اهدای زندگی پس از مرگ / روایت دو خانواده از تصمیم بزرگ برای زندگی بخشیدن + عکس

فاطمه شهرابی / اهدای عضو، اقدامی شجاعانه است که خانواده فردی که دچار سکته و مرگ مغزی شده، انجام می‌دهد. آن‌ها اعضای بدن عزیز خود را برای زندگی دوباره فردی دیگر اهدا می‌کنند. بیشتر این خانواده‌ها این تصمیم انسان‌دوستانه را برای رضای خداوند می‌گیرند، در حالیکه این تصمیم، یکی از سخت‌ترین تصمیمات زندگی آن‌هاست. خانواده‌ای راضی می‌شود که اعضای بدن عزیزشان، از جمله قلب، در بدن انسانی دیگر به تپش ادامه دهد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، در همین راستا و به مناسبت روز جهانی اهدای عضو، به سراغ دو خانواده رفتیم که اعضای بدن پدر خود را اهدا کرده بودند.

جعفر خزایی، یکی از اهالی تویسرکان، پدری ۴۹ ساله با دو فرزند؛ دختری ۶ ساله و پسری ۲۳ ساله بود، او به دلیل خونریزی مغزی ناشی از سکته دچار مرگ مغزی شد و کلیه ، کبد و نسوج بدن وی اهدا شد. در همین خصوص با مهدی پاشایی پسرخاله مرحوم، گفت‌وگویی داشتیم.

او گفت: پسرخاله ام روز 22 اردیبهشت امسال دچار سکته مغزی شده بود. وقتی قرار است فردی از دنیا برود و به قول معروف، این بدن به خاک سپرده شود، بهتر است جان چند انسان دیگر را نجات دهد. مطمئناً روحش خوشحال است چون آدم خیری بود و هر کاری از دستش برمی‌آمد برای دیگران انجام می‌داد.

وی درباره سختی گرفتن رضایت برای اهدای عضو افزود: این تصمیم واقعاً سخت است، چون همیشه این احتمال وجود دارد که فرد به زندگی بازگردد و معجزه‌ای رخ دهد. اما پس از صحبت با برادر و خواهرش رضایت به اهدای عضو دادند و با توجه به اینکه برادرزاده‌جعفر در بخش ICU کار می‌کند و پس از دیدن وضعیت او قطع امید کرده بود، تصمیم به اهدای عضو گرفته شد. همسرش هم در شرایط روحی مناسبی ندارد و چون جعفر خزایی در روستا زندگی می کرد موفق به دریافت کارت اهدای عضو نشده بود اما همیشه دوست داشت برای مردم قدم بردارد و خانواده اش نیز با توجه به روحیاتی که پسرخاله ام داشت پذیرفتند تا اعضای بدنش را اهدا کنند تا زندگی افراد دیگری نجات پیدا کند، تصمیم سختی بود اما وقتی می توانیم به افراد دیگری زندگی ببخشیم می توانیم راحت تر با این موضوع کنار بیاییم و همین باعث شد تا همه رضایت به این کار دهند.

علی محمدلو پدر خانواده دیگری در سن ۵۱ سالگی بر اثر سکته مغزی دچار مرگ مغزی 25 اردیبهشت 1404 شد و کلیه و کبدش به بیماران نیازمند اهدا شد.

زهرا محمدلو دختر خانواده به خبرنگار برنا گفت: ما اعضای بدن پدر را برای رضای خدا اهدا کردیم تا دنیا و آخرت پدر را خریده باشیم. می‌خواستیم در دنیای ابدی آرام باشد. پدرم کارت اهدای عضو نداشت، اما مطمئنم اگر خودش تصمیم‌گیرنده بود، همین کار را انجام می‌داد. چون در طول زندگی‌اش همیشه خون اهدا می‌کرد و از این تصمیم اصلاً پشیمان نیستیم.

وی ادامه داد: درخانواده برای این امر مخالقتی آنچنانی وجود نداشت و بعد از مدتی همه راضی شدند. افرادی که اعضای را دریافت کردند، نمی شناسیم و احساس می کنم که همچنان پدرم زنده است.

انتهای پیام/