نقاط کور آژانس باید برطرف شوند.
علی واعظ، مدیر پروژه ایران در اندیشکده گروه بین‌المللی بحران، گفت: «در دانش ما نسبت به برنامه هسته‌ای ایران شکاف‌هایی وجود دارد که باید برای دستیابی به درکی پایه‌ای از مقیاس و دامنه فعلی این برنامه برطرف شوند».
او افزود:«ممکن است جمع‌آوری این اطلاعات ماه‌ها زمان ببرد، اما این کار حیاتی است اگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و طرف‌های مذاکره‌کننده بخواهند به مزایای عدم‌اشاعه یک توافق اطمینان داشته باشند.»
