فرامرز ظلی فوتبالیست پیشکسوت درگذشت (+بیوگرافی و افتخارات)

فرامرز ظلی، دروازه‌بان سابق تیم ملی فوتبال ایران در پی تحمل یک دوره طولانی بیماری جان به جان آفرین تسلیم کرد.فرامرز ظلی که در میان اهالی فوتبال به عموظلی مشهور بود، امروز در ۷۳ سالگی از میان ما رفت تا خانواده و علاقمندانش را داغدار کند.

ظلی در سال‌های طولانی به آموزش نوجوانان و جوانان به فوتبال مشغول بود و مدتی کوتاه نیز به عنوان مجری در یک برنامه تلویزیونی حضور داشت.

فرامرز ظلی (زادهٔ ١٣٢١ - درگذشتهٔ ١٢ فروردین ١۴٠۴) دروازه‌بانان و مربی فوتبال سابق ایران بود. پدرش افسر بود و برای دو سال به مشهد منتقل شد تا دوباره به تهران بازگشت. نوجوانی اش با زندگی در نزدیکی میدان ژاله گذشت و حضور در زمین چهارصددستگاه فعالیت ورزشی اش را آغاز کرد.

سوابق

در سال ۱۳۴۱ با انتخاب حسین فکری به تیم ملی دعوت شد و در نخستین سفر ورزشی با تیم ملی به پاکستان رفت. در آن زمان وی در کنار منصور امیرآصفی و پرویز قلیچ‌خانی از تیم کیان به تیم ملی دعوت شده بود و عزیز اصلی نیز دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بود. وی سال‌ها ملی پوش بود و در سال ۱۳۴۸ نیز آخرین بازی ملی اش را مقابل تیم فوتبال عراق انجام داد.

در جام ملتهای ۱۹۶۸ که در تهران برگزار شده بود با تیم ملی قهرمان آسیا شد. همچنین در دیدار مقابل با تیم ملی چکسلواکی که در آن زمان نایب قهرمان جهان بود و ژوزف ماسوپست مرد سال اروپا در سال ۱۹۶۲را در ترکیبش داشت درون دروزاه ایران بود.

فرامرز ظلی به سبک لو یاشین گلر مشهور شوروی سابق لباس یکدست مشکی به تن می‌کرد تا بعنوان گلر تاج جلوه خاصی در زمین داشته باشد.او خوش مشرب، شیک‌پوش و مورد علاقه همه قدیمی‌های فوتبال ایران بود و در یکی دو سال گذشته به دلیل وخامت بیماری خبر چندانی از او نداشتیم.

ظلی عضو باشگاه‌های کیان، تاج و استقلال و البته تیم ملی فوتبال ایران بود و تجربه مربیگری در تیم ملی جوانان را داشت.

افتخارات

پاس

• جام باشگاه‌های تهران: ۴۵–۱۳۴۴
• جام حذفی تهران: ۱۳۴۷
• قهرمانی کشور: ۱۳۴۶ * ۱۳۴۷

تاج

• جام باشگاه‌های تهران:۵۰-۱۳۴۹
• جام باشگاه‌های آسیا: ۱۹۷۰
• لیگ ایران: ۱۳۴۹
• جام میلز هندوستان: ۱۹۷۰

ملی

• جام اکو: ۱۹۶۵
• جام ملت‌های آسیا: ۱۹۶۸

انفرادی

• حضور در المپیک ۱۹۶۴
• مدال نقره بازی‌های آسیایی ۱۹۶۶
• مقام سوم مسابقه‌های ارتش‌های جهان ۱۹۶۹ در یونان

مرحوم ظلی از احمد رضا عابدزاده، ناصر حجازی، منصور رشیدی، عزیز اصلی و ابراهیم میرزاپور به عنوان پنج دروازه‌بان برتر تاریخ فوتبال ایران یاد می‌کند؛ که در این میان از ناصر حجازی بهترین دروازه‌بان قبل از انقلاب و احمد رضا عابدزاده را بهترین دروازه‌بان بعد از انقلاب ایران می‌داند.