برایان ویلسون نابغه گروه بیچ بویز درگذشت

به گزارش خبرنگار بین‌الملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ برایان ویلسون موسیقیدان امریکایی که در دهه ۶۰ میلادی با گروه بیچ بویز سبک زندگی نوجوانان کالیفرنیایی را به تصویر کشید، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.

ورایتی نوشت: خانواده ویلسون با انتشار پستی در اینستاگرام، خبر درگذشت او را اعلام کردند و نوشتند: «با قلبی آکنده از اندوه، درگذشت پدر عزیزمان، برایان ویلسون را اعلام می‌کنیم. در حال حاضر کلمات یارای بیان احساسات ما نیستند. از شما تقاضا داریم در این دوران سوگواری، حریم خصوصی خانواده‌مان را محترم بشمارید. می‌دانیم که غم خود را با جهانیان شریک می‌شویم.»

آنها پیام خود را با عبارت «عشق و رحمت» به پایان رساندند؛ عبارتی که نام تک‌ آهنگ موفق اولین آلبوم انفرادی ویلسون بود و بعدها عنوان فیلمی دراماتیک محصول سال ۲۰۱۴ درباره زندگی او شد.

ویلسون تا سال ۲۰۲۲ به عنوان یک هنرمند فعال در تورهای موسیقی حضور داشت. اوایل سال ۲۰۲۴ اعلام شد که او از زوال عقل رنج می‌برد و پس از درگذشت همسرش ملیندا لدبتر ویلسون، سرپرستی برای رسیدگی به نیازهای شخصی فوری او تعیین شده بود.

در میان سوگواران، «اَل جاردین»، یکی دیگر از اعضای بیچ بویز نیز حضور داشت. جاردین پس از جدایی از گروه رسمی تور بیچ بویز، ویلسون را در چندین تور انفرادی متأخرش همراهی کرده بود.

او طی پیامی نوشت: «برایان ویلسون، دوست من، همکلاسی‌ام، هم‌تیمی‌ام در فوتبال، هم‌گروهی‌ام در بیچ بویز و برادر معنوی‌ام، همواره احساس خوشبختی خواهم کرد که تا این مدت در زندگی ما بودی. فکر می‌کنم آرامش‌بخش‌ترین نکته در حال حاضر این است که تو دوباره با کارل و دنیس (برادران درگذشته برایان) ملاقات کرده‌ای و دوباره آن هارمونی‌های زیبا را می‌خوانی. تو یک غول فروتن بودی که همیشه مرا می‌خنداندی و ما موسیقیت را برای همیشه جشن خواهیم گرفت. برایان، دلم واقعاً برایت تنگ خواهد شد... اما امشب همچنان گرمای خورشید را در درونم حس می‌کنم.»

از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۶، گروه بیچ بویز ۱۰ تک‌ آهنگ در میان ۱۰ اثر برتر و هفت تک‌ آهنگ دیگر در میان ۴۰ اثر برتر جدول‌های موسیقی برای Capitol Records منتشر کردند که بیشتر آنها توسط ویلسون نوشته یا در نوشتن آنها همکاری کرده و تولید شده بودند؛ محبوبیت آنها در این دوره تنها توسط گروه انگلیسی هم‌نامشان، بیتلز‌به چالش کشیده شد، گروهی که ویلسون آنها را رقبای هنری خود می‌دانست.

در حالی که آهنگ‌های پر هارمونی بیچ بویز نمادی از محیط آفتاب‌زده کالیفرنیای جنوبی بودند، زندگی شخصی ویلسون به نوع تاریکی سقوط کرد که شایسته رمان‌های «ریموند چندلر» بود. ویلسون، حاصل رابطه‌ای پر از آزار و اذیت با پدرش، از اوایل دهه ۶۰ به بعد دچار یک سری اختلالات روانی شد که منجر به کناره‌گیری زودهنگام او از اجراهای زنده با گروه شد.

انتهای پیام/