بررسی وضعیت لیگ برتر فوتبال زنان ایران؛ ساختار نابرابر، کیفیت داوری و چشم‌انداز حضور تیم‌های بزرگ
به گزارش برنا از اصفهان، ساختار تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتبال زنان ایران بسیار نامتوازن است. برخی تیم‌ها مانند خاتون بم از ساختاری حرفه‌ای برخوردارند که شامل مربی‌گری علمی، تمرینات منظم، برنامه‌های بدنسازی و حتی پشتیبانی روان‌شناسی ورزشی است. در مقابل، بسیاری از تیم‌ها با کمبود زمین تمرین، قراردادهای نامنظم و فقدان حمایت مالی مناسب مواجه‌اند.
کیفیت تیم‌ها و سطح کلی لیگ
تفاوت فاحش بین سطح تیم‌ها باعث شده کیفیت کلی لیگ در سطح پایینی قرار گیرد. نبود رقابت جدی و نزدیک میان تیم‌ها، موجب تکرار قهرمانی‌های یک تیم خاص و کاهش انگیزه تیم‌های دیگر شده است. تنها چهار تیم، کیفیت فنی قابل قبولی دارند، در حالی که سایر تیم‌ها بیشتر در تلاش برای حفظ جایگاه خود در لیگ هستند.
کیفیت داوری‌ها
داوری در لیگ فوتبال زنان هنوز کاملاً حرفه‌ای نشده است اگرچه به نسبت قبل عملکرد بهتری از این داوران دیده می شود. البته کمبود داور و کمک‌داور زن، آموزش ناکافی و نبود فناوری‌های نوین مانند VAR، باعث افزایش خطاهای تأثیرگذار در نتیجه مسابقات شده‌اند. این مسئله اعتماد عمومی به داوری و عدالت رقابت را کاهش داده و اعتراض های زیادی را در پی داشته است.
چرا خاتون بم همیشه قهرمان است؟
خاتون بم با ترکیبی از ثبات مدیریتی، حمایت مالی پایدار، حضور بازیکنان ملی‌پوش، مربیان حرفه‌ای و تمرکز بلندمدت بر پرورش بازیکن، تبدیل به قدرت بلامنازع لیگ شده است. هرچند این موفقیت ارزشمند است، اما انحصار طولانی‌مدت قهرمانی، به پویایی لیگ آسیب زده و رقابت را کمرنگ کرده است.
ورود تیم‌های فولاد، تراکتور و استقلال؛ نقطه عطف یا فرصت‌سوزی؟
فصل جدید لیگ با حضور تیم‌هایی چون فولاد، تراکتور و استقلال می‌تواند نقطه عطفی باشد، به‌شرط آنکه این تیم‌ها واقعاً سرمایه‌گذاری فنی و سازمان‌یافته انجام دهند. فولاد تجربه خوبی در تیم‌های پایه دارد و اگر این الگو را در فوتبال زنان ادامه دهد، می‌تواند به یک رقیب جدی برای خاتون بم تبدیل شود.
تراکتور در صورت نگاه بلندمدت و حرفه‌ای، پتانسیل جذب هواداران زن و گسترش دامنه تأثیرگذاری در فوتبال زنان را دارد.
و استقلال نامی بزرگ است و حضورش می‌تواند توجه رسانه‌ای و حمایت اجتماعی را جلب کند، ولی باید با برنامه وارد لیگ شوند.
وضعیت آکادمی‌ها و بازیکن‌سازی
فوتبال زنان ایران هنوز از نظر آکادمی و پرورش بازیکن در سطح پایینی قرار دارد. تنها چند باشگاه مانند سپاهان، خاتون بم، ملوان انزلی و گل گهر سیرجان در زمینه پایه‌ها فعالیت‌هایی آغاز کرده‌اند. نبود امکانات، مربیان مجرب، لیگ‌های سنی و برنامه‌های مدون، باعث شده روند شناسایی و پرورش استعدادها کند و غیراستاندارد باشد.
کیفیت ورزشگاه‌ها و زیرساخت‌ها
ورزشگاه‌هایی که در آن‌ها مسابقات لیگ فوتبال زنان برگزار می‌شود، اغلب از نظر کیفیت چمن، امکانات رفاهی، رختکن، نورپردازی و سکوهای تماشاگران در سطح پایینی قرار دارند. در برخی شهرها، بازی‌ها در زمین‌های تمرینی یا ورزشگاه‌های فرسوده برگزار می‌شود که نه‌تنها سلامت بازیکنان را به خطر می‌اندازد، بلکه شأن رقابت‌های لیگ را نیز زیر سؤال می‌برد. نبود زیرساخت استاندارد یکی از موانع مهم رشد لیگ زنان به شمار می‌رود.
وضعیت هواداران و پوشش رسانه‌ای
حضور هواداران زن و مرد در ورزشگاه‌ها با محدودیت‌های مختلفی روبه‌رو است. بسیاری از مسابقات بدون تماشاگر یا با حضور بسیار محدود برگزار می‌شود. همچنین نبود پوشش زنده تلویزیونی و کم‌توجهی رسانه‌ها به فوتبال زنان، باعث شده این لیگ کمتر دیده شود. البته حضور تیم‌های مردمی و بزرگ می‌تواند جاذبه بیشتری برای جذب هوادار ایجاد کند که این امر نیاز به برنامه‌ریزی برای فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی گسترده دارد.
بدین ترتیب، لیگ فوتبال زنان ایران، با تمام چالش‌هایش، ظرفیت تبدیل شدن به بستری حرفه‌ای، الهام‌بخش و افتخارآمیز را دارد؛ به شرط آنکه اراده‌ای جمعی و حمایتی واقعی پشت آن باشد.
انتهای پیام
