فوتسال زنان ایران؛ لیگی با پتانسیل بالا و چالشهای ساختاری

به گزارش برنا از اصفهان، لیگ برتر فوتسال زنان ایران با حضور تیمهایی از استانهای مختلف کشور برگزار میشود. لیگ ۱۴۰۴_۱۴۰۳ با حضور ۸ تیم برگزار شد که در پایان تیم پالایش نفت آبادان با ۳۶ امتیاز به عنوان قهرمانی رسید و تیم سایپا با کسب ۳۱ امتیاز، در رده دوم جدول قرار گرفت.
کیفیت فنی تیمها
سطح فنی تیمها در لیگ فوتسال زنان نسبت به گذشته بهبود یافته است، ولی همچنان فاصله بین تیمهای بالای جدول و تیمهای میانه یا پایین بسیار زیاد است. تیمهایی مانند پالایش نفت آبادان، سایپا و نفت امیدیه با برنامهریزی دقیق، استفاده از بازیکنان ملیپوش و تمرینات حرفهای، کیفیت فنی بالاتری دارند.
بازیکنسازی و استعدادها
برخی تیمها دارای آکادمیهای پایه هستند و روی شناسایی استعدادهای نوجوان کار میکنند ولی این موضوع در کل لیگ نهادینه نشده است. مسیر تبدیل یک بازیکن نوجوان به ملیپوش، اغلب وابسته به رابطهها و شانس است تا یک سیستم آکادمیک مشخص. خروجی تیمهای پایه محدود است و همین موضوع به کاهش رقابت بلندمدت بین تیمها منجر شده است.
کیفیت سالنها و امکانات
بیشتر بازیهای لیگ فوتسال زنان در سالنهایی برگزار میشود که از استانداردهای بینالمللی فاصله دارند. کفپوش فرسوده، نورپردازی ضعیف، نبود رختکنهای مناسب و تهویه ناکافی از جمله مشکلات مکرر این لیگ هستند. همچنین بسیاری از تیمها سالن اختصاصی برای تمرین ندارند و زمان تمرینشان با تیمهای مردان مشترک است.
داوریها
داوری در لیگ فوتسال زنان با کمبود داور زن مواجه است. آموزشهای تخصصی محدود، فشار روانی روی داوران زن و نبود سیستمهای حمایتی موجب شده داوریها گاه با خطاهای واضح همراه باشد. این مسئله اعتراض بسیاری از مربیان و بازیکنان را در سالهای اخیر به همراه داشته است.
نابرابری ساختاری
تیمهایی مانند سایپا، پالایش نفت آبادان و نفت امیدیه به واسطه ثبات مالی، ساختار مدیریتی مشخص و استفاده از بازیکنان با تجربه عملکرد بهتری نسبت به سایر تیم ها دارند. در مقابل، تیمهایی با مشکلات مالی یا مدیریتی، مدام در حال تغییر کادر و از دست دادن بازیکنان هستند. این نابرابری ساختاری باعث کاهش پویایی رقابت شده است.
وضعیت رسانهای و هواداری
متأسفانه لیگ فوتسال زنان از پوشش رسانهای مناسبی برخوردار نیست. بسیاری از بازیها حتی اطلاعرسانی عمومی نمیشوند و هیچگونه پخش زندهای ندارند. فضای مجازی نقش محدودی در معرفی بازیکنان و نتایج ایفا میکند. از سوی دیگر، به دلیل عدم حمایت اجتماعی و امکانات ناکافی، هواداران انگیزهای برای حضور در سالنها ندارند.
چالشها و فرصتها
از مهمترین چالشها میتوان به کمتوجهی به بودجه تیمها، نبود آکادمی رسمی، فقدان انگیزه حرفهای برای بازیکنان و ضعف مدیریتی اشاره کرد. در مقابل، فوتسال زنان ایران ظرفیت بالایی برای رشد دارد؛ چه از نظر توان فنی بازیکنان و چه از نظر علاقهمندی عمومی البته اگر بهدرستی اطلاعرسانی و حمایت شود.
بدین ترتیب، لیگ فوتسال زنان ایران نیازمند یک بازنگری ساختاری است. تا زمانی که توجه رسانهها، حمایت مسئولان، استانداردسازی در سالنها، تیمسازی و آموزش، جدی گرفته نشود، نمیتوان انتظار رشد کیفی داشت. اما با سرمایهگذاری بلندمدت و ورود نهادهای حرفهای، این لیگ میتواند به یکی از بسترهای مهم پیشرفت ورزش زنان در ایران تبدیل شود.
انتهای پیام