ویروس ماربورگ چیست و آیا تهدید بعدی برای جهان است؟

ویروس ماربورگ چیست؟

شیوع ماربورگ در رواندا؛ اخیراً، رواندا با افزایش قابل توجهی در تعداد موارد ابتلا به ویروس ماربورگ مواجه شده است که این امر نگرانی‌های جدی بین‌المللی را برانگیخته است. سازمان جهانی بهداشت (WHO) در پی این شیوع، هشدارهای ضروری خود را صادر کرده و از کشورهای منطقه درخواست کرده تا اقدامات پیشگیرانه فوری را به اجرا درآورند.

طبق آخرین آمار منتشر شده، تاکنون بیش از ۱۵۰ مورد مبتلا به ویروس ماربورگ در چندین استان مختلف رواندا ثبت شده است. علائم این بیماری شامل تب شدید، خونریزی‌های داخلی و خارجی، اختلالات انعقادی خون و در موارد پیشرفته‌تر، نارسایی اعضای حیاتی می‌باشد.

علائم ماربورگ

در پی شیوع بیماری ویروسی مرگبار ماربورگ در رواندا،‌ مقامات این کشور می‌گویند که بیشتر مبتلایان، کادردرمانی هستند. این بیماری که سرعت انتقال بسیار زیادی دارد مانند بیماری ابولا است و علائم آن شامل سردرد، تب، درد عضلانی، استفراغ خونی و خونریزی داخلی است.

بیماری ماربورگ، که به خانواده فلوییدی تعلق دارد، به شدت مسری و کشنده است و نرخ مرگ‌ومیر آن می‌تواند تا ۸۰ درصد برسد.

سازمان جهانی بهداشت در بیانیه‌ای اعلام کرده است: شیوع ویروس ماربورگ در رواندا نیازمند واکنش سریع و هماهنگ بین‌المللی است. ما از تمام کشورها می‌خواهیم که آمادگی خود را برای مقابله با این بیماری تقویت کنند و منابع لازم را در اختیار مناطق آسیب‌دیده قرار دهند. همچنین WHO بر اهمیت شناسایی سریع موارد ابتلا و ارائه درمان‌های حمایتی تأکید کرده است.

دولت رواندا در پاسخ به این بحران، با همکاری نهادهای بهداشتی داخلی و بین‌المللی، کمپین‌های گسترده‌ای برای آموزش عمومی در زمینه پیشگیری از انتقال ویروس آغاز کرده است. این اقدامات شامل ارتقاء بهداشت عمومی، نظارت دقیق بر تماس‌های افراد مبتلا، ایجاد مراکز درمانی ویژه و تامین تجهیزات حفاظتی برای کارکنان بهداشتی می‌باشد.

راه‌های انتقال ماربورگ

ویروس ماربورگ از طریق چندین مسیر انتقال می‌یابد که شناخت آنها برای کنترل شیوع بیماری ضروری است:

انتقال از طریق حیوانات ناقل:

خفاش‌های میوه‌ای (فروت‌بیتس): این نوع خفاش‌ها به عنوان میزبان طبیعی ویروس ماربورگ شناخته شده‌اند. انسان‌ها ممکن است از طریق تماس مستقیم با خفاش‌های آلوده یا مصرف گوشت این حیوانات به ویروس مبتلا شوند.
تماس با حیوانات دیگر: تماس با خون، ارگان‌ها یا سایر مایعات بدن حیوانات آلوده نیز می‌تواند موجب انتقال ویروس شود.

انتقال انسانی به انسانی:

تماس مستقیم با مایعات بدن بیمار: ویروس ماربورگ از طریق تماس مستقیم با خون، بزاق، ادرار، مدفوع، تعریق، ترشحات بینی و سایر مایعات بدن فرد مبتلا منتقل می‌شود.

تماس با سطوح و اشیاء آلوده: تماس با اشیاء یا سطوحی که با مایعات بدن بیمار آلوده شده‌اند، می‌تواند راهی برای انتقال ویروس باشد.

مراقبت‌های پزشکی: پرستاران و پزشکان که بدون استفاده از تجهیزات حفاظتی مناسب با بیماران در تماس هستند، در معرض خطر بالایی برای ابتلا به ویروس می‌باشند.

انتقال از مادر به نوزاد:

در زمان زایمان و شیردهی: مادر مبتلا می‌تواند ویروس را به نوزاد منتقل کند.

انتقال از طریق ابزارهای پزشکی آلوده:

استفاده مجدد از سوزن‌ها: استفاده مجدد از سوزن‌ها یا تجهیزات پزشکی بدون استریل مناسب می‌تواند موجب انتقال ویروس شود.

پیشگیری و کنترل انتقال ویروس ماربورگ

برای کاهش خطر انتقال ویروس ماربورگ، رعایت اقدامات پیشگیرانه زیر ضروری است:

• حفظ بهداشت شخصی: شستشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده.
• استفاده از تجهیزات حفاظتی شخصی (PPE): مخصوصاً برای کارکنان بهداشتی و افرادی که با بیماران مبتلا در تماس هستند.
• اجتناب از تماس مستقیم با حیوانات وحشی: به ویژه خفاش‌های میوه‌ای و سایر حیوانات مشکوک به آلوده بودن.
• استریل کردن تجهیزات پزشکی: استفاده از ابزار و تجهیزات پزشکی استریل و یکبار مصرف در صورت امکان.
• آموزش عمومی: افزایش آگاهی جامعه در مورد راه‌های انتقال ویروس و روش‌های پیشگیری از آن.

ویروس ماربورگ درمان می شود؟

هیچ درمان خاصی برای درمان بیماری ویروس ماربورگ تایید نشده است و هیچ واکسنی وجود ندارد. درمان بر تسکین علائم و حمایت از بیماران در طول دوره بیماری متمرکز است. بیماران معمولاً در بیمارستان بستری می شوند و با مایعات و الکترولیت های داخل وریدی برای حفظ هیدراتاسیون و داروهای مسکن درمان می شوند.

منبع : ایسنا